دانشـسراهـا و مسئله تربیت و تأمین معلم در ایران دهـه 1320ش.

پژوهش نامه تاریخ

مقاله 3، دوره 14، شماره 54، خرداد 1398، صفحه 1-1

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

علی رضا سنگتراشان¹؛ منیژه صدری^{* 2}؛ حسن زندیه³؛ معصومه قره داغی¹

¹گروه تاریخ، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران

²گروه تاریخ، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران.

³گروه تاریخ ، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

کمبود معلم در تاریخ معاصر ایران یکی از معضلات نظام آموزشی بوده و دولت برای حل این موضوع اقدامات زیادی انجام داده است. گرچه در اواخر دوره قاجار دارالمعلمین و سپس در اواسط دوره رضاشاه دانشسراهای تربیت معلم تأسیس گردید، اما تا پایان سلطنت وی، تعداد معلمان با تعداد مراکز آموزشی و داوطلبان تحصیل همخوان نبود. با آغاز سلطنت محمدرضاشاه تا سقوط دکتر مصدق و آغاز انتقادات از دولت و ساختار وزارتخانه‌ها، نظام آموزشی نیز مورد هدف قرار گرفت و تغییراتی در آن ایجاد گردید. در این دهه نیز دولت برای جبران کمبود معلم و افزایش تعداد دانش‌آموزان تدابیری برای تربیت معلم به کار گرفت که بررسی آن، مسئله مقاله پیش‌رو است. پژوهش حاضر با هدف تبیین وضعیت نظام آموزشی کشور و شناخت اقدامات دولتی برای تأمین معلمان در برهه زمانی سقوط رضاشاه تا سقوط دولت مصدق، انجام شده و بر اساس منابع اسنادی و کتابخانه‌ای و با روش تحلیل تاریخی تدوین گردیده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که در کابینه‌های بعد از دوره رضاشاه توجه زیادی به موضوع تربیتِ معلم شد و با مصوبات مختلف، احتیاج به معلم تا حدودی مرتفع گردید. از طرفی این موضوع عامل مهمی در گسترش سواد و علاقه به تحصیل نزد عموم بود.

کلیدواژه‌ها

«تربیت معلم»؛ « دانشسرا»؛ «نظام آموزشی»؛ «محمدرضاشاه»

مراجع