خداشناسی و آخرت‌شناسی عرفانی از منظر آیت الله شاه‌آبادی(ره)

عرفان اسلامی

مقاله 18، دوره 17، شماره 65، مهر 1399، صفحه 335-346   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

سید نادر محمدزاده^*

استادیار گروه ادیان و عرفان، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران. [e-mail]

چکیده

در دیدگاه­های آیت الله شاه­آبادی (ره) دید عرفانی بر نگاه فقهی، کلامی غلبه دارد. مبنای همۀ اندیشه­های او از آموزۀ فطرت گرفته شده است. خداوند عاشق خود و کمالش و عالم، تابش و محضر خداست. خودنمایی و اظهار کمال انگیزۀ افعالش است. حق دو ظهور علمی و فعلی دارد که موجب ظهور عوالم گوناگون در قوس نزولی می‌شود و آنها در طول هم­اند. غایت و هدف فعل حق خود اوست.
از دید ایشان به حکم فطرت انسان، عالم دیگری وجود دارد که در آن راحتی کامل و حیات جاودانی است. مرگ انتقال از نشئۀ دنیوی به حیات برزخی و اخروی است. برزخ ویژگی­های عالم ماده و عوالم بالاتر را با هم دارد و انسان صورت ملکوتی اعمالش را در آخرت می‌یابد.
در پایان این نتیجه حاصل می‌شود ایشان با آموزۀ محوری خود؛ یعنی فطرت علاوه بر نگاه عرفانی در باب خدا و آخرت، شبهات بسیاری را در مورد مسأله شرور، شیطان، جسم انگاری خدا و رجعت و... پاسخ می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

فطرت؛ خدا؛ آخرت؛ عرفان

مراجع