اکوتوریسم و جایگاه آن در اقتصاد شهری شهر پاوه

فصلنامه جغرافیایی فضای گردشگری

دوره 9، شماره 36 - شماره پیاپی 20، آذر 1399، صفحه 19-36   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

جمال ابراهیمی^{* 1}؛ عباس ملک حسینی²؛ بیژن رحمانی³

¹دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر ، ایران

²دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران

³(دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی ،دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران)

چکیده

برای ایران که در فکر خروج از مشکل اتکای بیش از حد به درآمدهای نفتی و مشکل اشتغال می باشد، با توجه به پتانسیل های بالقوه و بالفعل گردشگری آن توسعه این صنعت می تواند به عنوان یکی از گزینه های مناسب مطرح باشد، با وجود اینکه در سال های اخیر و در برنامه های پنج ساله و بر اساس چشم انداز بیست ساله کشور تلاش ها و فعالیت های خوبی در این زمینه صورت گرفته، که در قیاس با رشد فزاینده گردشگری جهان این فعالیت ها به هیچ عنوان کافی به نظر نمی رسد و در همین راستا شهرستان پاوه با وجود قابلیت های متنوع طبیعی و فرهنگی جهت بهره برداری مناسب از مواهب و مزایای این صنعت نیازمند توجه، برنامه ریزی و سرمایه گذاری مناسب و مدیریت کارا در این بخش است. این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده پرسشنامه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج نشان داد شرایط زیرساختی گردشگری شهرستان پاوه در حال حاضر نمی‌تواند به توسعه گردشگری شهرستان پاوه منتهی گردد و باید با ارائه خدمات زیربنایی بیشتر به توسعه گردشگری اندیشید و شرایط اقتصادی حاصل از توسعه گردشگری خوب نبوده است و باید در این زمینه برنامه‌ریزی‌های اساسی ایجاد گردد تا بتوان از قبل توسعه گردشگری به توسعه اقتصادی منطقه نائل شد. همچنین شرایط بازاریابی به طور متوسط توانسته است به توسعه گردشگری شهرستان پاوه بیانجامد، ولی باید در زمینه تبلیغات و بازاریابی تلاش‌های بیشتری صورت گیرد.

کلیدواژه‌ها

گردشگری؛ توسعه اقتصادی؛ شهرستان پاوه

مراجع

• اجزاء‌شکوهی، محمد؛ بوذرجمهری، خدیجه؛ ایستگلدی، مصطفی؛ مودودی، مهدی (1393). بررسی اثرات گردشگری بر کیفیت زندگی جامعه میزبان نمونه مطالعاتی: شهر بندر ترکمن، فضای جغرافیایی. شماره 47. سال 14. صفحات 125-101.
• آلن مور، درام اندی (1387) مقدمه ای بر برنامه‌ریزی ومدیریت اکوتوریسم ترجمه‌ی رنجبران، محسن، جلد اول، نشر آییژ، تهران.
• توابخشی، مهرداد؛ صفی، سمیه، (1392)، جامعه شناسی گردشگری شهری، انتشارات بهمن بر نا، تهران.
• تیمورتاش، امیر. (1397). رویکرد بین‌المللی به اکوتوریسم و اقتصاد سبز،نهمین همایش سراسری کشاورزی و منابع طبیعی پایدار.
• سازمان میراث فرهنگی وگردشگری استان کرمانشاه، 1395.
• فلاح تبار، نصراله. (1395). جایگاه اکوتوریسم در توسعه پایدار شهر قشم بابهره گیری از مدل SWOT جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)29-42.
• فنل، دیوید ای (1388). مقدمه ای بر طبیعت گردی، ترجمه ی جعفر اولادی قادیکلایی، دانشگاه مازندران، بابلسر.
• قدمی، مصطفی، علیقلی زاده فیروزجایی، ناصر، 1391، ارزیابی توسعه گردشگری مقصد در چارچوب پایداری، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال 27، شماره اول، شماره پیاپی 104، ص ص 80-87.
• کریم پناه، رفیق (1384) تحلیل اکوتوریسم و نقش آن در توسعه منطقه‌ای استان کردستان، پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی گرایش اقلیم شناسی در برنامه‌ریزی محیطی، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
• کلانتری، ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﺴﻴن، (1387). جوانان و گردشگری، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ، ﺳﺎﻝ ﺍﻭﻝ، ﺷﻤﺎﺭﻩ ۲، ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ۱۳۸۷، ﺹﺹ ۱۵۹ – ۱۹۱.
• کیوی، ریمون و کامپنهود، لوک­وان (1381). روش تحقیق در علوم اجتماعی، ترجمه عبدالحسین نیک گهر، تهران، چاپ سوم، انتشارات فرهنگ معاصر
• محرم نژاد، ناصر؛ نوربخش، سیده زهرا (1395)، تدوین مدیریت اکوتوریسم پایدار در محدوده اثر طبیعی ملی خشکه‌داران با استفاده از روش‌های AHP وعلوم و تکنولوژی محیط زیست . 411-423.
• هادربادی، غلامرضا و محبی پور، سارا (1396). اکوتوریسم، گامی بلند به سوی تحقق توسعه پایدار و اقتصاد مقاومتی در ایران (با تأکید بر تجربیات کشورهای مختلف جهان). سومین کنفرانس جامع و ملی اقتصاد مقاومتی.
• یحیی‌پور، احمد (1389) تدوین الگوهای رفتاری _محیطی اکوتوریسم پایدار، چهارمین همایش و نمایشگاه تحصصی مهندسی محیط زیست، تهران.

 

• Ashok, S. Tewari, H.R, Behera, M.D. Behera, M.D. Majumdar, A. 2017. Development of ecotourism sustainability assessment framework employing
• Delphi, C&I and participatory methods: A case study of KBR. West Sikkim, India, Tourism Management Perspectives, 21: 24-41.
• Azam, M. Alam, M. & Hfeez, M. (2018). Effect of tourism on environmental pollution: Further evidence from Malaysia, Singapore and Thailand. Journal of cleaner production. 190; 330-338.
• Choe,Jacey,Ja Young. Seongseop, Sam Kimb.(2018): Effects of tourists’ local food consumption value on attitude food destination image, and behavioral intention, International Journal of Hospitality Management, 71, PP: 1-10
• Weaver,LauraJ.Lawton(2007),Twentyyearson:Thestateofcontemporaryecotourismresearch, Tourism ManagementVol. 28,pp:1168– 1179
• Manuel Antonio Rivera. (2010) Croes Ecotourists loyalty: will they tell about the destination or will they returnJournal of EcotourismVol. 9, pp: 85–103،http://www.tandfonline.com/loi/reco20
• Michele Matis Hoyman & Jamie Randall McCall (2013): Is there trouble in
• Pierre G Walter(2013):Theorising visitor learning in ecotourism, Journal of
• Tazim Jamal, Marcos Borges a & Amanda Stronza (2006): The Institutionalisation of Ecotourism: Certification, Cultural Equity and Praxis Journal o Ecotourism,Vol, 5:3,pp:145-175
• http://www.tandfonline.com/loi/reco20
• Tolkach, D. & King, B (2015). Strengthening Community-Based Tourism in a new Resource- Based island nation: why and how? Tourism Management, 48, 386-398.