پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 418 |
| تعداد شماره‌ها | 10,005 |
| تعداد مقالات | 83,622 |
| تعداد مشاهده مقاله | 78,341,146 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,384,298 |
مقایسه تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رویکرد تلفیقی طرحواره درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی زوجین متقاضی طلاق | ||
| فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی | ||
| مقاله 6، دوره 9، شماره 33، خرداد 1399، صفحه 58-71 اصل مقاله (904.28 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| مهدی اعلمی1؛ سعید تیموری* 2؛ قاسم آهی3؛ محمد حسین بیاضی2 | ||
| 1دانشجوی دکترای تخصصی روان شناسی، گروه روانشناسی، واحد تربت جام ،دانشگاه آزاد اسلامی، تربت جام ، ایران | ||
| 2دانشیار گروه روانشناسی بالینی ؛ واحد تربت جام ؛ دانشگاه آزاد اسلامی ؛ تربت جام ، ایران. | ||
| 3دانشیار گروه روانشناسی بالینی ، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران. | ||
| چکیده | ||
| هدف: پژوهش حاضر با هدف ثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رویکرد تلفیقی طرحواره درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی زوجین متقاضی طلاق انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه گواه انجام شد. جامعه آماری شامل 90 نفر از زوجین مراجعه کننده به مرکز مداخله در بحران شهر مشهد در زمستان 1397 بودند که به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش و گروه گواه کاربندی شدند. گروههای آزمایشی، با رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و پروتکل تلفیقی طرحواره درمانی مبنتی بر پذیرش و تعهد مورد آموزش قرار گرفتند. هر سه گروه مقیاس تعارضات زناشویی ((MCQ ثنایی و همکاران (1387) را در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 24 و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنا داری 0.05 انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که هر دو درمان بر کاهش تعارضات زناشویی اثربخش میباشندو مقدار F بدست آمده برای هر دو گروه آزمایش در سطح آلفای 01/0 معنی دار بود. همچنین بین اثربخشی دو درمان تفاوت معناداری بود. میانگین تعارضات زناشویی در گروه ACT 2/184 و بعد از درمان4/153 و میانگین تعارضات زناشویی قبل از درمان در گروه طرحوارهدرمانی مبتنی بر ACT 6/179 و بعد از درمان، 1/132 بدست آمد و مقایسه میانگینها نشانگر اثربخشی بیشتر طرحواره درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی بود (P<0.1). نتیجه گیری: با توجه به افزایش نرخ طلاق در کشور، رویکرد تلفیقی طرحواره درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد میتواند درکاهش تعارضات زناشویی و در نهایت کاهش میل به طلاق موثر باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد؛ طرحواره درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد؛ تعارضات زناشویی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 893 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,219 |
||