ارائه الگوی ارزش آفرینی برند در صنعت بیمه با تاکید بر سرمایه گذاری بروی بیمه عمر «رویکرد پژوهشی آمیخته»

مطالعات رفتاری در مدیریت

دوره 7، شماره 14، آذر 1395، صفحه 47-68   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمد رضایی¹؛ فریدون رهنما رودپشتی^{* 2}؛ حمید رضا سعید نیا³؛ زهرا علیپور درویش⁴

¹دانشجوی دکتری تخصصی، گروه مدیریت بازرگانی، واحد امارات، دانشگاه آزاد اسلامی، دبی، امارات متحده عربی.

²استاد،گروه حسابداری، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³دانشیار گروه مدیریت بازرگانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

⁴دانشیار، گروه مدیریت دولتی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران

چکیده

امروزه در اکثر قریب به اتفاق کشورهای پیشرو و موفق، یکی از ستون‌های اصلی نگهدارنده منابع مادی و غیرمادی دولت ها، سازمان ها، موسسات و... صنعت بیمه است. شرکت‌های بیمه گر سعی می‌کنند با ارائه پوشش‌های مورد نیاز افراد، از طریق بیمه نمودن خطراتی که سلامتی و حتی عمر آنان را تهدید می‌کنند، آسودگی خیال افراد را تامین کنند. در بین رشته‌های مختلف بیمه، بیمه عمرعلت مزایای قابل توجهی که در بر دارد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
هدف محقق در این پژوهش ارائه الگوی ارزش آفرینی برند در صنعت بیمه با تاکید بر سرمایه گذاری بروی بیمه عمر بوده است.پژوهش حاضر با رویکردی کاربردی بوده و به دنبال ارائه مدلی مفهومی برای تبیین مفهوم ارزش آفرینی برند در صنعت بیمه با تاکید بر بیمه عمر می‌باشد و پژوهشگر از رویکرد آمیخته استفاده کرده است.به این ترتیب که در بخش کیفی از استراتژی نظریه داده بنیاد و مشتمل بر کدگذاری باز،محوری،انتخابی به منظور دستیابی به مدل الگوی پژوهش بهره برده است. در بخش کمی از روش توصیفی پیمایشی و برای آزمون مدل پیشنهادی خود از نرم افزار ایموس استفاده کرده است که نتایج پژوهش در قالب یک مدل تایید و برازش یافته، شامل 6 بعد اصلی و 28 بعد فرعی ارائه شده است.
یافته‌های تحقیق نشان داد که قدرت اقتصادی مردم و توسعه بیمه عمر ارتباطی دو جانبه دارد.بدین معنا که هر چقدر درآمد سرانه مردم بیشتر و نرخ تورم کمتر می‌شود،اقبال عمومی به بیمه عمر بیشتر می‌شود و هرچقدر ضریب نفوذ بیمه در یک کشور بیشتر باشد، نشانگر وضعیت مناسب اقتصادی عامه مردم است. بنابراین فقر و پایین بودن درآمد سرانه در رابطه با بیمه‌های عمر یک مانع عمده است و البته راهکار ارتقاء سطح درآمد ها خارج از صنعت بیمه و قابل مدیریت این صنعت نیست. اما صنعت بیمه تاکنون نسبت به ارائه طرحهای بیمه‌ای جهت اقشار کم درآمد ( بیمه‌های خرد ) اقدام موثری به عمل نیامده است.

کلیدواژه‌ها

بیمه عمر؛ ارزش آفرینی؛ صنعت بیمه؛ سرمایه گذاری