نوآوری های سیاست جنایی قضایی ایران در قبال جرایم ناشی از ضمانت نامه های بانکی

ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی

مقاله 3، دوره 10، شماره 1 - شماره پیاپی 37، شهریور 1399، صفحه 53-84   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

سید محمد سعادت مهر¹؛ علی صفاری^{* 2}؛ عباس تدین³

¹دانش آموخته دکتری تخصصی حقوق جزا و جرم شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ‏

²عضو هیئت علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران‏

³‏ عضو هیئت علمی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ‏

چکیده

     زمینه: ضمانت‌نامه بانکی‌ به عنوان یکی از مهمترین اسناد بین المللی و یکی از ابزارهای رایج بانکی در روابط‌ حقوقی‌‌ و قـراردادی‌ در حـقوق داخـلی و بازرگانی بین‌المللی نقش مهمی ایفا می­کند است که با توجه به جایگاه مهم آن در روابط تجاری در بخش قابل توجهی از جرایم اقتصادی توسط مجرمین اخذ و مورد استفاده قرار گرفته و در مراجع قضایی مورد رسیدگی قرار گرفته است.
     هدف: بررسی سیاست جنایی قضایی ایران در رسیدگی به جرایم ناشی از ضمانتنامه‌های بانکی صرفنظر از ضرورت یا عدم ضرورت شناسایی عناوین مجرمانه جدید و یا اکتفا به عناوین مجرمانه موجود با توجه به گستردگی این جرایم است.
    روش: روش پژوهش از نظر هدف کاربردی بوده،  اما بر اساس ماهیت توصیفی – تحلیلی است.
     نتیجه‌گیری: جرائم ناشی از ضمانتنامه‌های بانکی اگرچه مورد جرم انگاری مستقل قرار نگرفته است اما با زنجیرهای از جرائم دیگر از قبیل پولشویی، کلاهبرداری، اخلال در نظام و تحصیل مال از طریق نامشروع و ... در ارتباط است و در حالت سازمان یافته هر یک به نوبه خود قدرت فراوانی در تخریب منافع ملی و سرمایه‌های اجتماعی دارد. لذا در این مقاله ضمن تحلیل آسیب شناسانه سیاست جنایی قضایی در رسیدگی به جرایم ناشی از ضمانتنامه‌های بانکی مبتنی بر دادنامه‌های اصداری پیشنهادهایی جهت کارآمدی سیاست جنایی ایران در رسیدگی به جرایم ناشی از ضمانتنامه‌های بانکی ارائه می­نماید.

کلیدواژه‌ها

ست جنایی قضایی؛ جرم؛ ضمانت نامه بانکی؛ مجازات؛ اقتصاد

مراجع

باقرزاده، احد.(1386). پولشویی در حقوق ایران و انگلستان و اسناد بین الملل، انتشارات میزان.

بیابانی، غلامحسین.(1398). نوگرایی و خلاقیت در تغییرات پلیس قرن بیست ویکم، فصلنامه ابتکار در علوم انسانی، شماره 33 صفحات 231-258.

پیروزفر، اکبر.(1380). ضمانت‌نامه‌های بانکی، مجله بانک و اقتصاد، شماره 16، اردیبهشت. 38-42.

حسینی ، حسین و احمدی، زهرا.(1393). سیاست جنایی قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل چهل و چهارم (44) قانون اساسی، مطالعات حقوق خصوصی (حقوق سابق). شماره 5. 45-71.

جمشیدی، علیرضا.(1387). رویکرد مشارکتی در سیاست جنایی ایران، رساله دکتری، دانشگاه شهید بهشتی.

دلماس‌-مارتى-مى‌رى.(1381). نظامهاى بزرگ سیاست جنایى، جلد نخست،‌ ‌ترجمه على حسین نجفى ابرندآبادى، چاپ اول، تهران: انتشارات میزان‌.

رستمی، ولی.(1386). مشارکت مردم در فرآیند کیفری (بررسی سیاست جنایی کشورهای غربی. فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی. ‏شماره 2.

ریاضت، زینب.(1398). کارآمدی دادگاه ویژه در رسیدگی به جرائم اخلال گرایان در نظام اقتصادی، روزنامه شرق، شماره 3552 یکشنبه 28/ مهر.

ساکی ، محمد رضا. (1396). حقوق کیفری اقتصادی، تهران: نشر جنگل جاودانه، چاپ چهارم.

سمیعی زنوز ، حسین. (1398). سیاست کیفری ایران در قلمرو جرایم بانکی، رساله دکتری دانشگاه تربیت مدرس.

سیاه بیدی، سعید- رحیمی پنت، ایمان و ملک زاده، ریحانه.(1398). حقوق کیفری اقتصادی، تهران: نشر جنگل جاودانه، چاپ اول.

سلطانی ، محمد. (1390). حقوق بانکی، تهران: انتشارات میزان.

شمس ناتری، محمد ابراهیم و توسلی زاده ، توران.(1390). پیشگیری وضعی از جرایم اقتصادی مطالعات حقوق خصوصی (حقوق سابق) شماره 24.

شهبازی نیا، مرتضی.(1382). بررسی مفاد مشترک ضمانت نامه‌های بانکی مورد استفاده در تجارت بین الملل. مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی،  شماره 62.

صادق نژاد، مهدی.(1398).  بررسی جرایم علیه اموال دولت جلد دوم، تهران: شر جاودانه جلد اول.

عباسی، حمید.(1395). سیاست کیفری ایران نسبت به جرائم اقتصادی، مجله تحقیقاتی جدید در علوم انسانی‏ ، شماره 4.

کاشانی، سید محمود.(1395). ضمانت نامه بانکی فصلنامه تحقیقات حقوقی، فصلنامه تحقیقات حقوقی ، شماره 16 -17.

لازرژ، کریستین.(1382). درآمدی بر سیاست جنایی، ترجمه علی حسین نجفی ابرند آبادی،تهران: انتشارات بنیاد حقوقی میزان.

مهدوی پور ، اعظم. (1390). سیاست کیفری افتراقی در قلمرو بزهمکاری اقتصادی، تهران: انتشارات میزان، چاپ اول زمستان.

مهدوی نور، سید حاتم – قربانی، محمد حسین و ثمری، داود.(1398). زیر ساخت های حقوقی و اخلاقی نظام نوآوری و خلاقیت، فصلنامه ابتکار در علوم انسانی، شماره 32 صفحات 96-63.

میرمحمد صادقی، حسین.(1392). حقوق جزای بین الملل، مجموعه مقالات، انتشارات تهران.

موتمنی، علیرضا.(1393). صندوق های ضمانت و بیمه سرمایه گذاری،تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.

نجفی ابرندآبادی، علی حسین.(1382). از سیاست کیفری تا سیاست جنایی، تهران: انتشارات میزان.

واریزی، بهار (1395). راهکارهای مبارزه با جرم پولشویی از رهگذر بانکداری الکترونیک. کنفرانس ملی فقه و حقوق و روان شناسی،  شماره 3/1.

ولیدی، محمدصالح(1386). حقوق کیفری اقتصادی، تهران: انتشارات میزان.

Kleemans, E.R.. (2013). Organized crime and the visible hand: A theoretical critique on the economic analysis of organized crime. Criminology and Criminal Justice. 13. 615-629. 10.1177/1748895812465296.

Barnes, James(1994) Defining Good Faith Letter of Credit Practices, Loyola of Los Angeles Law Review, vol. 28, 109.

Bergsten, Eric,E. (1993). A New Regime for International Independent Guarantees and Stand-by Letters of Credit:The Uncitral Draft Convention on Guaranty Letters. The International Lawyer, Vol. 27, No.4, 859. https://scholar.smu.edu/til/vol27/iss4/2

Buckley, Ross P, Xiang. (2002). Gao.The Development of the Fraud Rule in Letter of Credit Law: the Journey So far and the Road Ahead. International Economic Law,702-703.

Chipashvili, N. (2014). The Bank Guarantees under the Uniform International Rules‎. European Scientific Journal, ESJ, 9(10). https://doi.org/10.19044/esj.2013.v9n10p%p