اولویت بندی عوامل موثر بر برند سازی سازمان لیگ فوتبال ایران

فصلنامه علوم ورزش

مقاله 9، دوره 12، شماره 39، آذر 1399، صفحه 162-177   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

محمد ملکی¹؛ سید عماد حسینی^{* 2}؛ رسول طریقی³

¹دانشجوی دکتری مدیریت ورشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت‌الله آملی، آمل، ایران

²استادیار دانشگاه شهید بهشتی تهران

³استادیار مدیریت ورزشی ،دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه شمال،آمل،مازنداران ،ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر اولویت بندی عوامل موثر بر برند سازی سازمان لیگ فوتبال ایران بود. روش تحقیق آمیخته کیفی- کمی بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل جامعه آماری در بخش کیفی خبرگانی است که در زمینه مدیریت ورزشی تخصص علمی و مدیریتی داشتند و در بخش کمی شامل مدیران و کارکنان سازمان لیگ – مدیران، سرپرستان، مربیان ، بازیکنان و داوران شاغل در سازمان لیگ کشور بودند. تعداد 12 نفر در بخش کیفی و تعداد 300 نفر در بخش کمی نمونه آماری را به روش سهل الوصول تشکیل دادند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که نتایج برگرفته از این مصاحبه در غالب یک پرسشنامه با 10 عامل اصلی در بخش کمی مورد استفاده قرار گرفت. در این پژوهش برای روایی محتوایی از نظر خبرگان و اعتبار سازه (تحلیل عاملی اکتشافی) و برای اولیویت بندی از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که عوامل سخت افزار، روابط بین الملل، برنامه ریزی، منابع مالی و بازاریابی، قوانین و مقررات، منابع انسانی، ارزش برند، تکنولوژی، فناوری و اطلاعات، ایمنی و امنیت دارای بیشترین اولویت بودند. بنابراین، می توان از این عوامل به عنوان مبنای عقلانی برند سازی سازمان لیگ فوتبال ایران بهره گرفت.

کلیدواژه‌ها

برند سازی؛ سازمان لیگ؛ فوتبال؛ معادلات ساختاری

مراجع

 

• جوانی، و. (1394). رویکردهای برند سازی و توسعه پایدار در صنعت ورزش. نهمین همایش بین المللی تربیت بدنی و علوم ورزشی.
• رفیعی، س؛ حقیقی نسب، م؛ یزدانی، ح. ر. (1391). تاثیر عوامل آمیختة بازاریابی و تصویر شرکت بر ارزش ویژة برند در بخش نرم­افزاری صنعت فناوری اطلاعات، تحقیقات بازاریابی نوین، 4(7)، 183.
• کروبی، م؛ بهاری، ش؛ محمدی، س، بهاری، ج. (1397). ارزیابی عوامل موثر بر ارزش ویژه برند در بین مشتریان لباس ورزشی (مطالعه موردی: نام تجاری علی دایی) ، فصلنامه جغرافیا و روابط انسانی ، ؛ 1 (1)
• نعلی­زاده، م. ر. (1390). بررسی تأثیر عناصر آمیخته و تصویر ذهنی شرکت بر ارزش ویژة مارک تجاری ایرانسل، بانک مقالات بازاریابی ایران، 4.
  • Benito, J. M., & Sanchis, J. A. (2014). Training strategic thinking: Experimental evidence. Journal of Business Research, 67(5), 785-789.
  • Biscaia, R., Correia, A., Ross, S., Rosado, A. F., Maroco, J. (2013). “Spectator-based brand equity in professional soccer”. Sport Marketing Quarterly, 22, pp: 20-32.
  • Florea, D. L., Barbu, C. M., & Barbu, M. C. R. (2019). A model of fans’ reaction to resurrected brands of sport organizations. International Journal of Sports Marketing and Sponsorship.

Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Structural equation models with unobservable variables and measurement error: Algebra and statistics. 382-388.

• Gall, M. D. Borg, R. W. Gall, P. G. (1996) Educational research. Longman Publishers USA, 6th Ed.- George D, Mallery M. Using SPSS for Windows step by step: a simple guide and reference. 2003.
• Hillestad, T. , Xie,CH. &Haugland, S.A.(2010).Innovative corporate social responsibility: the founder’s role in creating a trustworthy corporate brand through “green innovation: Journal of Product & Brand Management, 19(6) , 440–451.
• Hinson, R. E., Osabutey, E., Kosiba, J. P., & Asiedu, F. O. (2020). Internationalisation and branding strategy. Qualitative Market Research: An International Journal.
• Irwin, R. L., Sutton, W. A., McCarthy, L. M. (2008). Sport promotion and sales management. Illinois: Human Kinetics, Champaign.
• Keller, K. L. (2008). Strategic brand management: building, measuring, and managing brand equity, 3rd edition. New Jersey: Pearson Education International.

Mallery, P., & George, D. (2003). SPSS for Windows step by step: a simple guide and reference. Allyn, Bacon, Boston.

• Modeling Customer-Based Brand Equity Value in the National Olympic Committee of the Islamic Republic of Iran, PhD Thesis, Faculty of Physical Education, University of Tehran
• Pagani, M., & Otto, P. (2013). Integrating strategic thinking and simulation in marketing strategy: Seeing the whole system. Journal of Business Research, 66(9), 858-865.
• Pyhtilä, K. (2015). Personal Branding of Elite Football Players through Social Media.
• Rosenbaum-Elliott, Richard; Percy, Larry & Pervan, Simon, (2011). Strategic Brand Management (2nd, 11) by Oxford University Press, Incorporated. 195. 
• Ross, S. D. (2006). “A conceptual framework for understanding spectator-based brand equity”. Journal of Sport Management, 20(1), pp: 22-33.
• Schultz, M. & de Chernatony, L. (2002). The challenge of corporate branding. Corporate Reputation Review, 5,105-112.
• Simonsson, Elin. (2012). "How can Brand Equity serve as a platform for Brand Extension? Case study Salomon". B.A Thesis, School of Business, Economics & Law, University of Gothenburg, Sweden. pp. 45-47. 
• Stevens P.J. Applied Multivariate Statistics for the Social Sciences, Fifth Edition. 2009; 191: 254-261.
• Stokburger-Sauer, N., Ratneshwar, S., & Sen, S. (2012). Drivers of consumer˚ brand identification. International Journal of Research in Marketing, 29(4), 406- 18.
• Taniyev, O., & Gordon, B. S. (2019). Crafting a legacy: investigating the retired athlete brand image. International Journal of Sports Marketing and Sponsorship.
• Tokmak, G., & Aksoy, R. (2016). Factors Affecting Brand Loyalty in Football: An Application on “the Big Four” Football Clubs in Turkish Super League. International Review of Economics and Management, 4(3).
• Zitonli, A; Asadi, H; Farahani, A; Rezaei S, (2013). Brand equity analytical model of iranian sport tourism intentions, Journal of Physiology and Management Research in Sport, 5 (3), 59-72.