خورشیدِ منظومۀ مولوی

فصلنامه بهارستان سخن

دوره 16، شماره 43، خرداد 1398، صفحه 87-110   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

اکرم رحمانی^{* 1}؛ هاجر خادم²؛ رضا اقدامی³

¹استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.

²استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان - ایران

³استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

چکیده

چکیده
      با گذشت سده‌ها از ملاقات فراعقلی مولانا و شمس، همچنان این مسأله در ذهن همگان وجود دارد که چه اتّفاقی افتاد که مولانای فقیه، درس و مدرسه را رها کرد و گرد خورشید تبریز به گردش درآمد. مقالۀ حاضر بر آن است تا از منظر چشمان جلال الدّین بلخی به شمس بنگرد. بنابراین آثار مولوی مورد کاوش قرار گرفت. در بین آثار او، دیوان کبیر از ویژگی های خاصی برخوردار است. زیرا که شعرهایش جوششی است و شاعر در سرایش آن از قید و بند رها بوده و شعر از ناخودآگاهش بر زبان وی جاری می شد. پس این اثر بهتر از دیگر آثار منطقی، فلسفی و عقلانی جلال الدین، افکار و اندیشه‌هایش را معرفی می کند. در این مقاله با بررسی صفاتی که مولوی برای شمس برمی شمرد، سعی شده تا شخصیّت این ابرانسانِ فرشته خوی بیش از پیش شناخته شود. روش تحقیق در این مقاله توصیفی – تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات در آن به صورت کتابخانه‌ای است.

کلیدواژه‌ها

کلید واژه‌ها: مولوی؛ شمس تبریزی؛ دیوان کبیر؛ فراعقلی

مراجع

فهرست منابع و مأخذ

• قرآن کریم، (1377)، ترجمة مهدی الهی قمشه‌ای، چاپ اوّل، تهران، نشرآینده.
• تالبوت، مایکل، (1392)، جهان هولوگرافیک، تهران: هرمس، چاپ بیست و هشتم.
• تدیّن، عطاءالله، (1377)، به دنبال آفتاب از قونیه تا دمشق، تهران: تهران، چاپ اوّل.
• دهخدا، علی اکبر، (1372)، لغت نامه، تهران: دانشگاه تهران، چاپ اوّل از دورة جدید.
• فرشاد، محسن، (1393)، اندیشه‌های کوانتومی مولانا، تهران: علم، چاپ ششم.
• فروزانفر، بدیع الزّمان، (1376)، زندگانی مولانا جلال‌الدّین محمّد، تهران: زوّار، چاپ پنجم.
• گوهرین، سیّدصادق، (1368)، شرح اصطلاحات تصوّف، جلد سوم و چهارم ، تهران: زوار، چاپ اوّل.
• مدرّسی، سیّد محمّدعلی، (1378)، سماع، عرفان و مولوی، تهران: یزدان، چاپ اوّل.
• مصفّی، ابوالفضل، (1388)، فرهنگ اصطلاحات نجومی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی، چاپ چهارم.
• مولوی، جلال‌الدّین، (1363)، کلیّات شمس، به تصحیح بدیع‌الزّمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر، چاپ سوم.
• ___________، (1372)، مثنوی معنوی، به تصحیح محمّداستعلامی، تهران: زوّار، چاپ چهارم.