تبیین اثرات سیاست‌های بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری (موردپژوهی: منطقه 12 شهرداری تهران)

فصلنامه علمی و پژوهشی نگرش های نو در جغرافیای انسانی

مقاله 26، دوره 11، شماره 4 - شماره پیاپی 44، آبان 1398، صفحه 510-491   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی استخراج ازرساله و پایان نامه

نویسندگان

پانته‌آ ابوذری¹؛ یوسفعلی زیاری^{* 2}

¹دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

²دانشیار گروه جغرافیا، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

چکیده
از جمله سیاست‌های مؤثر و حساس توسعه شهری را می‌توان برنامه‌های مداخله در بافت‌های فرسوده شهری دانست که در ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی قابل تجزیه و تحلیل هستند که شناسایی وضعیت کالبدی - عملکردی این بافت ها به منظور برنامه‌ریزی و مدیریت حفظ و نگهداری آنها از اقدامات اولیه و مهمی است که باید صورت پذیرد. وجود بافت‌های فرسوده شهری در شهر تهران و اجرای سیاست‌هایی توسط دولت‌ و شهرداری با هدف احیای آن، دارای آثار متفاوت بر بافت شهری و کیفیت زندگی شهروندان بوده است که سنجش آثار این سیاست‌ها، مزیت‌ها و ضعف‌های این طرح ها را مشخص می‌کند. بنابر این هدف این پژوهش، تبیین آثار سیاست‌های مداخله در بافت فرسوده در منطقه 12 شهر تهران می‌باشد. روش این مقاله، توصیفی- تحلیلی بوده و ابزار جمع‌آوری داده‌ها بصورت پرسشنامه و جهت تحلیل از T تک نمونه ای، آزمون همبستگی اسپیرمن، آزمون فریدمن از نرم‌افزار Spss و جهت تحلیل عاملی تأییدی از نرم‌افزار Liserel مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که سیاست‌های اجرا شده در راستای بهسازی و نوسازی بافت فرسوده منطقه 12 منجر به بروز ناپایداری شده و همچنین رابطه معناداری بین سطح مولفه‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی و اجرای سیاست‌های بهسازی و نوسازی وجود دارد. بنابراین تحلیل سیاست ها مبتنی بر بازآفرینی پایدار شهری یکپارچه نگر بوده و تمامی ابعاد که تحت تأثیر اجرای سیاست ها در بافت فرسوده صورت می پذیرد را مورد سنجش قرار می‌دهد. نتایج تحلیل عاملی نشان از برازش مناسب این مدل جهت سنجش آثار سیاست‌های بهسازی و نوسازی در مناطق شهر تهران دارد.
 

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی: تبیین؛ بافت فرسوده؛ سیاست‌ها؛ بهسازی و نوسازی؛ منطقه 12 شهر تهران

مراجع

References:

Bahrain, Seyed Hossein, Izadi, Mohammad Saeed, Mofidi, Mehran; (2014). Approaches and policies of urban renewal (from reconstruction to sustainable urban regeneration), Journal of Urban Studies, No. 9.

Habibi, Seyyed Mohsen, Maghsoudi, Maliheh (2007), Urban Restoration, Tehran University Press, Sixth Edition, New Edition.

 Faraji, Amin, Mire'i, Sharqi, Catherine (2017). Investigating urban renewal policy (Case study: Karaj city). Geographical research of urban planning, 5 (1), 55-72.

Mohammadi, M. (2018), evaluating the performance of a municipality improve and renew this neighborhood Ghasem Shrine, master's thesis, Islamic Azad University, Central Tehran University Complex Valieasr - Faculty of Literature and Humanities, Professor Help: Ziyari, Yusufali.

Naderi Khorshidi Alireza, Darvishzadeh Fereydoun, Haji Ali Akbari Kaveh (2014). Urban Economics and Management Quarterly Journal of Urban Economics and Management / Volume 7, Summer 97. 101-116.

Cash, Asadollah, Kulivand, Shakiba (2015). Investigating the Social Participation of Citizens in Improvement and Modernization of Urban Waste Structures (A Case study of the Constructed Texture of Modarres Street in Kermanshah). Urban Management Studies, 20-21-27.

Bernt, M., Haase, A., Großmann, K., Cocks, M., Couch, C., Cortese, C., & Krzysztofik, R. (2014). How does (n't) Urban Shrinkage get onto the Agenda? Experiences from L eipzig, L iverpool, G enoa and B ytom. International Journal of Urban and Regional Research, 38(5), 1749-1766.

Blackman, T. (1995), Urban Policy in Practice, London, Routledge.

Boeri, A., Longo, D., & Roversi, R. (2012). Rinnovamento urbano: strategie per la valorizzazione di quartieri ad alta densità residenziale/Urban renewal: strategies for high density residential suburbs regeneration. Techne, 4, 171.

Bottero, M., Mondini, G., & Oppio, A. (2016). Decision support systems for evaluating urban regeneration. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 223, 923-928.

Chao, J. C., & Hsu, K. W. (2018, June). The Impact of Taiwan’s Urban-renewal Policies, Laws and Decrees on Urban Redevelopment and Urban Disaster Prevention. In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science (Vol. 164, No. 1, p. 012034). IOP Publishing.

DETR.(2000), (Department of the Environment, Transport and the Regions)Sustainability Counts,London,DETR.

Furlan, R., Petruccioli, A., Major, M. D., Zaina, S., Zaina, S., Al Saeed, M., & Saleh, D. (2018). The urban regeneration of west-bay, business district of Doha (State of Qatar): A transit-oriented development enhancing livability. Journal of Urban Management.

Galdinin, R. (2005), "Urban Regeneration. Process the Case of Genoa, an Example of Integrated Urban Development Appear", 45^th Congress of the European Regional Science Association: Land Use and Water Management in a Sustainable Network Society, Italy, 2005.

Hemphill, L., McGreal, S., & Berry, J. (2004). An indicator-based approach to measuring sustainable urban regeneration performance. Part 2: Empirical evaluation and case-study analysis. Urban Studies, 41(4), 757e772. http:// dx.doi.org/10.1080/0042098042000194098.

HIREA, (2010), Urban Renewal Strategy Review Report, Hong Kong Institute of Real Estate Administrators, https://www.ursreview.gov.hk/eng/doc/POP1_Report_HKIREA_combined.pdf

La Rosa, D., Privitera, R., Barbarossa, L., & La Greca, P. (2017). Assessing spatial benefits of urban regeneration programs in a highly vulnerable urban context: A case study in Catania, Italy. Landscape and Urban Planning, 157, 180-192.

Liu, G., Yi, Z., Zhang, X., Shrestha, A., Martek, I., & Wei, L. (2017). An evaluation of urban renewal policies of Shenzhen, China. Sustainability, 9(6), 1001.

LUDA E-compendium: Handbook E2 Understanding Large Urban Distressed Areas, (2006). Environment and Sustainable Development within the Fifth Framework Programme of the European Union. http://www.luda-project.net.

Krizek, K. J. (2010). Measuring accessibility: prescriptions for performance measures of the creative and sustainable city. International Journal of Sustainable Development, 13(1-2), 149-160.

Ng,M.K.,(2005). Quality of life perceptions and directions for urban regeneration in Hong Kong, Social Indicators Research, 2005, v. 71 n. 1, p. 441-465.

Palumbo, M. L., Fimmanò, D., Mangiola, G., Rispoli, V., & Annunziato, M. (2017). Strategies for an urban renewal in Rome: Massimina Co_Goal. Energy Procedia, 122, 559-564.

Roberts, P. 2000. The evolution, definition and purpose of urban regeneration, in P. Roberts and H. Syke (eds.).Urban Regeneration, A Handbook. British Urban Regeneration Association, SAGE Publications, London, 9–36.

Rogers, Richard .2011. “Cultural Institutions and Urban Regeneration, M9’s role in the regeneration of Venice Mestre”.

Sutton, S. A. (2008). Urban revitalization in the United States: Policies and practices. United States Urban Revitalization Research Project (USURRP).

Vilaplana, B. (1998). Partnerships and networks as new mechanisms towards sustainable urban regeneration. University College, London, Development Planning Unit.

Williams, D. R., & Jackson, J. S. (2000). Race/ethnicity and the 2000 census: recommendations for African American and other black populations in the United States. American Journal of Public Health, 90(11), 1728.

Zhai, B., & Ng, M. K. (2013). Urban regeneration and social capital in China: A case study of the Drum Tower Muslim District in Xi’an. Cities, 35, 14-25.