ارزیابی مدیریت بهداشتی مراکز تکثیر و پرورش ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان در استان مازندران

نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری

دوره 7، شماره 3 - شماره پیاپی 27، آذر 1392، صفحه 94-103   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

چکیده

چکیدهفایل ضمیمه اصلی را دریافت کنید
طی سال­های 1385، 1386 و 1387 به­ترتیب اطلاعات مربوط به وضعیت بهداشتی 23، 21 و 20 مزرعه تکثیر و پرورش قزل­آلای رنگین­کمان در استان مازندران واقع در مناطق هراز، دو هزار و سه هزار تنکابن، ساری و چالوس در قالب پرسشنامه جمع­آوری گردید. نتایج نشان داد که میانگین تولید مزارع از 3/75 تن در سال 1385 به 4/106 تن در سال 1387 رسیده است و این در حالی بود که تغییری در سطح زیر کشت و حجم آب مصرفی که در 90 درصد موارد از رودخانه تامین گشته بود، مشاهده نگردید. از طرفی با بروز بیماری در 56 درصد مزارع در سال 85، 71 درصد در سال 86 و 85 درصد در سال 87 نشان از رشد صعودی این پدیده در مزارع داشت که مهم­ترین بیماری عفونی گزارش شده استرپتوکوکوزیس با درصد فراوانی 53، 72 و 83 درصد به­ترتیب طی سال­های 85، 86 و 87 بود. همچنین نتایج فعالیت­های درمان و ضدعفونی نشان داد که به­ترتیب در سال 85، 7/34 درصد مزارع، در سال 86، 4/71 درصد مزارع و در سال 87، 75 درصد مزارع اقدام به انجام ترکیبی از عملیات ضدعفونی و درمان داشته­اند و در این میان، بیشترین داروی مصرفی در مزارع آنتی بیوتیک­ها بودند که در سال 85، 8/18 درصد در سال 86، 4/34 درصد و در سال 87، 8/52 درصد بود. همچنین بالابودن میزان ازت آزاد و پراکساید جیره غذایی موجب مسمومیت و بروز تلفات در ماهیان مزارعی که غذای دستی مصرف نموده و از انبارداری مناسبی برخوردارنبودند نیز وجود داشت. نتایج نشان داد که افزایش تولید در واحد سطح بخاطر افزایش وزن بازاری ماهی بدون ملاحظات بهداشتی در سال‌های اخیر تبعاتی چون افزایش بروز بیماری و بروز تلفات قابل ملاحظه گردیده است. 

کلیدواژه‌ها

واژه‌های کلیدی: مدیریت بهداشتی؛ استان مازندران؛ قزل‌آلای رنگین‌‌کمان

مراجع