استراتژی تنوع سازی سبد سهام بهینه با استفاده از معیارهای ریسک WCVaR و β مقایسه آن با روش مونت کارلو

مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار

مقاله 5، دوره 11، شماره 45، دی 1399، صفحه 101-126   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمد رضا حدادی^{* 1}؛ سید پرویز جلیلی کامجو²؛ سارا گودرزی دهریزی¹

¹گروه ریاضی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آیت‌الله بروجردی، بروجرد، ایران

²گروه اقتصاد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آیت‌الله بروجردی، بروجرد، ایران

چکیده

انتخاب سبد بهینه سهام از اهداف اصلی مدیریت سرمایه است. معیارهای متعددی برای اندازه‌گیری ریسک سبد سرمایه‌گذاری و انتخاب سبد بهینه ارائه‌شده است. در این پژوهش مدل کاربردی WCVaR با روش مونت‌کارلو برای اندازه‌گیری ریسک سبد سهام و انتخاب یک سبد بهینه وزنی متنوع استفاده شد. WCVaR یکی از جدیدترین سنجه‌های ریسک است و نواقص مدل VaR و CVaR را پوشش می‌دهد. این پژوهش از اطلاعات روزانه ده شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره 1397-1387 استفاده نمود. این پژوهش در حالت حداقل ریسک WCVaR به مقایسه میانگین بازده سرمایه‌گذاری و میانگین ارزش سرمایه‌گذاری در سبدهای منتخب با دو روش برنامه‌ریزی خطی و مونت‌کارلو می‌پردازد. نتایج حاصل از برآورد مدل با استفاده روش برنامه‌ریزی خطی، نشان داد که تغییر معیار بهینه‌سازی منجر به تغییر وزن سهام سبد و تغییر استراتژی تنوع سازی در سبد سهام بهینه خواهد شد. به‌طوری‌که از بین 44 سبد با وزن‌های مختلف بهینه‌ترین سبد وزنی متنوع بر اساس ارزش سبد و بازده تحت معیار WCVaR سبد شماره 16 و 25 است. همچنین نتایج نشان داد که در سبد بهینه مقدار ریسک و بازدهی بیشتری با شبیه‌سازی مونت‌کارلو نسبت به برنامه‌ریزی خطی برآورد شده است. درنهایت نیز با مقایسه ریسک WCVaR و β با روش

کلیدواژه‌ها

بهینه‌سازی سبد؛ روش مونت‌کارلو؛ برنامه‌ریزی خطی؛ WCVaR

مراجع

1( اسلامی بیدگلی، غلامرضا. طیبی نیا، احسان. بهینه­سازی سبد سرمایه­گذاری بر اساس ارزش در معرض ریسک با استفاده از الگوریتم کلونی مورچه­ها، مجله مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار، 1393، شماره 18، ص 163-184.

2) ایزدی­گنابادی، مینا. محاسبه فاصله­ی اطمینان روش درست­نمایی تجربی برای CVaR با استفاده از مدل­های ARCH\GARCH، پایان­نامه کارشناسی ارشد رشته مهندسی­مالی، دانشگاه علم و فرهنگ، 1391.

 3) بیات، مرضیه. معدنچی­زاچ، مهدی. موسی زاده، حسین. بررسی بهینه­سازی سبد بر اساس مدل ارزش در معرض خطر مشروط در بدترین حالت () با ترکیب مدل چندعاملی با مدل ارزش در معرض خطر شرطی ()، چهارمین کنفرانس بین‌المللی پژوهش­های کاربردی در مدیریت و حسابداری، 1395.

4) پرتویی، هاشم. انتخاب سبد میانگین-ارزش در معرض خطر شرطی در چهارچوب برآوردی ناپارامتریک، پایان­نامه کارشناسی­ارشد رشته ریاضی­مالی، دانشکده علوم ریاضی، دانشگاه علامه طباطبایی، 1393 .

5)  داراب ملک آبادی، سعید . تلفیق مدل میانگین- واریانس-ارزش در معرض خطر شرطی و متدهای خلق سناریو جهت تشکیل پرتفولیوی بهینه در بورس اوراق بهادار تهران، پایان­نامه کارشناسی­ارشد، دانشکده اقتصاد، دانشگاه علامه طباطبایی،1390.

6) راعی، رضا. علی­بیگی، ­هدایت. بهینه‌سازی سبد سهام با استفاده از روش حرکت تجمعی ذرات. نشریه علمی پژوهشی پژوهشات مالی، 1389،  دوره12، شماره29، ص 40 - 21.

7) راعی، رضا. تلنگی، احمد. مدیریت سرمایه­گذاری پیشرفته، چاپ اول. تهران: سازمان سمت. 1383.

8) رهنمای رودپشتی، فریدون و همکاران. بررسی کارایی بهینه‌سازی سبد بر اساس مدل پایدار با بهینه‌سازی کلاسیک در پیش‌بینی ریسک و بازده سبد، مجله­ی مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار، 1394، شماره 22، ص 29-59.

9) زمردیان، غلامرضا و کاتبی، حمیدرضا. بررسی قدرت تبیین سنجه­های ریسک طیفی، منسجم، انحراف و شبکه­های عصبی مصنوعی و کاربرد آن‌ها در انتخاب سبد بهینه سرمایه­گذاری در بورس اوراق بهادار تهران، فصلنامه علمی پژوهشی دانش سرمایه‌گذاری، 1396، سال 8 شماره 30، ص 287-312.

10) شهرآبادی، ابوالفضل. بشیری، ندا. مدیریت سرمایه­گذاری و بورس اوراق بهادار، ناشر سازمان بورس و اوراق بهادار. چاپ اول، 1389.

 11( شمس، مرضیه. صادقی، حجت ا. محاسبه ارزش در معرض ریسک بر اساس تقریب کورنیش- فیشر از توزیع نرمال (مطالعه‌ای در نهادهای مالی بازار بورس اوراق بهادار تهران)، فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت دارایی و تأمین مالی،  1393، سال دوم، شماره 1، ص 20-1.

 12) علی­پور جورشری ارمغان، یاکیده کیخسرو، محفوظی غلامرضا.  بهینه­سازی سبد سهام با حداقل میانگین انحرافات مطلق کاریابی­های متقاطع،  فصلنامه مدیریت صنعتی، 1396، دوره9، شماره3، ص 475-496.

 13) غیاث مجید. مقدمه‌ای بر روش مونت‌کارلو، فصلنامه علمی– پژوهشی بسپارش، 1393، سال چهارم ، شماره اول ، صفحه 67-77.

14) قاسم­پور، صابر. پژوهش در عملیات، ج 1، چ دوم، انتشارات دانشگاه پیام نور، ص 29، 1389.

15) ولی­زاده مصطفی، بحری­ثالث جمال، پاک­مرام عسگر.  انتخاب و بهینه­سازی سبد سهام با استفاده از الگوریتم ژنتیک با بهره­گیری از مدل میانگین-نیم­واریانس مارکویتز،  مجله مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار، 1395، شماره 31، ص 19-42.

16) Baumol, W. (1963). An expected gain confidence limit criterion for portfolio selection, Journal of Management Science, No10, pp: 174-182.

17) Bjork, T. (2009). Arbitrage Theory in Continues Time, Thired Edition, Oxford.

18) Chlokhlov, A. Uryasev, S. Zabarankin, M. (2000), Portfolio optimization with drawdown constraints, Department of Industrial & Systems Engineering., University of Florida

19 (Goh, J., Zhang, W. and Lim K. (2012). portfolio value- at- risk optimization for symmetrically distributed asset returns. European Journal of operational Research, vol 221, pp: 397-41

20) K. Ruan and M. Fukushima. (2012). Robust portfolio selection with a combined WCVaR and factor model. Journal of Hndus trial and Management optimization, 8, pp: 343-362.                                           

21) Konno, H. Yamazaki, H. (1991). Mean-absolute deviation portfolio optimization model and its applications to Tokyo stock market. Management Science, vol 37, No5, pp: 519-531.

22) Li, J. and Xu, M. (2013). Optimal dynamic portfolio with Mean- CVaR criterion. Risk1 (3), pp: 119-147.                                                                                                  

23) Markowitz, H.M. (1952). Portfolio Selection. Journal of Finance, No.7, pp. 77–91.

24) Markowitz, H. (1991). Foundations of portfolio theory, Journal of finance, vol46, No2, pp: 469-477, 1991.

25) Markowitz, Harry, et al. (1993) Computation of mean-semivariance effigient sets by the critical line algorithm. Annals of Operations Research, 45.1:307.

26) Moon, Y., Yao, T., (2011). A robust mean-absolute deviation model for portfolio optimization, Computers and Operation Research, 38(9), pp 1251-1258.   

27) Renata, M. Wlodzimierz, O. (2007). Conditional value at risk and related linear programming models for portfolio optimizing, No152, pp: 227–256.

28) Rockafellar, R.T. and S. Uryasev. (2000). Optimization of conditional-value-at-risk. The Journal of Risk, No 2, pp: 21 –42.

 29) S.S. Zhu and M. Fukushima. (2009). worst – case conditional Value-at-risk with application to robost portfolio managrment, operations Research 57, pp: 1155-1168.

30) Ling, A., Sun, J., & Wang, M. (2020). Robust multi-period portfolio selection based on downside risk with asymmetrically distributed uncertainty set. European Journal of Operational Research.

31) Yu, J. R., Chiou, W. J. P., Lee, W. Y., & Chuang, T. Y. (2019). Realized performance of robust portfolios: Worst-case Omega vs. CVaR-related models. Computers & Operations Research, 104, 239-255.‏