نگرش زنان تهرانی به تغییر در آگاهی به حقوق شهروندی خود و رابطه آن با سرمایه فرهنگی

تغییرات اجتماعی - فرهنگی

دوره 17، شماره 3 - شماره پیاپی 66، آذر 1399، صفحه 73-95   

نوع مقاله: مقاله مروری

نویسندگان

محبوبه عبدالصمدی¹؛ خدیجه سفیری^{* 2}؛ یعقوب موسوی³

¹دانشجوی دکتری جامعه شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

²استاد گروه علوم اجتماعی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

³دانشیارگروه علوم اجتماعی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

چکیده

مقاله حاضر با هدف نگرش زنان تهرانی به تغییر در آگاهی به حقوق شهروندی خود و رابطه آن با سرمایه فرهنگی انجام شد. روش تحقیق پیمایش از نوع تحلیلی می ­باشد. جامعه آماری شامل زنان بالای 18 سال شهر تهران در سال 1395 می­باشد که به صورت تصادفی خوشه­ ای چند مرحله­ ای از بین مناطق 22 گانه شهر تهران و با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته بود. چارچوب نظری برای سرمایه فرهنگی طبق نظریه بوردیو شامل سرمایه فرهنگی تجسم یافته- عینیت یافته و نهادینه شده و برای نگرش به حقوق شهروندی نیز از مدل ژانوسکی در ابعاد سیاسی و مشارکتی- مدنی- اجتماعی است. وضعیت نگرش به حقوق شهروندی زنان 55 درصد و میزان سرمایه فرهنگی آنها 59 درصد بود. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد؛ بین مولفه­ های سرمایه فرهنگی با نگرش به حقوق شهروندی رابطه متوسط و مستقیم 0/52=r وجود دارد (0/05>P). نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که در مجموع شاخص ­های سه گانه سرمایه فرهنگی به میزان 27 درصد نگرش به حقوق شهروندی زنان را تبیین می­ کنند که بیش ترین سهم مربوط به سرمایه فرهنگی عینیت یافته می­ باشد.

کلیدواژه‌ها

نگرش به حقوق شهروندی؛ سرمایه فرهنگی؛ شهر تهران؛ زنان

مراجع