درخشش زبان و واژگان فارسی در شعر أعشی أکبر

فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی

دوره 15، شماره 57، اردیبهشت 1400، صفحه 385-400   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/clq.2021.681933

نویسندگان

نیره نظرریا¹؛ محمد جنتی فر²؛ سیداکبر غضنفری²

¹دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم

²عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم

چکیده

ایران و پادشاهان فارس چون یکی از تمدن‌های باستان و قدیم کره خاکی به حساب می‌آیند، توانسته‌اند نظر ملت‌های مختلف از جمله أعراب را به خود جلب نمایند و اعشی اکبر که شیفته این تمدن و رفتار فارس‌ها شده بود با رفت و آمد و مدح و وصف پادشاهان و بزرگان ایرانی چون کسری انوشیروان و شاهپور، جای خود را در دستگاه حکومتی و دربار فارس‌ها باز کرد و شعرش سرشار از واژه‌های فارسی شد که وی از فارس‌ها به عاریت گرفت و نحوه نگارش و انشاء آن الفاظ هم عیناً مانند همانی بود که در میان فارس‌ها متداول بود. این تحقیق که در نوبه خود یکی از مقالات خاص در حوزه ادبیات تطبیقی و آن هم تطبیق در میان دو زبان فارسی و عربی، بر آن است تا با ذکر واژگان فارسی در میان ابیات شعری به جای مانده از اعشی، آن‌ها را بیان و درخشش زبان فارسی را در دیگر زبان‌ها مخصوصاً زبان عربی نشان دهد.

کلیدواژه‌ها

زبان فارسی؛ عصر جاهلی؛ میمون بن قیس تغلبی؛ شعر عربی

مراجع

قرآن کریم.

الإصفهانی، أبوالفرج علی بن الحسین. 1974م، الأغانی، الطبعة الأولی، القاهرة: الهیئة العامة المصریة للکتاب.

آذرنوش، آذرتاش. 1374ش، راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی، چاپ اول، تهران: انتشارات توس.

بروکلمان، کارل. 1968م، تاریخ الأدب العربی، مترجم: عبدالحلیم النجار، الطبعة الثانیة، مصر- قاهرة: دار المعارف.

الجمحی، محمد بن سلّام. 1402ق، طبقات فحول الشعراء، شرحه: محمود محمد شاکر، السفر الأول، الطبعة الأولی، جدّة: دار المدنی.

شیر، أدّی. 1386ش، واژه‌های فارسی عربی شده، مترجم: حمید طبیبیان، چاپ اول، تهران: انتشارات امیرکبیر.

ضیف، شوقی. 1960م، العصر الجاهلی، الطبعة السابعة، القاهرة: دار المعارک.

محمدحسین، محمد. 1950م، دیوان الأعشی الکبیر میمون بن قیس، الطبعة الأولی، بیروت: انتشارات المکتب الشرقی للنشر و التوزیع.

ملاح، علی. 1376ش، فرهنگ سازها، چاپ اول، تهران: انتشارات کتاب سرا.