اثر محلول‌پاشی بنزیل‌آدنین و تیامین در پیش از برداشت بر برخی صفات کمی، کیفی و رشد و گلدهی لیلیوم(Lilium spp.) رقم Freya

فصلنامه گیاه و زیست فناوری ایران

مقاله 3، دوره 13، شماره 3، آذر 1397، صفحه 15-24   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

سید سعید میرحسینی¹؛ الهام دانائی^{* 2}

¹کارشناسی‌ارشد، گروه علوم باغبانی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران،

²استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار، ایران

چکیده

لیلیوم با نام علمی Liliumspp.، گیاهی از خانواده Liliaceae است که اهمیت ویژه‌ای در ایران و بازارهای جهانی دارد. پژوهش حاضر جهت بررسی اثر محلول‌پاشی بنزیل‌آدنین و تیامین در پیش از برداشت بر برخی صفات کمی، کیفی، رشد و گلدهی لیلیوم (Lilium spp.)، به صورت طرح آماری کاملاً تصادفی با هفت تیمار، سه تکرار و هر تکرار حاوی سه گیاه، در مجموع 63 گیاه اجرا گردید. تیمارها شامل بنزیل‌آدنین و تیامین هر کدام با سه سطح 50، 100 و 150 میلی‌گرم در لیتر و گلدان بدون محلول‌پاشی بعنوان شاهد، بود. محلول‌پاشی گلدان‌ها سه مرتبه به فاصله یک هفته در پایه‌های یکسان انجام شد، به طوری که آخرین محلول‌پاشی حدود یک هفته پیش از مرحله مناسب برداشت گل‌ها جهت عرضه به بازار (زمان رنگ گرفتن گلچه‌ها) بود. صفات کمی، کیفی و آنزیمی گیاه مانند وزن تر گل، وزن خشک گل، شاخص ثبات غشاء سلول، کارتنوئید گلبرگ، کلروفیل کل برگ، پروتئین، فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و فنیل‌آلانین آمونیالیاز و ماندگاری گل روی بوته ارزیابی شد. نتایج نشان داد که تیمار بنزیل‌آدنین 150ppmبیشترین تأثیر را بهبود صفاتی مانند وزن تر گل و وزن خشک گل، شاخص ثبات غشاء سلول، کلروفیل کل برگ، پروتئین، فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و فنیل‌آلانین آمونیالیاز و ماندگاری گل روی بوته، تیمار بنزیل‌آدنین 100ppm بیشترین تأثیر را در بهبود کارتنوئید گلبرگ داشت. تیمار بنزیل‌آدنین 150ppm با 2/13 روز، بیشترین و تیمار شاهد با 3/8 روز، کمترین ماندگاری گل روی بوته را داشتند. همچنین بین صفات مورد ارزیابی همبستگی مثبت و معنی‌دار در سطح 5 و 1% مشاهده شد، برای مثال وزن تر گل با شاخص ثبات غشاء سلول، همبستگی مثبت و معنی‌دار در سطح 1% داشت.

کلیدواژه‌ها

کلمات کلیدی: بنزیل‌آدنین؛ تیامین؛ سوپراکسید دیسموتاز؛ فنیل‌آلانین آمونیالیاز؛ لیلیوم