الگوی مهار فساد اداری مبتنی بر اهداف، وظایف و اختیارات دیوان محاسبات ایران

فصلنامه مدیریت توسعه و تحول

دوره 13، شماره 45، شهریور 1400، صفحه 111-126   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

رضا زرگر¹؛ مسعود پورکیانی^{* 2}؛ مژگان درخشان³؛ ایوب شیخی⁴

¹دانش آموخته دکتری، گروه مدیریت، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران

²استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران (عهده‌دار مکاتبات)

³استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران

⁴استادیار، گروه ریاضی و رایانه، دانشگاه شهید باهنرکرمان، کرمان، ایران

چکیده

چکیده
هدف این پژوهش ارائه الگوی مهار فساد اداری مبتنی بر اهداف، وظایف و اختیارات دیوان محاسبات ایران می‌باشد. این پژوهش از نوع کاربردی و توسعه‌ای و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان حوزه‌های حسابرسی (فنی- تخصصی) و اداری دیوان محاسبات شامل ستاد مرکزی و 31 استان سطح کشور می‌باشد. تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، تعداد (340) نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی، استفاده شده و به‌منظور مرور ادبیات موضوع مورد مطالعه از روش کتابخانه‌ای و به‌منظور جمع‌آوری داده‌های میدانی، از پرسشنامه استفاده شده است. اعتبار و پایایی ابزار پژوهش با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و آلفای کرونباخ ارزیابی و از تکنیک مدل‌یابی معادلات ساختاری (SEM) جهت آزمون مدل و آزمون سوالات و فرضیه‌ها استفاده شده است. بر اساس شاخص‌های برازش شده می‌توان نتیجه گرفت که ابعاد متغیر اهداف، وظایف و اختیارات در دیوان محاسبات ایران، در سطح خوب و ابعاد متغیر مهار فساد اداری در سطح قوی قرار گرفته‌اند. لذا می‌توان نتیجه گرفت الگوی مهار فساد اداری مبتنی بر اهداف، وظایف و اختیارات دیوان محاسبات از اعتبار لازم برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

کلمات کلیدی: مهارفساد اداری؛ اهداف؛ وظایف؛ اختیارات؛ دیوان محاسبات ایران

مراجع

1.       آتشک، محمد(1390)، مفهوم فساد اداری در نظام آموزشی کشور، فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، شماره 3، صص16-14.
2.     اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل دیوان محاسبات کشور (1394). آشنایی با دیوان محاسبات کشور.
3.    اعتباریان، اکبر؛ عمادزاده، مصطفی و روحانی، علی(1393)، رابطه حسابرسی عملکرد با کاهش فساد اداری از طریق افزایش شفاقیت، بهبود پاسخگویی و ارتقای اعتماد و درستی، مجله دانش حسابرسی، سال چهاردهم، شماره 55، صص 30-5.
4.     افضلی، عبدالرحمن(1396)، فساد اداری و تأثیر آن بر توسعه: علل، پیامدها و راهکارهای برون رفت، مجله حقوقی بین حقوقی المللی، نشریه مرکز امور بین المللی ریاست جمهوری، سال بیست و هشتم، شماره 45، صص 264-235.
5.     الوانی، سید مهدی؛ زرندی، سعید و عرب سرخی، ابوذر(1389). مؤلفه‌های تدوین استراتژی ملی مبارزه با فساد جمهوری اسلامی ایران، نشریه مدیریت دولتی، دوره 2، شماره 4، صص 22-3.
6.     بریس، نیکلا؛ کمپ، ریچارد و سلنگار، رزمری(1395)، تحلیل دادههای روانشناسی با برنامه اس پس اس اس. ترجمه خدیجه علی آبادی و سید علی صمدی، ویرایش سوم، تهران: نشر دوران.
7.    پورکیانی، مسعود؛ امیری، افلاطون و خادمی، مرتضی (1397). سلامت سازمانی، فساد اداری و شایعه، کرمان: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی.
8.     حساس یگانه، یحیی؛ ظهیر، مصطفی و غفاری، زهرا(1395)، بررسی رابطه میان نقش نظارتی حسابرسان و ارتقای سلامت نظام اداری، مجله دانش حسابداری و حسابرسی مدیریت، سال پنجم، شماره 18، صص 93-83.
9.   رفیع پور، فرامرز (1394)، سرطان اجتماعی فساد، تهران: شرکت سهامی انتشار، صص22-19.
10.   سایت دیوان محاسبات کشور (http://www.dmk.ir/).
11.  سایت سازمان شفافیت بین الملل، شاخص درک از فساد.(Transparency International Corruption Perceptions Index).
12.   سکاران، اوما(1396)، روش های تحقیق در مدیریت، ترجمه محمد صائبی و محمود شیرازی،تهران، تجدید چاپ، موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی، صص178-176.
13.    عباسی، ابراهیم و بیت‌عفری، سعید(1395)، تاثیر اقدامات پیشگیرانه دیوان محاسبات کشور بر کاهش تخلفات دستگاه های اجرایی کشور، مجله دانش حسابرسی، سال شانزدهم، شماره 62، صص 44-25.
14. قرنی، محمد و همکاران (1398). بررسی و تحلیل رابطه فساد با اصول حکمرانی خوب و اثرپذیری آن از فرهنگ سازمانی (مطالعه موردی: فساد اداری)، مجموعه مقالات همایش ارتقای سلامت اداری، تهران: انتشارات زمان نو.
15.  متحدیان، رحیم (1396). ارتقای سلامت اداری و مبارزه با فساد، چاپ اول، تهران: موسسه راهبان توسعه.
16.   نیک پور، امین (1397). ارائه الگوی نظارت عمومی به منظور پیشگیری از بروز فساد اداری در سازمان‌های دولتی ایران، مجلس و راهبرد، سال 23، شماره 87، صص 231-202.
17. Avis, E., Claudio, F., Frederico, F. (2016). Do Government Audits Reduce Corruption? Estimating the Impacts of Exposing Corrupt Politicians, pp 1-50.
18. Chander, P., Wilde, L. (2009). Corruption in Tax Administration. Journal of Public Economics, 49 (3): 333-349.
19. Dubnick, M. (2018). Accountability & the Promise of Performance in Search of Mechanisms. Public Performance & Management Review, 28(3), 326-417.
20. Frederickson, H. G. (2010). Ethics and the New Managerialism Public Administration and Management: an Interactive. Journal, 4 (2), 299-324.
21. Jávor I., Jancsics, D. (2017). The Role of Power in Organizational Corruption: An Empirical Study. Administration & Society, Vol, 1 –32.
22. Johnston, M., (2012). Corruption Control in the United States: Law, Values, and the Political Foundations of Reform, International Review of Administrative Sciences 78(2) 329–345.
23. Mashali, B. (2012), Analyzing the Relationship between Perceived Grand Corruption and Petty Corruption in Developing Countries: Case Study of Iran. International Review of Administrative Sciences. pp 775-787.
24. Mondo, B. V. (2016).Measuring Political Corruption from Audit Results: A New Panel of Brazilian Municipalities .European Journal on Criminal Policy and Research. Volume 22, Issue 3, pp 477–498.
25. Tara, I. Gh. (2016).The Social Role of the Supreme Audit Institutions to Reduce Corruption in the European Union - Empirical Study. Revista de cercetare social, vol. 52, pp. 217-240.