تهیه نانوچندسازه مغناطیسی قلع اکسید - مگمایت پوشش‎دهی شده با بسپارحساس به pH کیتوسان و بررسی شرایط بارگذاری و رهایش داروی کوئرستین

پژوهش های کاربردی در شیمی

مقاله 11، دوره 14، شماره 4، اسفند 1399، صفحه 124-133   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

مازیار عاشوری تلوکی¹؛ محسن قربانی^{* 2}؛ سهراب کاظمی³

¹دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران

²دانشیار مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران

³استادیار گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی، بابل، ایران

چکیده

       هدف از این پژوهش، بررسی شرایط بارگذاری و رهایش داروی کوئرستین با نانوحامل حساس به pH بود. در ابتدا نانوذره­ های قلع اکسید و نانو­چندسازه مغناطیسی تهیه شدند. سپس، از زیست‎بسپار کیتوسان عامل­دارشده با فولیک اسید، برای پوشش‎دهی نانوچندسازه مغناطیسی استفاده شد. برای بهینه­سازی نانوحامل، زمان­های بارگذاری (1، 2، 3، 4 و 5 ساعت)، مقدار نانوحامل (10،5و 15 میلی‎گرم)، غلظت دارو (15، 25، 35 و 50 ppm) و نوع حلال (متانول و اتانول) با نسبت آهن به قلع 2_/0 بررسی شد. از روش­های طیف­‎سنجی فروسرخ تبدیل فوریه(FTIR) ، پراش پرتو ایکس(XRD)، میکروسکوپی الکترونی روبشی(SEM)  و توزیع اندازه ذره­ها برای بررسی رفتار و ویژگی‎های نانوذره­ها استفاده شد. نتیجه ­های به‎دست آمده نشان‎داد که نانوچندسازه تهیه‎شده ساختاری یکپارچه و اندازه ذره­های 5 تا 25 نانومتر داشت. 10 میلی‎گرم نانوحامل، ppm 15 غلظت دارو، حلال متانول و زمان بارگذاری 4 ساعت با بیشینه بازده بارگذاری 85 % به عنوان شرایط بهینه انتخاب شد. ظرفیت جذب بیشینه برپایه هم‎دما لانگمویر و سیپس به ترتیب mg/g 4322/36 و mg/g 2915/37 به‎دست آمد. مطالعه­های سینتیک جذب نشان داد که جذب داروی کوئرستین از سینتیک درجه دوم پیروی کرده است. برای بررسی رهایش هوشمند دارو، رهایش در شرایط آزمایشگاهی با محلول نمک فسفات با ویژگی بافری در pH‎های متفاوت بررسی شد. نانوحامل تهیه‎شده رهایش کاملی در pH اسیدی 5_/2 از خود نشان داد.
 

کلیدواژه‌ها

نانوچندسازه؛ نانوحامل؛ بارگذاری دارو؛ کوئرستین

مراجع

[1] Mathew, D.S.; Juang, R.S.; Chemical Engineering Journal 129, 51-65, 2007.

[2] Landfester, K.; Mailander, V.; Expert Opinion on Drug Delivery 10, 593–609, 2013.

[3] Kanamala, M.; William, R.W.; Yang, M.; Brian, D.P.; Wu, Z.; Biomaterials 85, 152-167, 2016.

[4] Jin, A.; Wang, Y.; Lin, K.; Jiang, L.; Bioactive Materials 5, 522-541, 2020.

[5] Saltzman, W.M.; "Drug delivery, engineering principles for drug therapy", 1^st Edition, Oxford University Press, England, 2001.

[6] Ikoba, U.; Peng, H.; Li, H.; Miller, C.; Yu, C.; Wang, Q.; Nanoscale 7, 4291–4305, 2015.

[7] Gilroy, K.K.; Astrophysical Journal 347, 835-48, 1989.

[8] Guan, X.; Avci‐Adali, M.; Alarçin, E.; Cheng, H.; Kashaf, S.S.; Li, Y.; Chawla, A.; Jang, H.L.; Khademhosseini, A; Biotechnology Journal 12(5), 394-427, 2017.

[9] Zhang, Y.; Yang, Y.; Tang, K.; Hu, X.; Zou, G.; Applied Polymer Science Journal 107, 891-7, 2008.

[10] Kelly, G.S.; Alternative Medicine Review 16(2), 172-94, 2011.

[11] Lee, D.H.; Szczepanski, M.; Lee Y.J.; Biochemical Pharmacology Journal 75, 2345-2355, 2008.

[12] Berah, R.; Ghorbani, M.; Moghadamnia, A.; Int. J. Bio. Macro. 99, 731-738, 2017.

[13] Kannan, N.; Veemaraj, T.; J. Chem. 247-56, 2009.

[14] Abruzzi, R.; Dedavid, B.; Pires, M.; Cerâmica 61, 328-33, 2015.

[15] Zhang, X.; Niu, Y.; Meng, X.; Li, Y.; Zhao, J.; Cryst. Eng. Comm. 15, 8166-72, 2013.

[16] Xu, F.; Zhao, T.; Yang, T.; Dong, L.; Guan, X.; Cui, X.; Colloids Surf. A. Physicochem. Eng. Asp. 490, 22-9, 2016.

[17] Zhang, Y.; Yang, Y.; Tang, K.; Hu, X.; Zou, G.; J. Appl. Poly. Sci. 107, 891-7, 2008.

[18] Carvalho, D.H.Q.; Schiavon, M.A.; Physics Procedia 28, 22-27, 2012.

[19] Popova, M.; Trendafilova, I.; Szegedi, Á.; Mihály, J.; Németh, P.; Marinova, S.G.; Microporous Mesoporous Materials 256-65, 2016.