تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 9,995 |
تعداد مقالات | 83,545 |
تعداد مشاهده مقاله | 77,292,516 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,328,908 |
سطحبندی میزان توسعه یافتگی شهرستانهای استان همدان با رویکرد کاهش نابرابریهای فضایی و منطقهای | ||
آمایش محیط | ||
دوره 14، شماره 54، آذر 1400، صفحه 1-20 اصل مقاله (553.07 K) | ||
نوع مقاله: پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
هادی رستمی1؛ عباس ملک حسینی* 2 | ||
1هادی رستمی (دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران) | ||
2(دانشیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران) | ||
چکیده | ||
بحث نابرابری توسعه در میان شهرها از موضوعاتی است که اخیراً در فرهنگ برنامهریزی منطقهای مطرح شده است و هنوز در کشور ما جایگاه چندان مشخصی ندارد. اگرچه به سادگی بتوان اظهار کرد که ناحیهای از ناحیهی دیگر از لحاظ توسعه، توسعه یافتهتر یا عقبماندهتر است. ولی اندازهگیری کمی توسعه یافتگی کار سادهای نیست. هدف از تحریر این مقاله تعیین درجه توسعه یافتگی شهرستانهای استان همدان و تحلیل نابرابریهای منطقهای در این استان میباشد. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی است و شاخصهای مورد بررسی متشکل از پنج شاخص شامل بهداشتی – درمانی، اجتماعی و فرهنگی، آموزشی، اقتصادی (کشاورزی-دامداری)، جمعیتی، اشتغال، کالبدی و زیربنایی خدمات شهری میباشد. جهت تعین درجه توسعه یافتگی شهرستانها و نابرابریهای فضایی از منطق فازی استفاده شده است. به این صورت که ابتدا در سه سطح پایگاه قوانین فازی بررسی شدند و در هر سال میزان توسعه یافتگی هر شهرستان مشخص شد و سپس با استفاده از روش ضریب اختلاف ویلیامسون روند نابرابری فضایی در استان تعیین شد. طی سالهای 80 تا 93 نتیجهای که از تحقیق فوق حاصل شد نشان میدهد که شهرستان همدان با 65/0 به عنوان برخوردارترین شهرستان در رتبه اول و شهرستان فامنین با 29/0به عنوان محرومترین شهرستان در رتبه آخر شهرستانهای استان میباشد. الگوی ساختار حاکم بر فضای استان همدان مرکز – پیرامون میباشد که این مسأله توجه هرچه بیشتر مسولان و برنامهریزان را به توزیع برابری امکانات در شهرهای شمالی را معطوف میدارد. | ||
کلیدواژهها | ||
توسعه یافتگی؛ نابرابریهای فضایی؛ منطق فازی؛ سطح بندی؛ همدان | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 136 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 345 |