رابطه فلات شغلی با تمایل به ترک خدمت، استرس شغلی و فرسودگی شغلی کارکنان

فصلنامه مدیریت توسعه و تحول

مقاله 1، دوره 11، شماره 36، خرداد 1398، صفحه 1-9   

نویسندگان

سید محمد میرکمالی¹؛ صلاح الدین ابراهیمی^{* 2}؛ کمال خلیل‌بیگی³؛ ادریس فتحی⁴

¹استاد، گروه مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی، دانشگاه تهران، ، تهران، ایران

²دانشجوی دکتری، گروه مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران (عهده‌دار مکاتبات)

³کارشناسی ارشد، گروه تحقیقات آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

⁴دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

به دلیل تغییرات در محیط­های سازمانی، یکی از مهم­ترین مسائل مربوط به مسیرهای شغلی در دهه بعدی، فلات­زدگی شغلی خواهد بود. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط متغیرهای فلات شغلی با تمایل به ترک خدمت کارکنان به روش تحلیل مسیراست. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهرستان مهاباد بودند که با استفاده از  روش نمونه گیری تصادفی 250  نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. و به پرسشنامه ای متشکل از مقیاس های فلات شغلی، تمایل به ترک خدمت، استرس شغلی و فرسودگی شغلی پاسخ دادند. روایی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان و تحلیل عاملی تأییدی و همچنین پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرانباخ تأیید شد.  از میان متغیرهای پژوهش به ترتیب متغیرهای فلات شغلی، فرسودگی شغلی و استرس شغلی به ترتیب بالاترین تا پایین ترین ضریب همبستگی را با ترک خدمت دارند. همچنین همبستگی فلات شغلی با فرسودگی شغلی و استرس شغلی مثبت و معنادار است. نتایج تحلیل مسیر نشان می دهد، فلات شغلی اثر مستقیم مثبت و معناداری بر ترک سازمانی دارد. همچنین تأثیر غیر مستقیم فلات شغلی بر ترک سازمانی معنادار است و از طریق فرسودگی شغلی، و استرس شغلی صورت می گیرد. همچنین فرسودگی شغلی تأثیر غیر مستقیم مثبت و معنادار بر ترک سازمانی دارد.

کلیدواژه‌ها

فلات شغلی؛ تمایل به ترک خدمت؛ استرس شغلی؛ فرسودگی شغلی

مراجع