جستارهایی نوین در تامین امنیت اجتماعی دوران رضا‌شاه (با تاکید بر آزادی‌های اجتماعی- سیاسی)

پژوهش نامه تاریخ

دوره 16، شماره 61، اسفند 1399   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

سیاوش شهریور¹؛ سهیلا ترابی فارسانی²؛ علیرضا ابطحی³؛ سیاوش شهریور^{* 4}

¹دانشجوی دکترای دانشگاه آزاد واحد نجف آباد

²عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد نجف آباد

³عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد واحد نجف آباد

⁴نجف آباد دانشگاه ازاد

چکیده

در این پژوهش به بررسی تبیین و تحلیل جایگاه امنیت اجتماعی درسیاست های عصر پهلوی اول پرداخته شده است. دوره سلطنت رضاشاه به دلیل تلاش حکومت برای تأسیس دولت مدرن و گسترش غربگرایی و تلاش شخص رضاشاه و روشنفکران همراه وی برای کسب مشروعیت سیاسی از طریق پیوند دادن سلطنت پهلوی با پادشاهی های باستانی ایران، یک مقطع دوران ساز و مؤثر در شکل دهی بنیان های فکری ایران نوین به شمار می رود. در این میان ناسیونالیسم که به عنوان یکی از ایدئولوژی های اصلی و ماهوی جریان تجدد خواهی، با پیروزی انقلاب مشروطیت در فضای سیاسی و فرهنگی ایران تثبیت شده بود، از یک نقش محوری در تحولات فکری عصر پهلوی اول برخوردار شد.دولت پهلوی اول باعث تغییرات در عرصه‌های گوناگون حیات اجتماعی ایران شد؛ از جمله این تغییرات، دگرگونی‌هایی بود که در عرصه ایجاد امنیت اجتماعی و متعاقب آن ناامنی اجتماعی رخ داد. در کشور ایران با وجود تلاش‌هایی که در عصر رضا شاه صورت گرفت، نوسازی به ایجاد جامعه‌ای مدرن و توسعه یافته نینجامید. این نوشتار درصدد است تا علل ناامنی‌های اجتماعی که در برنامه‌های نوسازی پهلوی اول ایجاد شد را دریابد و به این سؤال پاسخ دهد که سیاست‌های عصر پهلوی اول چه پیامدهایی برای امنیت اجتماعی در‌برداشت و راهکارهای امنیت اجتماعی در عصر پهلوی اول چه بوده است. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش روش توصیفی است تا از طریق آن بتوان اطلاعات تاریخی به دست آمده را بهتر تحلیل کرد.

کلیدواژه‌ها

امنیت اجتماعی؛ آزادی های اجتماعی – سیاسی؛ ناامنی اجتماعی؛ پهلوی اول

مراجع