کرامات انسانی و عرفان اجتماعی در پرتو برقراری تأمین اجتماعی پایدار

عرفان اسلامی

مقاله 9، دوره 17، شماره 65، مهر 1399، صفحه 135-153   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمدمهدی حسینمردی^{* 1}؛ حسن خسروی²؛ رضا موسی‌زاده³؛ مجتبی بابایی⁴

¹دانشجوی دکترای گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. نویسنده مسئول: [e-mail]

²دانشیار گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

³دانشیار دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه، تهران، ایران.

⁴استادیار گروه حقوق دانشگاه پیام نور تهران، ایران.

چکیده

احترام به کرامت انسانی بویژه اقشار سالمند ونکوداشت منزلت آنها ولزوم دستگیری ازگروه‌های آسیب‌پذیر باعث شده تا ضمن اینکه تامین اجتماعی در جرگه نیازهای حیاتی، اصلی وجامع بشر باشد بر ارزش و جایگاه آن در بستر گفتمان عرفان اجتماعی و اعتبار معنوی آن افزوده شود. نگارندگان نوشتار در سیر پژوهشی خود با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی و بهره‌گیری از مطالعات کتابخانه‌ای برآنند تا در چارچوب فهم عرفانی و اخلاقی موضوع خدمتگزاری به بینوایان راتبیین نمایند. یافته‌های پژوهشیحاکی از آن است که شناخت عرفانی از تأمین اجتماعی راهبردی بوده برای آن که در کمک به نیازمندان و تعیین اهداف مربوط به آندر عرصه حقوق بین‌الملل رفاه توجه بیش‌تریشود. نوشتارحاضر در پایان بحث قصد داشته تا با اشاره به برقراری تامین اجتماعی پایدار به موضوع ظرفیت‌ها و آموزه‌های عرفانی بپردازد چراکه استقرارعدالت و برقراری رفاه ذهنی مستمندان و جلوگیری از دریوز‌گی سالخوردگان ویاریگری آنها را بخشی از مأموریت‌های تاریخی حوزه عرفان اجتماعی درجهان امروز معرفی می‌نماید.

کلیدواژه‌ها

عرفان اجتماعی؛ کرامات انسانی؛ انقلاب جمعیتی؛ تامین اجتماعی پایدار؛ اخلاق معیشتی

مراجع