نقش و تکالیف حکومت های محلی در مناطق جرم خیز

مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مقاله 8، دوره 11، شماره 43 - شماره پیاپی 2، شهریور 1399، صفحه 181-202   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

توحید وثوقی؛ مرتضی مرتضی ناجی زاده زواره^* ؛ منصور رحمدل

چکیده

توحید وثوقی[1]- مرتضی ناجی­زاده زواره[2]*- منصور رحمدل[3]
تاریخ دریافت: 10/2/1399- تاریخ پذیرش:22/2/1399
چکیده:                             
اصل محرمانه بودن اسناد ، اطلاعات و آرای داوری به عنوان یک ویژگی ممتاز داوری در برابر محاکم قضایی می باشد ، اگر این ویژگی تضمین نشود ممکن است طرفین اختلاف تمایلی به این فرایند نداشته باشند . هر چند در قوانین و مقررات داوری برخی از کشورها اصل محرمانگی شناسایی شده لیکن در قوانین ایران به این موضوع پرداخته نشده است . این پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی ، بدنبال پاسخگویی به این ابهام است که فرایند داوری امری خصوصی  یا محرمانه است و محرمانگی داوری بیشتر یک آرمان است یا واقعیت ،همچنین این قاعده استثنائاتی به همراه دارد یا خیر. یافته های پژوهشی حاضر حاکی از  نسبی بودن محرمانگی و ارتباط مستقیم با تعهدات طرفین اختلاف و اشخاص ثالث درگیر در فرایند داوری است . مبنای شناسایی میزان شرط محرمانگی نیازمند توافق صریح طرفین اختلاف در توافقنامه داوری بوده و این قاعده دارای استثنائاتی می باشد .



[1]- دانشجوی دکتری، حقوق کیفری و جرم شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد ساوه،  دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
[e-mail]


[2]-  استادیار و عضو هیئت علمی، حقوق جزا، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران: نویسنده مسئول
[e-mail]


[3]- استادیار و عضو هیئت علمی، حقوق جزا، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
[e-mail]

کلیدواژه‌ها

راهبرهای پیشگیری؛ مقامات قضائی؛ جرم؛ انواع پیشگیری

مراجع