بررسی تأثیر یادگیری بر نوآوری با نقش تعدیل‌گری اینرسی سازمانی

ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی

مقاله 7، دوره 9، شماره 2 - شماره پیاپی 34، مهر 1398، صفحه 165-198   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

طاهره بابازاده^{* 1}؛ محمد دوستار²؛ محمود مرادی³

¹کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

²دانشیار گروه مدیریت بازرگانی دانشگاه گیلان، رشت، ایران

³دانشیار گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

چکیده

هدف: دراین پژوهش ضمن بررسی تأثیر یادگیری بر نوآوری سازمانی اثرات وجود اینرسی به صورت متغیر تعدیل‌گر مورد مداقه قرار می‌گیرد.
روش: روش پژوهش ازنظر هدف،کاربردی بوده که با به‌کارگیری ابزار پرسشنامه و روش پیمایشی، داده‌های موردنیاز جمع‌آوری‌شده‌است. جامعه آماری این تحقیق سازمان‌های دولتی استان گیلان می‌باشد. تعداد این سازمان‌ها در حدود 80 سازمان است که بر اساس برنامه توسعه مدیریت تعداد نمونه 50 سازمان برآورد شد. تجزیه‌و‌تحلیل در سطح سازمانی می‌باشد. به‌منظور تحلیل آماری اطلاعات جمع‌آوری‌شده از نرم‌افزارهای spss و smart pls2 استفاده‌شده‌است.
یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش نشان دادکه یادگیری سازمانی دارای تأثیر قابل‌ملاحظه‌ای (759/19)، بر نوآوری است و همچنین اینرسی سازمانی نقش تعدیل‌گری (408/2) بر رابطه بین یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی دارد.
نتایج: نتایج نشان داد که یادگیری سازمانی بر نوآوری سازمانی و نیز بر همه‌ی ابعاد نوآوری (خدماتی، فرآیندی، رفتاری و مدیریتی) تأثیر مثبت و معنادار و اینرسی سازمانی اثر تعدیل‌گری منفی بر رابطه یادگیری و نوآوری دارد. حضور اینرسی سازمانی باعث کاهش تأثیر اثر یادگیری بر نوآوری می‌شود؛ همچنین اینرسی روان‌شناختی و هزینه برگشت-ناپذیر اثر تعدیل‌گری منفی و اینرسی عملی اثر تعدیل‌گری مثبت در رابطه یادگیری و نوآوری در سازمان‌های دولتی دارند.

کلیدواژه‌ها

یادگیری سازمانی؛ نوآوری سازمانی؛ اینرسی سازمانی؛ اینرسی روانشناختی؛ اینرسی عملی

مراجع

ابراهیمی، سید عباس. (1394). درآمدی بر اینرسی سازمانی و عوامل تأثیرگذار بر آن در سازمان‌های بخش دولتی ایران. فصلنامه علمی ـ پژوهشی مدیریت سازمان‌های دولتی، شماره 1، 91-108.

اسدی پور، خدیجه؛ رحیمی، فرج اله و امیر نژاد، قنبر. (1393). اثر میانجی­گری حافظه سازمانی بر رابطه بین یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی در شرکت­های صنعتی فعال در شهرک­های صنعتی خرم‌آباد. هفتمین کنفرانس ملی و اولین کنفرانس بین­المللی مدیریت دانش، تهران.

براری، رضا؛ جمشیدی، لاله. (1394). بررسی نقش مدیریت دانش بر نوآوری سازمانی در بین کارکنان دانشگاه مازندران. فصلنامه پژوهش­های رهبری و مدیریت آموزشی، شماره 3، 117-138.

جدیدی، مهرداد؛ عظیمی، لیلا و عالم زاده، مهرداد. (1390). بررسی تأثیر یادگیری سازمانی بر نوآوری سازمانی (مطالعه موردی: کارخانجات نساجی بروجرد). دومین کنفرانس ملی دانشجوی کارآفرین، تهران.

جعفری، محمدباقر؛ محمدی دورباش، زهرا و میرزائی، اشرف. (1397). تأثیر اینرسی سازمانی بر نوآوری و نوآوری بر عملکرد. فصلنامه مدیریت توسعه فناوری، شماره 4، 53-175.

چوپانی، حیدر؛ زارع خلیلی، مجتبی؛ قاسمی، عقیل و غلام­زاده، حجت. (1391). بررسی رابطه بین سرمایه فکری با نوآوری سازمانی (مطالعه موردی: شرکت سهامی بیمه توسعه). فصلنامه علمی-پژوهشی ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، شماره 1، 28-58.

حضوری، محمدجواد؛ خداداد حسینی، حمید. (1384). طراحی و تبیین مدلی برای نهادینه کردن نوآوری در بخش دولتی. دوماهنامه علمی- پژوهشی دانشگاه شاهد، شماره 11، 37-57.

خاشعی، وحید؛ محمدی نسب، علی و مهدی زاده الهه. (1395). کاوشی بر تأثیر سکون سازمانی بر عملکرد شرکت­های کوچک و متوسط، با تأکید بر نقش نوآوری مدل کسب‌وکار و نوآوری باز. فصلنامه مدیریت فرهنگ‌سازمانی، شماره 4، 1111-1136.

داوری، علی؛ رضازاده، آرش. (1395). مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم‌افزار PLS. چاپ سوم، تهران، انتشارات جهاد دانشگاهی.

دوستار، محمد؛ ممبینی، یعقوب و گودرزی، مهشید. (1394). بررسی تأثیر رهبری تحول‌آفرین بر تغییرات سازمانی با تأکید بر نقش میانجی هوش سیاسی. فصلنامه مدیریت سازمان­های دولتی، شماره 15، 89-111.

رجبی، مریم؛ حسنی، محمد و مهاجران، بهناز. (1395). بررسی نقش فعالیت­های توسعه منابع انسانی بر نوآوری کارکنان با آزمون نقش میانجی مدیریت دانش و یادگیری سازمانی. فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، شماره 3، 151-178.

رحمان­زاده، علی. (1395). عوامل سازمانی مؤثر بر ارتقای خلاقیت و نوآوری در سازمان صداوسیما، فصلنامه علمی-پژوهشی ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، شماره 3، 1-34.

رضوانی، حمیدرضا؛ گرایلی­نژاد، رزا. (1390). ارائه الگویی برای گونه شناسی انواع نوآوری سازمانی. فصلنامه تخصصی پارک­ها و مراکز رشد، شماره 24، 21-26.

زارعی، عظیم؛ مقدم، علیرضا؛ مهمان­نواز، سهیلا و شهریاری، مهری. (1395). بررسی نقش هوش سازمانی و یادگیری سازمانی در تبیین رابطه بین مدیریت دانش و نوآوری سازمانی. فصلنامه علمی-پژوهشی ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، شماره 4، 1-32.

سپهوند، رضا؛ عارف­نژاد، محسن و شریعت­نژاد، علی. (1396). شناسایی و اولویت­­بندی عوامل ایجادکننده اینرسی سازمانی با استفاده از روش دلفی فازی. مجله علمی پژوهشی پژوهش­های نوین در تصمیم­گیری، شماره 1، 95-118.

کزازی، ابوالفضل؛ شول، عباس. (1392). تأثیر مدیریت کیفیت فراگیر بر عملکرد. فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت (بهبود و تحول)، شماره 25، 14-71.

گرایلی­نژاد، رزا. (1391). بررسی رابطه میان یادگیری سازمانی و ابعاد نوآوری در صنایع غذایی استان مازندران. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه مازندران.

مردانی، محمدرضا؛ امیر نژاد، قنبر و احمدزاده، احمدرضا. (1397). بررسی تأثیر رهبری سازمانی بر چابکی سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی (موردمطالعه: شهرداری استان خوزستان). فصلنامه توسعه اجتماعی، شماره 3، 219-238.

محمدی، جیران؛ نداف، مهدی و صفریان، سارا. (1395). تبیین تأثیر اعتماد و سلامت سازمانی بر مقاومت کارکنان در برابر تغییر در سازمان­های دولتی با توجه به نقش میانجی تعهد سازمانی (مطالعه موردی: شهرداری اهواز). فصلنامه مدیریت دولتی، شماره 1، 85-106.

محمودی، محمدتقی؛ افضل کوهی، فروزان و فروزنده، اعظم. (1395). بررسی و ارزیابی رابطه بین یادگیری سازمانی با نوآوری سازمانی کارشناسان دانشگاه تهران. مجله نوآوری­های مدیریت آموزشی، شماره 2، 104-121.

میرزائی دریانی، شهرام؛ ستاری، فرزاد و شارقی، بهمن. (1390). طراحی الگوی ایجاد سازمان یادگیرنده (موردمطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل). پژوهشنامه فراسوی مدیریت، شماره 19، 127-150.

میرکمالی، محمد؛ چوپانی، حیدر. (1390). رابطه بین رهبری تحول­آفرین با گرایش به نوآوری سازمانی. پژوهشنامه بیمه، شماره 3، 155 -188.

هادیان، ناصر؛ کروژده، مظاهر. (1391). تکوین دولت به مثابه یک سازمان در محیط بین­المللی، نگاهی نو به دولت. فصلنامه روابط خارجی، شماره 3، 165-202.

هدایتی ولوکلا، آتنا؛ جمشیدی، لاله و امین بیدختی، علی اکبر. (1395). نقش میانجی مدیریت دانش در رابطه بین فرهنگ یادگیری نوآوری سازمانی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بابل. پژوهشنامه مدیریت اجرایی، شماره 15، 113-132.

Ababneh, M. (2016). Structural Inertia, Social Media and Organizational Change. Business and Economic Research, 6(1), 162-174.

Aragón-Correa, J. A., García-Morales, V. J., & Cordón-Pozo, E. (2007). Leadership and organizational learning's role on innovation and performance: Lessons from Spain. Industrial marketing management, 36(3), 349-359.

Allcorn, S., & Godkin, L. (2011). Workplace psychodynamics and the management of organizational inertia. Competitiveness Review: An International Business Journal, 21(1), 89-104.

Baba, M., Mahmood, R., & Halipah, A. (2017). The moderating role of environmental turbulence on the relationship between organizational learning and firm innovativeness. International Journal of Management Research and Reviews, 7(2), 148.

Canessa-Terrazas, E. C., Morales-Flores, F. J., & Maldifassi-Pohlhammer, J. O. (2017). The impact of IT-enhanced organizational learning on performance: evidence from Chile. Revista Facultad de Ingeniería Universidad de Antioquia, (82), 60-67.

Delfgaauw, J., & Swank, O. H. (2016). Task‐Specific Human Capital and Organizational Inertia. Journal of Economics & Management Strategy, 25(3), 608-626.

Derrick, J. (2019). Learning, Innovation and ‘tacit pedagogy’in workplace practice: a comparison of two high-performing organisations in different sectors (Doctoral dissertation, UCL (University College London)).

Haag, S. (2014). Organizational inertia as barrier to firms’ IT adoption–multidimensional scale development and validation.

Hung, R. Y. Y., Lien, B. Y. H., Yang, B., Wu, C. M., & Kuo, Y. M. (2011). Impact of TQM and organizational learning on innovation performance in the high-tech industry. International business review, 20(2), 213-225.

Hsu, C. C., Cheng, C. S., & Lin, C. T. (2017). The Influence of Learning Orientation and Human Resource Practices on Firm Innovativeness and Innovations: An Application of the Push and Pull Framework. Journal of Economics and Management, 13(1), 27-51.

Jiménez-Jiménez, D., & Sanz-Valle, R. (2011). Innovation, organizational learning, and performance. Journal of business research, 64(4), 408-417.

Ji, H., & Liang, Y. (2016). Exploring the determinants affecting E-government cloud adoption in China. International Journal of Business and Management, 11(4), 81-90.

Kiziloglu, M. (2015). The effect of organizational learning on firm innovation capability: An investigation in the banking sector. Global Business and Management Research, 7(3), 17.

Lafuente, E., Solano, A., Leiva, J. C., & Mora-Esquivel, R. (2019). Determinants of innovation performance: Exploring the role of organisational learning capability in knowledge-intensive business services (KIBS) firms. Academia Revista Latinoamericana de Administración, 32(1), 40-62.

Liao, S. H., Fei, W. C., & Liu, C. T. (2008). Relationships between knowledge inertia, organizational learning and organization innovation. Technovation, 28(4), 183-195.

Liao, S. H., & Wu, C. C. (2010). System perspective of knowledge management, organizational learning, and organizational innovation. Expert systems with Applications, 37(2), 1096-1103.

Majid, A., Yasir, M. T. A. M., & Tabassum, N. (2011). Organizational inertia and change portfolio: An analysis of the organizational environment in developing countries. African Journal of Business Management, 5(2), 383-388.

Mallén, F., Chiva, R., Alegre, J., & Guinot, J. (2015). Are altruistic leaders worthy? The role of organizational learning capability. International Journal of manpower, 36(3), 271-295.

Polites, G. L., & Karahanna, E. (2012). Shackled to the status quo: The inhibiting effects of incumbent system habit, switching costs, and inertia on new system acceptance. MIS quarterly, 36(1).

Rezaei, A., Allameh, S. M., & Ansari, R. (2018). Impact of knowledge creation and organisational learning on organisational innovation: an empirical investigation. International Journal of Business Innovation and Research, 16(1), 117-133.

Rinta-Kahila, T., Penttinen, E., & Nevalainen, A. (2016, January). Unfolding the Types of Organizational Inertia in Information Systems Adoption. In 2016 49th Hawaii International Conference on System Sciences (HICSS) (pp. 3908-3917). IEEE.

Saki, S., Shakiba, H., & Savari, M. (2013). Study of the Relationship between the Organizational Learning and Organizational Innovation at University of Tehran. E Journal of Organizational Learning & Leadership, 11(1).

Salim, I. M., & Sulaiman, M. (2011). Organizational learning, innovation and performance: a study of Malaysian small and medium sized enterprises. International Journal of Business and Management, 6(12), 118.

Yi, S., Knudsen, T., & Becker, M. C. (2016). Inertia in routines: A hidden source of organizational variation. Organization Science, 27(3), 782-800.