بررسی تاثیر قارچ کش آلیادو (سیموکسانیل+کلروتالونیل+مانکوزب) و رانمن (سیازوفامید) در کنترل بیماری سفیدک داخلی خیار در دو رقم محلی و تجاری در گیلان

تحقیقات نوین در گیاه پزشکی

مقاله 2، دوره 10، شماره 1 - شماره پیاپی 26، خرداد 1400، صفحه 9-20   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

الهام قاسمی^{* 1}؛ فریدون پاداشت دهکائی²؛ بیژن یعقوبی³؛ علیرضا ترنگ⁴

¹گروه شرکت های هامون بذر زرین، تهران

²بخش گیاه پزشکی، موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی

³بخش گیاه‌پزشکی، موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی

⁴بخش اصلاح و تهیه بذر، موسسه تحقیقات برتج، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی

چکیده

سفیدک داخلی یکی از مهم­ترین بیماری­های خیار در فضای باز و کشت­های گلخانه­ای ایران محسوب می­شود. این بیماری توسط شبه قارچ Pseudoperonospora cubensis  ایجادشده و هر ساله خسارت زیادی به این محصول وارد میکند. در این بررسی  تاثیر قارچ­کش آلیادو ترکیبی از سیموکسانیل، کلروتالونیل و مانکوزب به نسبت­های 1، 2 و 3 گرم در لیتر و سیازوفامید (رانمن^®) با دوز 5/0 میلی­لیتر در لیتر در کنترل بیماری سفیدک داخلی خیار، روی رقم­های محلی (حساس) و تجاری PS (خیلی حساس) در شرایط مزرعه در قالب طرح بلوک­های کاملا تصادفی در چهار تکرار(خیار محلی) و 3 تکرار (خیار تجاری) در منطقه کیاشهر که سابقه کشت خیار و آلودگی به این بیماری را داشت،  مورد ارزیابی قرار گرفتند. سم­پاشی بلافاصله پس از ظهور اولین علایم بیماری انجام و به فواصل 5، 7 و 10 روز تکرار شد. برای ارزیابی تیمارها در هر مرحله از کاربرد قارچ­کش­ها، در هر کرت درصد سطح آلودگی سطح برگ­های 4 بوته تعیین شد. تجزیه آماری داده­ها با نرم­افزار SPSS و مقایسه میانگین­ها با آزمون توکی انجام گرفت.آنالیز آماری داده­ها نشان داد که مصرف قارچ­کش­ها به­طور معنی­داری سبب کاهش شدت بیماری در مقایسه با شاهد شد. میزان کنترل بیماری پس از آخرین سم­پاشی، در تیمارهای سیازوفامید و آلیادو 3 و 2 گرم در لیتر به ترتیب 3/89%، 8/85% و 7/79%  در خیار محلی و 1/86%، 1/85%و 79/77% در خیار تجاری تعیین شد. 

کلیدواژه‌ها

آلیادو؛ رقم محلی؛ رقم تجاری؛ مبارزه شیمیایی؛ گیلان

مراجع