حقوق بزه‏دیده از منظر فقه و آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و اساسنامه دیوان کیفری بین‏ المللی

فصلنامه مطالعات میان رشته ای فقه

دوره 1، شماره 4 (پیاپی4)، آذر 1400، صفحه 89-101   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

قاسم کرباس فروش^{* 1}؛ حبیب اسدی²

¹استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران. (نویسنده مسئول): [e-mail]

²استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران. [e-mail]

چکیده

بدون تردید حمایت از بزه‏دیده امری ضروری و غیرقابل انکار در رسیدگی‏های کیفری است. این حمایت مظاهر مختلفی دارد که معمولاً دولت‏ها برای تأمین حداقل آن تلاش می‏کنند. قانونگذار ایران نیز در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، با تعریف واژه‏ی «بزه‏دیده» و پرداختن به حقوقی مانند حق شناسایی و تکریم بزه دیده حق آگاه سازی بزه‏دیده، حق دسترسی فوری و آسان به نظام عدالت کیفری؛ تامین امنیت بزه‏دیده، حق محرمانگی تحقیقات، جبران خسارت بزه‏دیدگان، حق برخورداری از وکیل و معاضدت حقوقی و اعطای نمایندگی خاص به بزه‏دیدگان، هم ترازی حقوق بزه دیده با متهم تساوی سلاح‏ها، حق برخورداری از حمایت‏های پزشکی و روانی، حقوق بزه‏دیده در مرحله‏ى تجدیدنظر ،با در نظر گرفتن اصول اخلاقی مسیر خویش را بیشتر به سمت سیستم حقوق اخلاقی چرخانده است. و از انجا که این اخلاق مداری در سیستم کیفری ایران دارای سابقه زیادی در این حد نبود است جای تامل و پژوهش زیادی دارد .بررسی‏های تطبیقی در این نوشتار نشان می‏دهد که حقوق مذکور منطبق با حقوق بزه‏دیده در اساسنامه و آیین دادرسی دیوان کیفری بین‏المللی است؛ لذا قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 علیرغم ایراداتی که به لحاظ نظری دارد و اشکالاتی که ممکن است در عمل به بار بیاورد، سعی نموده است که نسبت به مقررات سابق دادرسی کشورمان، نگاه یکسانی و اخلاقی را به حقوق متهم و بزه‏دیده داشته باشد. به این منظور تضمین‏هایی را مقرر نموده است که تحقق این مهم را در عالم واقع میسر نماید. از یک سو با مقرر نمودن تضمین‏های عام و کلی، در صدد حمایت از طرفین شکایت کیفری بر آمده و از سوی دیگر تضمین‏های متناسب با وضعیت هریک از طرفین، به آنها اختصاص داده است.

بررسی های تطبیقی در این نوشتار نشان می دهد که حقوق مذکور منطبق با حقوق بزه دیده در اساسنامه و آیین دادرسی دیوان کیفری بین المللی است؛ لذا قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 علیرغم ایراداتی که به لحاظ نظری دارد و اشکالاتی که ممکن است در عمل به بار بیاورد، سعی نموده است که نسبت به مقررات سابق دادرسی کشورمان، نگاه یکسانی و اخلاقی را به حقوق متهم و بزه دیده داشته باشد. به این منظور تضمین هایی را مقرر نموده است که تحقق این مهم را در عالم واقع میسر نماید. از یک سو با مقرر نمودن تضمین های عام و کلی، در صدد حمایت از طرفین شکایت کیفری بر آمده و از سوی دیگر تضمین های متناسب با وضعیت هریک از طرفین، به آنها اختصاص داده است.

کلیدواژه‌ها

بزه‏دیده؛ حقوق بزه‏دیده؛ اخلاق؛ آیین دادرسی کیفری؛ دیوان کیفری بین ‏المللی

مراجع