ارائه الگوی بهینه پایدار سبد سهام با رویکرد امگا

مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار

دوره 12، شماره 48 - شماره پیاپی 3، مهر 1400، صفحه 169-195   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

فاطمه پورعسکری جورشری¹؛ محسن خدادادی^{* 2}؛ سید رضا سید نژاد فهیم³

¹گروه مهندسی مالی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

²گروه حسابداری، واحد رودسر و املش، دانشگاه آزاد اسلامی، رودسر، ایران

³گروه حسابداری، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.

چکیده

ازجمله مسائل عمده‌ای که سرمایه‌گذاران بازارهای سرمایه با آن مواجه هستند، تصمیم‌گیری جهت انتخاب اوراق بهادار مناسب برای سرمایه‌گذاری و تشکیل سبد بهینه سهام است. ازآنجاکه پارامترهای مسئله انتخاب سبد سهام را، به دلیل نوسان‌ بازار و قیمت‌ نمی‌تواند ثابت در نظر گرفت، باید از روشی بهره برد که عدم قطعیت داده‌ها در آن لحاظ شود. بهینه‌سازی پایدار راه‌حلی علمی برای مسائلی به شمار می‌رود که در آن با عدم قطعیت داده‌ها روبرو خواهیم بود. پژوهش حاضر در جهت بهینه‌سازی پایدار پرتفوی بر اساس رویکرد امگا بررسی‌شده است. مقاله حاضر به معرفی مدل خطی امگا، به‌عنوان معیار محاسبه ریسک و ارائه مدل بهینه پایدار امگا پرداخته است. رویکرد پایدار استفاده‌شده در این پژوهش، رویکرد برتسیماس و سیم است در این رویکرد همتای پایدار ارائه‌شده برای یک مدل برنامه‌ریزی خطی همچنان خطی باقی می‌ماند که باعث می‌شود مزایای مدل برنامه‌ریزی خطی در مدل بهینه حفظ شود. مدل توسعه داده‌شده در این پژوهش توسط داده‌های واقعی 20 سهم از شاخص S&P 500 به مدت سه سال به‌صورت تصادفی انتخاب‌شده که نتایج آن نشان‌دهنده کارایی بالای مدل در توسعه مدل‌های تحت شرایط عدم قطعیت است همچنین نتایج نشان می‌دهد، درصورتی‌که سطح محافظه‌کاری افزایش یابد، مقدار تابع هدف افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه‌ها

بهینه‌سازی پایدار؛ رویکرد امگا؛ مدل خطی؛ عدم قطعیت

مراجع