پیشینة شعر کوتاه فارسی

پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی

دوره 11، شماره 2 - شماره پیاپی 40، مرداد 1399، صفحه 149-176   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

نفیسه نصیری¹؛ مرتضی رشیدی^{* 2}؛ علی رضا فولادی³

¹دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

²استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. (نویسنده مسؤول)

³دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی ، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

شعر کوتاه فارسی همواره مورد توجه شاعران بوده است. آنان با دوبیتی‌ها، رباعیات، قطعه‌های کوتاه و تک‌بیت‌هایشان این توجه را نشان داده‌اند. پدید آمدن قالب‌های متمایز این‌گونه شعری نمی‌‌تواند بدون زمینه و پیشینه باشد. شعرهای بازمانده از ایران باستان، غالباً کوتاه‌اند. اولین شعرهای فارسی دری نیز به تبعیت از ادب شفاهی ایران باستان، عموماً کوتاه‌اند. در مقالة حاضر با روش توصیفی- تحلیلی کوشش شده است بر مبنای نگاه گونه‌شناختی، پیشینة همة قالب‌های شعر کوتاه فارسی به تفکیک مورد واکاوی قرار گیرد. این نگاه از این باور نویسندگان برخاسته است که شعر کوتاه فارسی، سیر تکاملی جداگانه دارد و هرچند در دامن کلیّت شعر فارسی پدید آمده، امروزه با وجود قالب‌های متعدد و پدید آمدن قالب‌های تازه‌، یک ژانر مهم شعری است.

کلیدواژه‌ها

انواع ادبی؛ شعر کوتاه فارسی؛ شعر کوتاه کلاسیک؛ شعر کوتاه نیمایی؛ شعر کوتاه سپید

مراجع