بررسی مقایسه‌ای افول فراروایت داستان‌نویسی در کولی کنار آتش روانی‌پور و هلال پنهان شیرزادی

جستار نامه: ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)

مقاله 1، دوره 2، شماره 4، شهریور 1397، صفحه 15-22   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

منیژه فرجیان محترم؛ دکترعلی دهقان^* ؛ دکترایوب کوشان

گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

چکیده

افــول فراروایــت از ویژگــى­های مهــم داســتان­هاى پسامدرنیســتى است. از نویسندگان پسانوگرا شیرزادی در رمان «هلال پنهان» و روانی­پور در رمان «کولی کنار آتش» از منطق داستان­نویسی کلاسیک عدول و فراروایت داستان­نویسی را نقض کرده­اند. اهمیت این موضوع در آن است که شیرزادی کوشیده میان نظام میدان رزم و فضای پسامدرن، همسانی بیافریند و روانی­پور زوال فراروایت­های کلان در جامعة عشایری جنوب ایران را در رمان خود و طرز نگارش آن، بازنمایی کند. به دلیل تطبیق دو فضای زندگی پر از تکاپو(جنگ و زندگی عشایری)، رویکرد این دو نویسنده از جهاتی همانندی می­یابد. از این رو در این مقاله سعی شده است شگردهای این دو نویسنده در تبیین مؤلفه­های افول یافته در زمینة داستان­نویسی مقایسه شود. مؤلفه­هایی که در این جستار تحلیل شده­اند، نشان می‌دهد شیرزادی با ارئة تصویری گویا از یک نوع ادبی نامنسجم، فروپاشی فراروایت­ نویسندگی را با ساختار خاص میدان رزم بازآفرینی کرده و به­خوبی توانسته است دلاوری و زبونی و آشفتگی و بحران هویت را منعکس کند و روانی­پور نیز با نقض اصول داستان­نویسیِ شیوۀ کلاسیک – به عنوان یک روایت بزرگ – توانسته در فضای پسامدرن، صحنة زندگی سنتی را در یک داستان بازسازی کند و با نمادپردازی، مهم­ترین ویژگی انسان پسامدرن، یعنی بی­هویتی را ترسیم نماید. اما عناصر ناقض فراروایت داستان­نویسی در هلال پنهان، متنوع و غنی­تر از کولی کنار آتش است و برساختگی به عنوان شاخصة فنی «هلال پنهان» در «کولی کنار آتش» نمود اندکی دارد. 

کلیدواژه‌ها

فراروایت‌؛ مقایسه؛ هلال‌پنهان؛ کولی‌کنارآتش

مراجع