تاثیر پربیوتیک بیوموس (مانان الیگو ساکارید) بر برخی شاخص‌های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه ماهی کپور دریایی (Cyprinus carpio)

نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری

دوره 15، شماره 3 - شماره پیاپی 59، دی 1400، صفحه 25-32   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

مهشید شاملوفر؛ رضا اکرمی

چکیده

چکیده
مطالعه حاضر به­منظور ارزیابی تأثیر ماده بیوموس (مانان الیگو ساکارید) به­عنوان یکی از انواع پربیوتیک بر رشد و بقاء کپور ماهیان جوان دریایی (Cyprinus carpio) انجام شد. این تحقیق با استفاده از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح 0، 2/0، 4/0 و 6/0 درصد بیوموس در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد. بچه ماهیان با میانگین وزنی 42/0 ± 88/10 گرم و تراکم 35 عدد در هر حوضچه ونیرو به­مدت 8 هفته با جیره­های آزمایشی تا حد سیری تغذیه شدند. نتایج حاصل از آنالیز آماری تاثیر مثبت افزایش سطح پربیوتیک بیوموس را بر برخی شاخص­های رشد و تغذیه نظیر وزن نهایی (WG)، نرخ رشد ویژه (SGR)، فاکتور وضعیت (CF) و نرخ بقاء (SR) کپور ماهیان دریایی نشان داد؛ به­طوری­که در سطح 6/0 درصد بیوموس در جیره غذایی مقادیر فاکتورهای فوق­الذکر در مقایسه با سایر تیمارها افزایش یافت. نتایج این مطالعه نشان می­دهد پربیوتیک بیوموس در سطح 6/0 درصد تا حدودی بر افزایش عملکرد رشد و کارایی تغذیه در ماهی کپور دریایی تاثیر دارد. نتایج آنالیز ترکیب شیمیایی لاشه حاکی از عدم اختلاف معنی­دار بین تیمارهای آزمایشی بود (05/0<P). همچنین این پربیوتیک می­تواند تا حدودی در سطوح 4/0 و 6/0 درصد مکمل مناسبی برای جیره غذایی ماهی کپور دریایی باشد. 
 

کلیدواژه‌ها

واژ‌ه‌های کلیدی : پربیوتیک بیوموس؛ کپور دریایی (Cyprinus carpio)؛ رشد؛ ترکیب لاشه

مراجع