مقایسه چالش های فراروی جبران دولتی خسارت بازداشت شده بیگناه در نظام حقوقی ایران و فرانسه

مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مقاله 9، دوره 11، شماره 45 - شماره پیاپی 2، اسفند 1399، صفحه 175-199   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

غلامعلی دهشیری[1]- سید مهدی منصوری[2]*
تاریخ دریافت: 18/03/1399-  تاریخ پذیرش: 04/04/1399
 
چکیده:
بازداشت یکی از مهمترین اختیاراتی است که در راستای مبارزه موثر با جرم به مقام­های نظام کیفری اعطا شده است به موازات اعمال اختیار ، این امکان وجود دارد که روند نهایی دادرسی به احراز مجرمیت منتهی نگردد. سوالی که در این مورد مطرح می شود این است که آیا متهم بازداشت شده بیگناه می تواند بابت مدت بازداشت، تقاضای جبران خسارت نماید؟ به رغم برخی مخالفتها، ادله طرفداران جبران خسارت از قوت بیشتری برخوردار است. به ویژه اینکه جبران خسارت، همسو با اصل دادرسی عادلانه بوده و اخلاق نیز اقتضا می کند ظلم روا شده، جبران گردد. بر این اساس، در نظام دادرسی کیفری فرانسه از سال 1970 و در ایران از سال 1392 این نهاد به رسمیت شناخته شده است از این جهت و با وجود برخی تفاوتها در شرایط ماهوی و شکلی، در برخی موارد شباهت هایی بین مقررات این دو نظام مشاهده می شود .



[1]- دانشجوی دکتری تخصصی حقوق جزا و جرم شناسی،واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
[e-mail]

[2] - استادیار  و عضو هیئت علمی گروه حقوق جزا و جرم شناسی،واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران: نویسنده مسئول

کلیدواژه‌ها

جبران خسارت؛ بازداشت؛ متهمان بی گناه؛ اصل برائت

مراجع