فرآیند شکل گیری نوسازی سیاسی در ایران با تاکید بر نقش نظام معرفتی (مطالعه موردی دوره مشروطه و عصر اصلاحات)

مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مقاله 15، دوره 11، شماره 44، آذر 1399، صفحه 289-309   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

انسیه صالحی[1]- رضا اکبری نوری[2]*- حسن آب نیکی[3]- مهدی مطهرنیا[4]
تاریخ دریافت: 07/04/1399-  تاریخ پذیرش: 05/07/1399
چکیده:
اگرچه روشنفکران برجسته دوره مشروطه معتقد بودند که عقب ماندگی ایران ریشه در دو عامل استبداد سیاسی و تحجر مذهبی دارد. لذا ریشه اصلی آن در اندیشه سیاسی قدیم است. اندیشه سیاسی قدیم ایران نمی تواند لوازم و الزامات دوران جدید را درک کند. لذا ما فقط شبه مدرن شدیم. این تحقیق با توجه به اندیشه سیاسی قدیم که نظام معرفتی خیر بر حق را منجر می شود درصدد پاسخ گویی به این سوال است که آیا مولفه های نظام معرفتی خیر بر حق بر فرایند نوسازی سیاسی در دوران مشروطه و اصلاح طلبی تاثیر گذار بوده اند؟ فرضیه اصلی این است که مولفه نظام معرفتی خیر برحق اگرچه مثبت بوده اما نوسازی را با اختلال مواجهه کرده است. این تحقیق با هدف پاسخ به سوالات فوق و معلوم ساختن تأثیرات نظام معرفتی مبتنی بر تقدم خیر بر حق بر روند نوسازی سیاسی در جامعه ایران به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است.



[1]- دانشجوی دکتری تخصصی علوم سیاسی(مسایل ایران)، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
[e-mail]


[2] - استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران: نویسنده مسئول
[e-mail]


[3] - استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
[e-mail]


[4] - استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم آینده پژوهی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
[e-mail]

کلیدواژه‌ها

نوسازی سیاسی؛ نظام معرفتی؛ مشروطه؛ اصلاحات؛ خیر؛ حق

مراجع