تاثیر الگوی طراحی آموزشی بایبی بر خلاقیت دانش آموزان پایه ششم

ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی

مقاله 1، دوره 9، شماره 2 - شماره پیاپی 34، مهر 1398، صفحه 1-22   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

رباب جاهدی^{* 1}؛ رحیم بدری گرگری²؛ فیروز محمودی³

¹دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

²استاد دانشگاه تبریز دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران‏

³دانشیار دانشگاه تبریز دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر الگوی طراحی آموزشی بایبی یا 5E بر خلاقیت دانش آموزان در درس علوم پایه ششم انجام گرفته است.
روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون – پس آزمون و گروه آزمایش و کنترل می باشد.
جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان پایه ششم در مدارس شهرستان شبستر بودند. از میان آن ها دانش آموزان پایه ششم دو مدرسه به صورت نمونه در دسترس انتخاب شده و به عنوان گروه کنترل ( 20 نفر) و گروه آزمایش ( 20 نفر) جایگزین شدند. پیش از اجرای متغیر مستقل (روش تدریس بایبی) میزان خلاقیت گروه ها به وسیله آزمون تورنس اندازه گیری شد. سپس آزمودنی های گروه آزمایش، به مدت هشت جلسه به یادگیری از طریق الگوی طراحی آموزشی بایبی پرداختند. و پس از اتمام مداخلات پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد.
یافته های پژوهش: نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داده است که، استفاده از الگوی طراحی آموزشی بایبی در آموزش درس علوم بر میزان خلاقیت دانش آموزان تاثیر معنی دار و مثبتی داشته است ( 001/0 ≥P).
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داده است که استفاده از روش تدریس بایبی می تواند در افزایش خلاقیت دانش آموزان پایه ششم موثر باشد.

کلیدواژه‌ها

واژه های کلیدی: الگوی طراحی آموزشی بایبی؛ خلاقیت؛ دانش آموزان ابتدایی؛ تدریس

مراجع

بدریان، عابد (1388) جزوه مربوط به مبانی نظری آموزش به شیوه ساختگرایی، موسسه پژوهش برنامه ریزی درسی.

تلخابی، محمود (1390) تعریف و مفهوم یادگیری، مجله رشد تکنولوژی.

رقیبی، مهوش و خان محمدزاده، زهرا (1398) پرورش خلاقیت کودکان شش ساله با استفاده از آموزش نقاشی خلاق، نشریه علمی ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 8 (4)، 129-152.

سیف، علی اکبر (1388). روانشناسی پرورشی نوین. تهران: دوران.

شعبانی، حسن (1393). روش تدریس پیشرفته. تهران: سمت

شعبانی، حسن (1382). مهارت های آموزشی و پرورشی. تهران: سمت.

عابدی، جمال (1372). خلاقیت و شیوه ای نو در اندازه گیری آن، فصلنامه پژوهش های روانشناختی، شماره 1و2.

عابدینی، میمنت، منصوری، سیروس، اسدنیا، مهین و میرزاآقایی، مهدی (1394). رویکردهای تدریس مبتنی بر سازنده گرایی، پژوهش در آموزش علوم پزشکی، 7(1) .

فردانش، هاشم (1394) طراحی آموزشی: مبانی، رویکردها و کاربردها، تهران: سمت.

کاظمی، یحیی . جعفری، نرگس (1387). بازدارنده های خلاقیت دانش آموزان: ویژگی ها و فعالیت های معلم، فصلنامه اندیشه های نوین تربیتی، 4(1و2)، 192-177.

مرادی، مهسا، علی آبادی، خدیجه و درتاج، فرزین (1391). مقایسه تأثیر روش آموزشی مبتنی بر الگوی پنج مرحله ای بایبی و سنتی بر خلاقیت و یادگیری دانش آموزان سال سوم راهنمایی در درس علوم. فصلنامه یافته های نو در روانشناسی،  7(245)، 157- 145.

محبی، عظیم ( 1393) بررسی تأثیر تدریس مبتنی بر رویکرد ساختگرایی بر عملکرد دانش آموزان در درس علوم تجربی کلاس چهارم ابتدایی، فصلنامه نوآوری های آموزشی، 13(51).

ناجی، سعید و قاضی نژاد، پروانه (1386). بررسی نتایج برنامه فلسفه برای کودکان روی مهارت های استدلال و عملکردرفتاری کودکان، فصلنامه مطالعات برنامه ریزی درسی، 2(7)، 150-123.

یاسبلاغی شراحی، بهمن، زارع، محمد و ساریخانی، محمد (1395). تأثیر روش تدریس بایبی بر میزان یادگیری و یادداری درسی مفاهیم پایه دانشجویان رشته پرستاری، 5(1)، 37-30.

AbdulRaheem, Y. (2018). In Search of a more effective strategy:                Using the 5E Instructional Strategy to teach Civin education in Seniory Schools in Nigeria, Journal of International Social Studies, 8, 4.

Ahmad, M. (2011). The effect of using constructivist learning model in the training of scienceon the cognitive achievement and the development of social skills among first preparatory graders, Education Journal, 3, 6, 34-55.

Colin Crider, J. (2013). The 5Elearning cycle vs. Traditional teaching methods and how they affect student achievement, interest and engagement in a third grade science classroom, Masters of Science in Science Education, Montana State University.

Guilford, J. P, (1950). Creativity, American psychologist, 5, 444 – 454.

Guilford, J. P, (1987). Creativity research: Past, present and future. In S. Isaksen (Ed.), Frontiers of creativity research. Buffalo, N. Y.: Bearly Ltd. 

Hijazi, A. (2009). The effect of constructivist learning in the teaching of science on the development of achievement and the creative thinking among preparatory stage graders. Journal of College of Education, 4, 8, 56-81.

Khamisi, M. (2002). The effect of using constructivist learning model and meaningful reception learning in the development of achievement and skills of science processes and innovative thinking among fifth graders in science. (Unpublished PhD thesis). College of girls, Ain Shams University, Egypt.

Kozcu Cakir, N. (2017). Effect of 5E Learning Model on Academic Achievment, Attitude and Science Process Skills, Journal of Education and Training Studies, 5, 11, 157 – 170.

Maximus, W. (2003). Constructivism in the processes of teaching and learning of mathematics. Ain Shams University, Egypt.

Siwawetkul, W & Koraneekij, P. (2018). Effect of 5E instruction model on mobile technology to enhance reasoning ability of lower primary school students. Kasetsart Journal of Social Sciences.

Suciati, A. Vincentrisia, Ismiyatin, (2015). Application of learning cycle model (5E) Learning with chart variation toward students creativity, Journal pendi dikan IPA Indonesia, 4, 3, 56 -66.

Ulas, A, Sevim, O & Tan, E. (2012). The effect of worksheets based upon 5E learning cycle model on student success in teaching of adjectives as grammatical components. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 31, 391 – 398.

Walia, P. (2012). Effect of 5E instruntional model on mathematical creativity of students, Journal of Golden Research thoughts.