پاسخ گیاه گوجه فرنگی در شرایط القای مقاومت به رایزوکتونیا سولانی با استفاده از عوامل بیوکنترل باکتریایی جهش یافته با پرتو گاما

زراعت و اصلاح نباتات

دوره 15، شماره 2، شهریور 1398، صفحه 65-77   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

فاطمه ساعدی دیزجیکان^{* 1}؛ پیمان فروزش²؛ سمیرا شهبازی³

¹دانشکده

²مدرس

³پژوهشکده کشاورزی هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، کرج

چکیده

پژوهش حاضر با هدف مطالعه گیاه گوجه فرنگی در شرایط القای مقاومت به رایزوکتونیا سولانی با استفاده از عوامل بیوکنترل باکتریایی جهش یافته با پرتو گاما صورت گرفت. در این تحقیق ازسه گونه باکتری باسیلوس شاملB1 B600 B419استفاده شد. جهش تصادفی با استفاده از اشعه گاما انجام گرفت.نتایج نشان داد بالاترین فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در گیاه آلوده به عامل بیمارگر مشاهده گردید. این افزایش فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز ناشی از پاسخ گیاه به عامل بیمارگر می باشد که منجر به افزایش فعالیت این آنزیم گردید است که نشان دهنده افزایش اکسیداسیون در گیاه است. کلیه تیمارها به استثنای تیمار B1+P‌ سطوح فعالیت آنزیم پراکسیداز پایین تری را نسبت به گیاه آلوده به بیمارگر نشان دادند.کلیه تیمارهای بیوکنترل باکتریایی نسبت به نمونه شاهد افزایش قابل توجهی در میزان کلروفیل a نشان دادند. در گیاهان تیمارشده با عامل بیوکنترل، بالاترین میزان کلروفیل b در تیمارهای B1+P وB600+P محاسبه شد. بالاترین درصد وقوع بیماری در گیاه آلوده به عامل بیمارگر و کمترین درصد وقوع در تیمار B419 + P مشاهده گردید. هم چنین تیمار با عامل بیوکنترل موتانت باعث افزایش عملکرد در گوجه فرنگی شده و حتی درتیمار با بیمارگر و جدایه موتانت B419 بالاترین میزان عملکرد ثبت شد.

کلیدواژه‌ها

گوجه فرنگی؛ پرتو گاما؛ رایزوکتونیا؛ باسیلوس

مراجع