مطالعه جامعه شناختی خودکشی؛ شناسایی ریسک فاکتورها

مطالعات جامعه شناسی

مقاله 1، دوره 13، شماره 46، خرداد 1399، صفحه 27-47   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jss.2020.1877594.1164

نویسندگان

زینب کوچکیان^{* 1}؛ علیرضا محسنی تبریزی²؛ زهرا اصلانی³

¹دکتری جامعه شناسی فرهنگی

²گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

³دکتری جامعه شناسی اقتصادی و توسعه

چکیده

خودکشی از جمله رفتارهای انسانی است که تحت تاثیر درون مایه های زیستی متنوعی قرار دارد. در شرایط کنونی با توجه به مسائلی هم چون افزایش میزان خودکشی، تغییر سبک های زندگی افراد و کاهش سن اقدام به خودکشی مطالعه خودکشی امری ضروری به نظر می رسد. این پژوهش در صدد است با روش کیفی پدیدارشناسانه با تمرکز بر داده های حاصل از مصاحبه های عمیق نیمه ساخت یافته با 30 فردِ خودکش (23 زن و 7 مرد) به فهم و شناسایی ریسک فاکتورهایی بپردازد که در توضیح چرایی و چگونگی شکل گیری پدیده ی خودکشی مؤثرند. نتایج نشان می دهد که در فهم خودکشی باید به تعاقب رفتارهای ضداجتماعی و ریسک فاکتورهایی که در سطح فردی، خانوادگی، اجتماعی و همچنین اختلالات روحی- روانی در طول زمان بر سبک زندگی اثر گذاشته اند، توجه کرد مصاحبه های عمیق حاکی از آن است که عمدۀ پاسخگویان در دوران کودکی خود به نوعی درگیر موضوعاتی همچون اعتیاد، سنت گریزی، پنهان کاری های متعدد، روابط آزاد با جنس مخالف، رفتارهای غیرقانونی، ازدواج زودهنگام، فرار از خانه و ترک تحصیل بوده اند. لذا شناسایی ریسک فاکتورها و کنش و واکنش میان آن ها از اهمیت خاصی برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

اقدام به خودکشی؛ ریسک فاکتورها؛ روش کیفی؛ پدیدارشناسی؛ شهر تهران

مراجع