بررسی و تحلیل درون‌مایه کار در ترانه‌های محلی

فصلنامه تخصصی زبان و ادبیات فارسی

دوره 16، شماره 23، مهر 1399، صفحه 23-39   

نویسندگان

محمد امین محمدپور¹؛ علی اصغر بابا صفری^{* 2}

¹دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی،واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران

²دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اصفهان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.

چکیده

در این جستار به شیوه کتابخانهای درون مایه کار در ترانه سرایی که پژوهشی میان رشته ای بین جامعه شناسی و ادبیات است تحلیل و بررسی می شود. پس از تعریف ترانه و بررسی سیر آن در گذشته و امروز، ویژگی های ترانه های کار را می کاویم و این ترانه ها از نظر کاربرد و مضمون و محتوا طبقه بندی می شوند و به نمونه های آن ها می پردازیم. ترانه اصطلاحی عام است که به انواع قالب های شعری ملحون یا همراه موسیقی به ویژه فهلویات، دو بیتی، رباعی و تصنیف گفته می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که درون مایه کار، بخش قابل توجهی از ترانه ها را شکل داده است. این ترانه ها به بخش های ترانه های چوپانی، باغبانی،  ماهی گیری، کشاورزی، قالی بافی، سربازی، دامداری و... تقسیم می شوند. زبان این ترانه ها ساده و عامیانه است و از آن جایی که این ترانه ها با کار و تلاش مردمی ساده زیست ارتباط دارد، در آن کمتر به خیال پردازی توجه شده است.

کلیدواژه‌ها

شعر غنایی؛ ترانه؛ ترانه کار