بررسی میزان توجه به سبک زندگی مثبت اندیشی در متون اسلامی و قرآن

فصلنامه مطالعات قرآنی

مقاله 13، دوره 12، شماره 47، مهر 1400، صفحه 327-353   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/qsf.2021.684505

نویسندگان

اسحق شیرین کام^{* 1}؛ عفت عباسی²

¹دکترای مطالعات برنامه ریزی درسی، دانشگاه خوارزمی تهران-ایران

²استادیار دانشگاه خوارزمی تهران، گروه مطالعات برنامه ریزی درسی

چکیده

مطالعه حاضر به بررسی میزان توجه به سبک زندگی مثبت اندیشی در متون اسلامی و قرآن بوده است. مثبت اندیشی شکلی از فکر کردن است که بر حسب عادت در پی بدست آوردن بهترین نتیجه از بدترین شرایط می‌باشد روش استفاده شده، توصیفی- تحلیلی بوده، و بر پایه مطالعات کتابخانه‌ای و به روش اسنادی است که با استفاده از فیش برداری از کتب و مقاله‌های معتبر و با جست‌وجو در نرم­افزارها انجام گرفته است. مهم­ترین دستاورد این پژوهش، آشنایی با نگرش مثبت و تأثیر آن، به عنوان یکی از عوامل بسیار مهم در زندگی دینی خواهد بود. این امر با داشتن گمان نیک به خداوند و مردم امکانپذیر بوده و این رویکرد سبب افزایش ظرفیت وجودی، روحیه شکرگزاری و نشاط خواهد شد. همچنین نتایج حاصل از مطالعه نشان دادکه افکار و نگرش مثبت باعث افزایش سطح دفاعی بدن می‌شود و بدن را قوی‌تر می‌کند. همچنین مثبت‌اندیشی بهترین راه مبارزه با استرس است.

کلیدواژه‌ها

متون اسلامی؛ مثبت‌اندیشی؛ تحلیل محتوا؛ سبک زندگی؛ قرآن

مراجع

کتابنامه

ابن منظور، محمد بن مکرم. 1414ق، لسان العرب‌، چاپ سوم، ج12، بیروت:، دار صادر.

ابن میثم بحرانی، میثم بن علی بن میثم. 1375ش، ترجمه ‏شرح ‏نهج ‏البلاغه، قربانعلی‏ محمدی‏ مقدم، علی ‏اصغر نوایی ‏یحیی‏زاده، چاپ اول، مشهد: بنیادپژوهش‌های اسلامی ‏آستان ‏قدس‏ رضوی.

پسندیده، عباس‏. 1392ش، الگوی اسلامی شادکامی با رویکرد روان شناسی مثبت گرا، چاپ اول، قم: مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر.

پیل وینسنت، نورمن. 1388ش، نتایج شگفت انگیز تفکر مثبت، تهران: انتشارات نسل نواندیش.

جوادی آملی، عبدالله. 1378ش، تفسیر تسنیم، چاپ اول، ج1، قم: مرکز نشر اسوه.

جوادی آملی، عبدالله. 1378ش، تفسیر موضوعی قرآن کریم(قرآن در قرآن)، چاپ اول، قم: مرکز نشر اسوه.

جوادی آملی، عبدالله. بی تا، حیات حقیقی انسان در قرآن، چاپ هفتم، قم: اسراء.

خانجانی، مهدی. 1396ش، راهنمای عملی روان درمانی مثبت‌نگر، تهران: بی نا.

دشتی، محمد. 1392ش، فرهنگ واژه‌های معادل نهج البلاغه.

الراغب الاصفهانی، ابوالقاسم الحسین بن محمد. 1412ق، مفردات ألفاظ القرآن، صفوان عدنان داوودی، چاپ اول، بیروت: دار الشامیة.

صادقی نیری، رقیه و مریم الهیاری نژاد. بهار 1392ش، پژوهشنامه نهج البلاغه علوم قرآن و حدیث، شماره1، صص63- 74.

طباطبایی، محمدحسین‏. 1374ش، ترجمه تفسیر المیزان، محمد باقر موسوی، چاپ پنجم، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی.

علیزاده، میرزا. 1387ش، مثبت‌اندیشی یا منفی‌نگری، چاپ چهارم، مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.

قرشی بنابی، علی اکبر. 1371ش، قاموس قرآن‏، چاپ ششم، تهران: دار الکتب الإسلامیة.

قرشی بنابی، علی اکبر. 1377ش، مفردات ‏نهج ‏البلاغه، محمدحسن بکائی‏، چاپ اول، تهران‏: مؤسسه‏ فرهنگی ‏نشر قبله.

قرشی بنابی، علی اکبر. 1390ش، هنر رضایت از زندگی، چاپ نهم، قم: دفتر نشر معارف.

قرشی، سید علی اکبر. 1371ش‌، قاموس قرآن‌، چاپ ششم، تهران: دار الکتب الإسلامیة.

مکارم شیرازی‏، ناصر. 1375ش، پیام ‏امام ‏شرح‏ تازه ‏و جامعی ‏بر نهج ‏البلاغه، چاپ اول، تهران: دار الکتب ‏الاسلامیة.

 

مقالات

توانایی، محمدحسین و الهه سلیم زاده. تابستان 1389ش، «بررسی تأثیر مثبت اندیشی از دیدگاه قرآن و حدیث»، پژوهشنامه علوم و معارف قرآن کریم، شماره7، صص 39- 64.

جعفری، حمیدرضا و عباسعلی هراتیان. بهار و تابستان 1397ش، پژوهشنامه سبک زندگی، شماره 6، صص105- 128.

حسین زاده، هدایت. بهار 1389ش، «آینده نگری مثبت در نهج البلاغه»، رشد آموزش قرآن و معارف اسلامی، شماره 76، صص 46- 49.

سهرابی، فرامرز و عبدالرحمن جوانبخش. آبان 1388ش، «اثربخشی تقویت مهارت‌های مثبت اندیشی بــه شــیوه گروهــی بــر منبــع کنتــرل دانش آموزان دبیرستانی شهر گرگان»، دانشور رفتار، دوماهنامه، دانشگاه شاهد، سال شانزدهم، شماره 37.

صائمی، حسین. آذر 1385ش، «رابطه بین مثبت اندیشی و سلامت روانی از دیدگاه اسلام»، مجله پیوند، شماره 326، صص 50- 53.

صفورایی پاریزی، محمدمهدی و روح الله کلیا. بهار 1390ش، پژوهشنامه اسلامی زنان و خانواده، شماره 8، صص177- 194.

نعیمی، ابراهیم و عبدالله شفیع آبادی و فاطمه داوودآبادی. زمستان 1395ش، فرهنگ مشاوره و روان درمانی، شماره 28، صص 1- 31.

نوری، نجیب الله. پاییز 1388ش، «نقش مثبت اندیشی در استحکام خانواده»، مطالعات فقه تربیتی، شماره9، صص73- 90.