طراحی مدل عوامل موثر بر ارتقاء تصویر برند ملی (نشان ساخت ایران) در بازارهای منطقه‌ای (مطالعه موردی: صادرات تجهیزات برق فشار قوی-ترانسفورماتور)

فصلنامه مدیریت توسعه و تحول

دوره 13، شماره 45، شهریور 1400، صفحه 147-165   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

عبدالعلی عامری¹؛ عبداله نعامی^{* 2}؛ بیتا تبریزیان³

¹دانشجوی دکتری، گروه مدیریت بازرگانی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران (عهده‌دار مکاتبات)

³استادیار، گروه اقتصاد، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

همواره تحولات جهانی و منطقه‌ای، ضرورت دسترسی به صادرات موفق با محوریت کاهش هزینه‌ها و افزایش میزان پذیرش محصولات را به امری حیاتی برای اقتصاد هر کشور تبدیل کرده است. از جمله فاکتورهای موثر در موفقیت صادرات، نشان (برند) ملی قابل قبول کشور مبداء نزد مشتریان کشور مقصد می‌باشد. یکی از صنایع دارای توانمندی بومی و زیرساخت قوی در کشور ایران صنعت برق می‌باشد. با وجود کیفیت و خودکفایی در محصولات این صنعت، شاید فقدان الگویی برند ملی در این حوزه، مانعی در دستیابی به بازارهای منطقه‌ای آن شده است. بر این اساس هدف اصلی این پژوهش «ارائه مدل مؤثر بر ارتقاء تصویر برند ملی کشور ایران می‌باشد.
در این پژوهش آمیخته ترتیبی - متوالی، سعی شده به شیوه اکتشافی عوامل موثر بر ارتقاء تصویر برند ملی (نشان ساخت ایران) و ابعاد آن به استفاده از نظرات خبرگان شناسایی شود. پس از آن به کمک نرم-افزار مکس‌کیودا متغیرها و الگوی مفهومی روابط بین آنها استخراج شد. در این بخش متغیرهای تأثیرگذار بر برند ملی، به‌عنوان ابعاد مدل «ارتقاء برند ملی» شناخته شدند. در بخش کمی نیز با استفاده از نظرات مدیران اجرایی و صادرکنندگان محصولات برق فشار قوی، وضعیت بومی مدل تحقیق بررسی شود. نتایج تحلیل مدل معادلات ساختاری از طریق نرم‌افزار PLS نشان داد که در بین روابط تعریف شده «بهره-گیری از ظرفیت‌های نیروی‌انسانی، فرهنگی، اجتماعی و تاریخی» بیشترین و «سیاستگذاری کلان ملی»، کمترین تأثیر را بر «ارتقاء برند ملی» دارد. در بخش پایانی بر مبنای این تحلیل‌ها، استراتژی‌ها و راهکارهای لازم جهت ارتقاء برند ملی ارائه گردید.

کلیدواژه‌ها

برند ملی؛ برندسازی ملی؛ نشان ساخت ایران؛ صادرات تجهیزات برق فشار قوی؛ صنعت برق

مراجع

1. آشتیانی، الهام. (1385). بررسی تاثیر اعتماد و احساس به برند بر عملکرد برند، پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران.
2. خداداد حسینی. حمید، رضوانی. مهران، (1391)، مدیریت جامع برند (مکاتب ارزش­گذاری و توسعه برند ملی)، دفتر پژوهش­های فرهنگی.
3. خویه، علی؛ احمدی،فهیمه.(1391). مدیریت استراتژیک توزیع و پخش: مدیریت استراتژیک کانال­های بازاریابی، توزیع و پخش تهران: افرند، 1391
4. شیرخدایی. میثم، نوری­پور. امیرحسین، شریعتی. فاطمه، (1393)، تبیین نقش عوامل مربوط به برند و عناصر منتخب آمیخته بازاریابی در قصد خرید برند ملی، فصلنامة مدیریت برند، سال اول، شمارة اول، بهار، صص 127 –
5. فروزان. یونس، (1394)، تبیین انواع مدل های ارتباطات موثر در توسعه و گسترش روابط انسانی، دومین کنفرانس بین­المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی، استانبول، ترکیه، اسفند 1394.
6. فیض. داود، میرمحمدی. سید محمد، زارعی. عظیم، ایزدخواه. محمد مهدی، (1396)، هویت برند ملی صادراتی ایران و استراتژی­های ترفیع آن، مدیریت فردا، سال شانزدهم، شماره 52، صص 121 -136.
7. کاپفرر، ژان، نوئل .(1389). مدیریت راهبردی نام تجاری. ترجمه سینا قربانلو، تهران انتشارات مبلغان،چاپ اول.
8. وظیفه دوست, حسین, حریری, مه سا. (1391). بررسی تاثیر استراتژی تعمیم برند بر تصویر آن در حوزه محصولات تند مصرف و خدمات. مدیریت بازاریابی دوره 7 (شماره 15), 41-66.
9. Ahn, M. J., Wu, H. C. (2015). The Art of Nation Branding. Public Organization Review, 15(1), 157-173.
10. Ambler, T. (1997). How Much of Brand Equity is Explained by Trust?. Management Decision, 35(4), 283-292
11. Andrei, A.G. (2017). the Impact of Nation Branding Campaigns on Country Image. Case Study: Romania. Management & Marketing. Challenges for the Knowledge Society, 12(2), 222–236. https://doi.org/10.1515/ mmcks-2017-0014
12. Anholt, S. (2011). Beyond the Nation Brand: The Role of Image and Identity in International Relations. Brands and Branding Geographies: 289.
13. Anholt, S. (2005). Anholt Nation Brands Index: How Does the World See America?. Journal of Advertising Research. Vol. 45. Issue 3. pp 296-304.
14. Aronczyk, M. (2007). New and improved nations. Branding national identity. In C. Calhoun & R. Sennett, Practicing Cultures (pp. 105–128). New York: Routledge.
15. Aronczyk, M. (2008). Living the Brand”: Nationality, Globality and the Identity Strategies of Nation Branding Consultants. International Journal of Communication, 2, 41–65.
16. Bianca, F. Ch., (2018), Nation Branding in Transition Countries: A Multimodal Analysis of Romania and Moldova Tourism Campaigns, Journal of Entrepreneurship, Management and Innovation, Volume 14, Issue 4, 2018: 81-106. DOI: https://doi.org/10.7341/20181444, Branding Geographies: 289, Branding.” Journal of Place Branding 1 (2): 173-186.
17. Cheregi, B. F. (2018). Nation Branding in Post-Communist Romania. A semiotic approach. Bucharest: comunicare.ro.
18. Del Percio, A. (2016). Nation Brands and the Politics of Difference. Signs and Society, 4(S1), 1–26.
19. Dinnie, K. (2008). Nation Branding. Concepts, Issues, Practice. Oxford: Elsevier
20. Fan, Y. (2006). Branding the Nation What is Being Branded. Journal of Vacation Marketing Vol. 12 No. 1, , pp. 5–14. Doi:10.1177/ 1356766706056633.
21. Fan, Y. (2007). Soft Power and Nation Branding. Brunel Business School Research Papers
22. Gilmore, F. (2002). A Country can it be Repositioned? Spain he Success Story of Country Branding. Journal of Brand management, 9(4): 281-293.
23. Hrala, J. (2016). The World Happiness Index 2016 just Ranked the Happiest Countries on Earth. available at: http://www.sciencealert.com/the-worldhappiness- index-2016-just-ranked-the-happiest-countries-on-earth
24. Jansen, S.C. (2008). Designer Nations: Neo-Liberal Nation Branding – Brand Estonia. Social Identities, 14(1), 121–142.
25. Jelena, Ž., Aleksandar, K. (2018), Comparative Analysis of the Value of Nation Brands, 179-191.
26. Kaneva, N. (2011). Nation Branding: Toward an Agenda for Critical Research. International Journal of Communication; Vol 5; p 117–141.
27. Leek, S., Christodoulides, G. (2011). A Literature Review and Future Agenda for B2B Branding: Challenges of Branding in a B2B Context. Industrial Marketing Management
28. O’Shaughnessy, J., O’Shaughnessy, N. J. (2000). Treating the Nation as a Brand: Some Neglected Issues. Journal of Macromarketing 20 (1): 56–64. doi:10.1177/0276146700201006
29. Okten, N.Z., Okan, E.Y., Arslan, U., Güngör, M.O. (2019). The Effect of Brand Value on Economic Growth: A Multinational Analysis. European Research on Management and Business Economics, 25(1): 1-7.
30. Olins, W. (2002). Branding the Nation-The Historical Context. The Journal of Brand Management 9 (4): 241–248. doi:10.1057/palgrave.bm.2540075.
31. Olins, W. (2010). Brandingul de națiune [Nation Branding]. In Ștefan Liuțe (Trans.), Despre brand [On Brand]. Bucharest: comunicare.ro.
32. Supphellen, M., Nygaardsvik, I. (2002). Testing Country Brand Slogans: Conceptual Development and Empirical Illustration of a Simple Normative Model. Journal of Brand Management, 9(4): 38-395.
33. Surowiec, P. (2012). Towards Corpo-nationalism: A Bourdieusian Study Exploring the Relationship between Nation Branding and the Reproduction of Polishness (1999–2010). (PhD thesis). Bournemouth University, UK.
34. Szondi, G. (2007). The Role and Challenges of Country Branding in Transition Countries: The Central and Eastern European experience. Place Branding and Public Diplomacy, 3(1), 8–20.
35. Van Ham, P., (2008), Place Branding: The State of the Art; The Annals of the American Academy of Political and Social Science. vol. 616 no. 1; p 126-149. March 2008.
36. Varga, S. (2013). The Politics of Nation Branding: Collective Identity and Public Sphere in the Neoliberal State. Philosophy and Social Criticism, 8(39)1–21.
37. Volcic, Z. (2012). Branding Slovenia. You Can’t Spell Slovenia Without Love. in N. Kaneva, Marketizing National Identities in the “New” Europe. New York: Taylor & Francis.
38. Widler, J. (2007). Nation Branding: With Pride Against Prejudice, Place Branding and Public Diplomacy. Place Branding and Public Diplomacy, 3(2), 144–150.