بررسی فیتوشیمیایی و اثر مهاری عصاره‌ گیاه افسنطینL.) (Artemisia absinthium و ترش‌واش (Oxalis corniculata L.) بر روی بیمارگر‌های باکتریایی گوجه‌فرنگی

گیاهپزشکی کاربردی

مقاله 4، دوره 7، شماره 2 - شماره پیاپی 24، اسفند 1397، صفحه 99-109   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمدرضا مجید خوش خلق پهلویانی^{* 1}؛ علیرضا مسیحا²

¹1 و 2- مربی، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاداسلامی واحد لاهیجان، لاهیجان، ایران

²گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاداسلامی واحد لاهیجان، لاهیجان، ایران

چکیده

گیاهان ترش­واش و افسنطین به میزان زیادی در طب فولکلور ایران استفاده می‌شوند. این مطالعه باهدف ارزیابی فعالیت ضد باکتریایی و تعیین ترکیب فیتوشیمیایی برگ این دو گونه گیاهی در شمال ایران در مقابل باکتری‌های بیماری‌زای گوجه‌فرنگی در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت. در این بررسی فعالیت ضد باکتریایی عصاره­های آبی و متانولی برگ دو گیاه بر روی ایزوله‌های گزانتوموناس، پسودوموناس و پکتوباکتریوم با استفاده از روش‌های انتشار دیسک در آگار و ماکرودایلوشن براث به‌منظور تعیین مقادیر MIC و MBC انجام شد. نتایج نشان داد که عصاره‌های گیاهی مورد استفاده دارای فعالیت ضد باکتریایی در محدوده مهاری 9 تا 19 میلی‌متر نسبت به آنتی‌بیوتیک استرپتومایسین (25 میلی‌متر) بودند. مقادیر MIC و MBC بر اساس روش میکرو دایلوشن براث به ترتیب 32 تا 512 میلی‌گرم در میلی‌لیتر و 64 تا 512 میلی‌گرم در میلی‌لیتر ارزیابی شد. ترکیب هر دو عصاره نشان‌دهنده حضور ساپونین، ترکیبات فنلی، آنتراکینون، تانن، فلاونوئید ها، استروئید و ترپنویید­ها، آلکالوئیدها، فلوباتانین و روغن‌های فرار بود. بیشترین اثر مهاری درنتیجه فعالیت هم‌افزایی عصاره آبی ترش­واش و متانولی افسنطین دیده شد (11 تا 17 میلی‌متر). با ‌توجه به نتایج حاصل، اثرات ترکیبی دو گیاه می‌تواند به ‌عنوان یک عامل کاربردی در تهیه فرمولاسیون داروهای گیاهی سودمند باشد

کلیدواژه‌ها

افسنطین؛ ترش‌واش؛ فعالیت ضد میکروبی؛ هم‌افزایی

سایر فایل های مرتبط با مقاله

abstract Masiha.pdf

abstract Masiha.pdf

abstract Masiha.pdf

مراجع