بررسی سبک زندگی مطلوب کارگزاران سیاسی منطبق بر قرآن، سنت معصومین(ع) و عقل در راستای الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

فصلنامه علمی مطالعات میان فرهنگی

مقاله 2، دوره 14، شماره 41، اسفند 1398، صفحه 31-58   

نوع مقاله: علمی_ پژوهشی

نویسندگان

زهرا خسروانی^{* 1}؛ مسعود جعفری نژاد²؛ علیرضا گلشنی³

¹دکترای علوم سیاسی ، واحد شهرضا ،دانشگاه آزاد اسلامی ،شهرضا، ایران.

²استادیار گروه علوم سیاسی، واحد شهرضا ،دانشگاه آزاد اسلامی،شهرضا، ایران.

³دانشیار گروه علوم سیاسی، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران.

چکیده

این پژوهش به بررسی سبک زندگی مطلوب کارگزاران سیاسی منطبق بر قرآن، سنت معصومین(ع) و عقل در راستای الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت پرداخته است. سوال اصلی پژوهش این است که مولفه های مطلوب سبک زندگی کارگزاران سیاسی در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت منطبق بر منطق دین مبین اسلام(عقل، قرآن، سنت) کدام اند؟ و با چه الگویی می توان به سبک زندگی مطلوب برای کارگزاران سیاسی دست یافت؟
در این نوشتار با استفاده از قرآن، سنت معصومین(ع) و عقل مؤلفه‌هاى مطلوب سبک زندگى اسلامى کارگزاران سیاسی استخراج شده است و ضمن این که الگویی در این زمینه ارائه شده است به بررسی وضعیت موجود سبک زندگی کارگزاران سیاسی پرداخته ایم. روش پژوهش با استفاده از روش مصاحبه حضوری و مراجعه به متخصصین امر و از سوی دیگر با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و استفاده از منابع قرآن، سنت معصومین(ع) و عقل مولفه ها استخراج شده است. در بخش کمی این پژوهش از آمار توصیفی استفاده شده است که دستاورد آن، شناسایی 12 مولفه و 60 شاخص در حوزه سبک زندگی کارگزاران سیاسی است که در صورت رعایت، در چهار عرصه الگوی اسلامی ایرانی- پیشرفت ظهور و بروز پیدا می کند. بنابراین برای پیشرفت در این چهار عرصه باید زمینه های آن فراهم شود یکی از این زمینه ها، اصلاح سبک زندگی کارگزاران سیاسی در جامعه براساس الگوهای اسلامی- ایرانی است.

کلیدواژه‌ها

مولفه های سبک زندگی؛ کارگزاران سیاسی؛ سبک زندگی مطلوب؛ الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت؛ سنت معصومین(ع)

مراجع

احمدمهرابی، خدیجه (1386). اخلاق سیاسی اجتماعی کارگزاران در نهج البلاغه، فصلنامه ندای صادق، شماره 20 .

استوری، جان (1389). مطالعات فرهنگی درباره فرهنگ عامه، ترجمه حسین پاینده، تهران: نشر آگاه، چاپ دوم.

امرائی، حسن (1388). مهندسی سیاست. تهران: شوکا، چاپاول.

امینزاده، محمدرضا (1376). اخلاق کارگزاران، قم: موسسه در راه حق، چاپ دوم.

برزگر، ابراهیم، امانلو، حسین (1395). شاخص های مطلوب سبک زندگی کارگزاران نظام مردم سالار دینی ایران، فصلنامه پژوهشهای راهبردی سیاست، سال چهارم، شماره 16 .

بوردیو، پی. یر(1390). تمایز، نقد اجتماعی قضاوتهای ذوقی، ترجمه حسن چاوشیان، تهران: نشر ثالث، چاپ اول.

پاک نیا، عبد الکریم (1381). شاخص ترین صفات کارگزاران در حکومت اسلامی، فصلنامه مبلغان، شماره 32 .

جوادی آملی، عبداالله (1367).اخلاق کارگزاران در حکومت اسلامی، تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء.

چاوشیان، حسن (1381) . سبک زندگی هویت اجتماعی، مصرف و انتخاب های ذوقی به عنوان تمایز و تشابه اجتماعی در دوره مدرنیته اخیر، رساله دکتری دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.

رحمانی فیروزجاه، علی، سهرابی، سعدیه (1392). سبک زندگی و دینداری، تهران: نگاه بینه، چاپ اول.

زیمل، گئورگ (1382). کلان شهر و حیات ذهنـی، ترجمه یوسف اباذری، نامه علوم اجتماعی، بهار، شماره 3.

سیدپور آذر، حسن(1392). مؤلفه های اخلاقی مصرف در سبک زندگی کارگزاران، فصلنامه مطالعات سبک زندگی، سال دوم، شماره 3 .

فارابی، ابونصرمحمد (1379). اندیشه های اهل مدینه فاضله، ترجمه دکتر سید جعفر سجادی، تهران: سازمان چاپ وانتشارت، چاپ اول.

فائق، مجتبی (1393). آسیب شناسی اخلاقسیاسی کارگزاران حکومت ازدیدگاه نهج البلاغه،

علوم قرآن و حدیث: پژوهشهای نهج البلاغه، شماره 43 . فرضی شوب،

منیره و همکاران (1392). مؤلفه های سبک زندگی با نگاهی به سیره و سخنان پیامبر (ص)، مجموعه مقالات دانشگاه علامه طباطبایی، شماره 286 .

گیدنز، آنتونی (1387 ). سیاست، جامعه شناسی و نظریه اجتماعی، ترجمه منوچهر صبوری، تهران: نشر نی.

گیدنز، آنتونی (1377). پیامدهای مدرنیتـه، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: نشر نی.

مزینانی، محمدصادق (1380). روش های تربیت سیاسی کارگزاران از منظر امیر المومنین علی(ع)، حکومت اسلامی، شماره 22 .

مهدوی کنی، محمد سعید (1387). دین و سبک زندگی، تهران: دانشگاه امام صادق(ع)، چاپ چهارم.

ویلن، تورستین (1383). نظریه طبقه مرفه، ترجمه فرهنگ ارشاد، تهران: نشر نی

Miles, S. (1998). Consumerism as a Way of Life, London: Sage.