بررسی پارامترهای ریخت شناسی شهری در آسایش دمایی خرد اقلیم( نمونه موردی: کلانشهر تهران)

فصلنامه علمی و پژوهشی نگرش های نو در جغرافیای انسانی

دوره 12، شماره 1 - شماره پیاپی 45، بهمن 1398، صفحه 825-845   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی استخراج ازرساله و پایان نامه

نویسندگان

مهدی بقایی¹؛ یوسفعلی زیاری^{* 2}؛ زهرا سادات سعیده زرآبادی³؛ حمید ماجدی⁴

¹دانشجوی دکترای شهرسازی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²دانشیار گروه برنامه ریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

³دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده عمران، معماری و هنر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

⁴استاد گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

چکیده

هدف اصلی پژوهش، بررسی ارتباط متغیر هایی موثر در ایجاد خرد اقیلم شهری بر طبق ریخت شناسی متفاوت بافت شهری کلانشهر تهران که عملا نوع بافت در قالب سناریوسازی مطرح نشده است که می‌توان به ارتباط ما بین فاکتور دید به آسمان و تراکم شهری اشاره کرد، بعلاوه تحلیل تاثیرات پارامتر های ریخت شناسی شهری بر متغیر های خرد اقلیم نظیر دمای محصور­(T) و دمای متوسط تابش (Tmrt) نیز می‌تواند نتایج بهینه ای در قالب مطالعه پارامتریک با در نظر گرفتن تعاملات بین ریخت شناسی شهری و خرد اقلیم را نمایان سازد. نتیجتا با توجه به کلیات تحلیل و نتایج در پژوهش جاری دو گروه از سناریو های ذکر شده ارتباط معنا دار و متاثر پارامتر های ریخت شناسی با متغیر های خرد اقلیم شهری به خوبی محسوس است. به علاوه، دو گروه یافته به این صورت می تواند بصورت ساده ای بیان شود که یک؛ فاکتور دید به آسمان زمانی کاهش می یابد که در نسبت تراکم ساختمانی ثابت، نسبت سطح پوشش ساختمانی در حال افزایش است مضاف بر این در مورد نمونه با نسبت سطح پوشش ثابت، این فاکتور همچنان که نسبت تراکم ساختمانی در حال افزایش است، نیز بیشتر می گردد. دو؛ دمای محصور و دمای متوسط تایبش نیز قویا با پارامتر های ریخت شناسی شهری در حضور ثابت نسبت تراکم ساختمانی ثابت، در ارتباط است. بر طبق این نتایج، نسبت سطح پوشش 25 بهترین نمود کاهش و آرام سازی شدت جزیره گرمایی و نیز آسایش حرارتی خرد اقلیم در طول شب های تابستان بوده است.