آیین ازدواج در دین هندویی شیوایی

نامه الهیات

دوره 14، شماره 54، اردیبهشت 1400   

نویسندگان

زهرا حق پرست¹؛ علیرضا ابراهیم^{* 2}

¹دانش‌آموختة کارشناسی ارشد ادیان غیر ابراهیمی- دانشگاه ادیان و مذاهب

²عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

چکیده

سنت دینی شیوایی یکی از صورت­های کهن هندویی است که خاستگاه آن در تمدن دیرپای دره سند قرار داشته و شاخه‌های مختلف آن، هنوز در سراسر شبه­قاره‌ی هند پیروانی فراوان دارد. این سنت نیز مانند سایر ادیان و فرق، دارای مناسک ویژه‌ای موسوم به «آیین‌های گذار» است که در چهار مرحله از زندگی فرد (یعنی تولد، تشرف، ازدواج و مرگ) انجام می‌شود. آیین‌های مزبور که تحت عنوان «سمسکاره» شناخته می‌شوند، در واقع تشریفاتی دینی هستند که به منظور مشخص­کردن نقاط عطف­ مهم در پیشرفت زندگی دینداران شیوایی صورت می‌پذیرند و هدف آن­ها رسمیت‌دادن و متبرک­ساختن هر مرحله، تعیین وظایف و حقوق دینداران، حفظ افراد در مقابل تاثیرات زیان‌بخش محیط، و سرانجام، اطمینان­یافتن از ارتباطی سازنده و مستمر با ایزدان است. سمسکاره‌ی ازدواج نیز نوعی تجربه‌ی پیوند میان شیوا و شکتی بوده و متضمن نگاهی ایزدوار به شریک زندگی زناشویی است.

کلیدواژه‌ها

آیین‌های گذار؛ سمسکاره؛ شیوایی؛ ازدواج؛ هندویی؛ هند

سایر فایل های مرتبط با مقاله

آیین ازدواج در دین هندویی شیوایی.pdf

مراجع