توجه به علائم بالینی در تشخیص بیماری های قلبی در دام های کوچک

پژوهش های بالینی دامپزشکی

مقاله 27، دوره 10، شماره 2، اسفند 1398، صفحه 63-66

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسنده

سیامک مشهدی رفیعی^*

گروه علوم بالینی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.

چکیده

   رفتار و عکس العملهای حیوان می تواند اطلاعاتی را در خصوص شدت و نوع بیماری که به آن مبتلا است به دست دهد. این نکته بسایر مهم است که آیا حیوان افسرده یا سرحال خموده است یا فعال؟ حیوانی که دربرابر خوابیدن مقاومت می کند ممکن است به حالتهای شدید از ادم ریوی، آب آوردگی جنب، آب اوردگی پریکارد، پنوموتوراکس ، فتق دیافراگمی یا بیماری تنفسی مبتلا باشد. حیواناتی که در حالت ایستاده آرنجهای خود را از هم دور می کند و سرخود را به جلو می کشد و همزمان با دهان باز تنفس میکند و سوراخ های بینی خود را مرتبا می لیسد، به دیسترس تنفسی شدید مبتلا است و به درمان سریع نیازمند است.
   دفعات و ریتم تنفس میتواند برای تعیین مشکل موجود تعیین  کننده باشد . تاکی پنه و له له زدن معمولا به علت هیجان رخ میدهد، درحالیکه تنگی نفس بازدمی معمولا نشان دهنده بیماریهای مجاری تحتانی تنفسی است و تنگی نفس دمی معمولا نشان دهنده بیماریهای مجاری تنفسی فوقانی است. ماهیت و نوع سرفه کمک کننده هستند مخصوصا اگر در خلال روند معاینه رخ دهند. حضور مرتبط ادم در شکم میتواند به کلنسین در خصوص منشا مشکل بیمار ایده هایی بدهد. اگر ادم فقط در گردن، سر و اندامهای قدامی باشد میتواند به علت انسداد در مسیر بزرگ سیاهرگ قدامی یا حضور یک توده در مدیاستن باشد . اگر ادم در تمام بدن باشد در این صورت معمولا آب آوردگی جنب همراه یا بدون آسیت معمولا وجود دارد . سایر علل ادم ( از جمله هیپوپروتئینمی ) نیز می بایست مد نظر باشد.

مراجع