بررسی اختلاف انعطاف‌پذیری عضلات قرینه و مخالف مچ پا، بعنوان عاملی پیشگوی در بروز آسیب‌های عضلات این ناحیه، در ورزشکاران جوان

تحقیقات در علوم زیستی ورزشی

مقاله 4، دوره 6، شماره 20، خرداد 1396، صفحه 57-73   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

مقدمه: ارزیابی دقیق عملکرد عضله انسانی از دیر باز هدف متخصصان ورزش و توانبخشی بوده است. متخصصان ورزش همواره به مقایسه اثرات نیروهای مختلف و فراهم آوردن برنامه هایی جهت جستجوی اندازه دقیق نیروی عضله، علاقه نشان می‌دادند.کسانی که در زمینه توانبخشی تحقیق و مطالعه می‌کنند، میخواهند تأثیر تمرینات درمانی خود را در کمک به بهبود بیمارانی که صدمات دستگاه عضلانی– اسکلتی دارند، در جهت بازیافت توان آنها به اثبات برسانند. مربیان ورزش و شاغلین طب ورزشی بر دوری جستن از صدمات حاصل از تشخیص کمبودهای قدرتی و روابط قدرتی گروههای عضلات دو طرفه و متقابل تأکید دارند. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای آینده نگر[1] است و از روش پژوهش توصیفی– طولی[2] استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه ورزشکاران جوان و پسر13 تا20ساله باشگاهی شهر زنجان،که در رشته‌های ورزشی فوتبال، دو و میدانی و ووشو، در سطح مسابقات قهرمانی و باشگاهی کشور فعالیت داشته اند، تشکیل میدهد. برای نمونه آماری، 45 نفر از بین جامعه آماری بصورت تصادفی انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری از روشهای آمار توصیفی و استنباطی ازجمله آزمونT  مستقل و آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد. نتایج: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که بین اختلاف انعطاف‌پذیری عضلات پلانتار فلکسور مچ پای برتر/ غیر برتر، با آسیب‌های عضلانی مربوطه در ورزشکاران باشگاهی جوان، رابطه معنا دار وجود دارد. همچنین بین اختلاف انعطاف‌پذیری عضلات پلانتار فلکسور/ دورسی فلکسور در مچ پای برتر با شیوع آسیبهای عضلانی مربوطه در ورزشکاران باشگاهی جوان، رابطه معنادار وجود دارد. بین اختلاف انعطاف‌پذیری عضلات پلانتار فلکسور/ دورسی فلکسور در مچ پای غیر برتر، با آسیب‌های عضلانی مر بوطه در ورزشکاران باشگاهی جوان، رابطه معنادار وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: با توجه یافته‌های پژوهش، اختلاف معنی دار در انعطاف‌پذیری عضلاتِ دورسی فلکسور و پلانتار فلکسور مچ پا، می‌تواند یکی از مهمترین ریسک فاکتورهای پیشگو کننده برای بروز آسیب‌های عضلانی، باشد. با استناد به این یافته‌ها، چنین نتیجه گیری می‌شود که یکی از مهمترین عوامل پیشگیری کننده از آسیب‌های عضلانی، ایجاد تعادل عضلانی در عضلات قرینه ناحیه مچ پا و همچنین در عضلات مخالف آن است. لذا به متخصصان ورزشی، مربیان و ورزشکاران توصیه میشود قبل از شروع مسابقات و در فصول بدنسازی شیوه‌ای راپیش گیرند تا همه عضلات ناحیه مچ پا از نظر انعطاف‌پذیری بصورت یکسان تقویت گردد.



¹ Prespective


² Longitudinal study

کلیدواژه‌ها

انعطاف‌پذیری؛ عضلات قرینه؛ عضلات مخالف؛ عامل پیشگو؛ آسیب‌های عضلانی؛ ورزشکاران جوان

مراجع