بررسی تاثیر بهسازی روستاهای هدف گردشگری بر توسعة پایدار گردشگری روستایی (مطالعه موردی: روستای آبشار بیشه خرم آباد)

فصلنامه جغرافیایی فضای گردشگری

دوره 9، شماره 35 - شماره پیاپی 15، شهریور 1399، صفحه 109-127   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

غلامرضا ابراهیمی^*

استادیار گروه معماری واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران

چکیده

بافت کالبدی روستاهای ایران ، دارای الگوهای بصری و زیبا شناختی، بوده و در این میان، بافت کالبدی برخی از روستاهای کشور به دلیل برخورداری از ویژگی های خاص معماری، تاریخی و فرهنگی به عنوان میراثی ارزشمند و بجای مانده از نیاکان ما به شمار می رود می تواند محیطی مطلوب و جذاب برای روستاییان، با جذب بیشتر گردشگران به رونق و توسعه صنعت گردشگری در این روستاها کمک فراوانی بنمایند. لذا هدف از این مقاله نیز بررسی تأثیر بهسازی بافت های با ارزش روستایی در توسعه پایدار صنعت گردشگری، شناخت محدودیت ها و پتانسیل های گردشگری منطقه در زمینه های اقتصادی،اجتماعی و کالبدی و زیست محیطی و ارائه راهکارهایی برای توسعه صنعت گردشگری در روستاهای مورد مطالعه می باشد. نوع تحقیق کاربردی و روش تبیین و بررسی آن توصیفی- تحلیلی و پیمایشی بوده است. برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و مطالعات میدانی استفاده شده است. مطالعات میدانی، از طریق طراحی و تکمیل پرسشنامه از دو گروه نمونه از روستائیان (186نفر) و گردشگران (۱20 نفر) روستای آبشار بیشه که به طور تصادفی انتخاب شده اند صورت گرفته و با استفاده از آزمون خی دو و تحلیل واریانس به تجزیه و تحلیل اطلاعات پرداخته شده است. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که بهسازی بافت با ارزش روستایی نقش مؤثری در توسعه پایدارصنعت گردشگری در روستای مورد نظر داشته ولی جهت رسیدن به اهداف مورد نیاز می بایستی توجه ویژه در سایر بخشها نظیر اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و زیست محیطی انجام گیرد.

کلیدواژه‌ها

روستا؛ بهسازی بافت با ارزش روستایی؛ توسعه پایدار؛ گردشگری روستایی

مراجع

1. آمارنامه کشاورزی استان (۱۳۹۲)، سازمان جهاد کشاورزی استان: معاونت برنامه‌ریزی و امور اقتصادی. ٢. احمدیان، رضا و محمدی، حمید، (۱۳۹۱)، بافت شناسی روستایی کشور، انتشارات پلیکان، چاپ دوم.
2. جام کسری، محمد (۱۳۹۰)، بهسازی بافت با ارزش روستایی و چالشهای فرارو، مجموعه مقالات اولین کنفرانس بین المللی ا سکونتگاه‌های روستایی مسکن و بافت. بنیاد مسکن انقلاب اسلامی: جلد اول، چاپ اول.
3. جهاد دانشگاهی (۱۳۸۵)، مدیریت و ساماندهی بافتهای فرسوده روستایی، سازمان شهرداریها و دهیاری‌های کشور، پژوهشکده علوم انسانی و اجتماعی.
4. جمعه پور، محمود (۱۳۸۵)، مقدمه‌ای بر برنامه‌ریزی توسعه روستایی: دیدگاه‌ها و روش ها، تهران: انتشارات سمت.
5. حسینی ابری، سید حسن (۱۳۸۳)، مدخلی بر جغرافیای روستایی ایران، اصفهان: انتشارات دانشگاه اصفهان.
6. حناچی، پیروز؛ کوششگران، علی اکبر (۱۳۹۰)، حفاظت و توسعه در بافت‌های با ارزش روستایی، ناشر: بنیاد مسکن انقلاب اسلامی: چاپ اول.
7. حناچی، پیروز؛ حداد عادل، فاطمه (۱۳۹۰)، بهسازی بافت روستاهای باارزش. مجموعه مقالات اولین کنفرانس بین‌المللی سکونتگاه‌های روستایی مسکن و بافت. بنیاد مسکن انقلاب اسلامی: جلد اول، چاپ اول.
8. فلامکی، منصور (۱۳۸۰) باز زنده سازی بناها و شهرهای تاریخی، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ چهارم.
9. نریمانی، مسعود، (۱۳۷۹)، بهسازی بافت تاریخی، چاپ اول، تهران: انتشارات مؤلف.
10. نوروزی، امکان سنجی جاذبه‌های دره توتیا (بهشت گمشده) از توابع شهرستان ملایر با حرف تبدیل آن به یک سایت گردشگری، فصلنامه آمایش محیط، سال سوم، شماره ۹، ۱۵۵-۱۷۹.
11. Alalhesabi, M. (2006), “City, Village, Consistency or Inconsistency?” (in Persian), International. Journal of Engineering Science (IJES), Vol.17, No.4, pp.87-95.
12. Habibi, M. (2001), from Province to City (Historical Analyze of City Identity and Physical View, Think and affect), Tehran University Press..
13. RURAL TOURISM ACTION PLAN(2009);a strategy action plan for TOURISM 2010-2020. England.