اثربخشی مداخله مبتنی بر روانشناسی مثبت بر رضایت زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت

دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی

مقاله 9، دوره 22، شماره 4 - شماره پیاپی 86، اسفند 1400، صفحه 112-119   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30486/jsrp.2020.1886728.2213

نویسندگان

رقیه ذوارحیم¹؛ شهرام واحدی^{* 2}؛ نعیمه محب³

¹دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.

²استاد گروه علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

³استادیار گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

چکیده

هدف این پژوهش تعیین تأثیر درمان مبتنی بر روانشناسی مثبت بر رضایت زناشویی زنان آسیب‍دیده از خیانت است. جامعۀ آماری این پژوهش نیمه‌تجربی دربرگیرندۀ کلیۀ زنان آسیب‍دیده از خیانت شهر تبریز در سال 1398 بود که از سوی دادگستری استان به مراکز مشاورۀ بهزیستی برای دریافت مشاوره ارجاع داده شده بودند که 30 نفر از آنها با روش نمونه‍گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت همتاسازی در گروه‍های آزمایش و کنترل (15 نفر در هر گروه) جای گرفتند. هر دو گروه مقیاس، رضایت زناشویی (1993 Fowers & Olson,) را به عنوان پیش‍آزمون و پس‍آزمون تکمیل کردند.‌ هشت جلسۀ درمان مبتنی بر روانشناسی مثبت‍نگر (هفته‌ای دو جلسه به مدت 4 هفته) در گروه آزمایش اعمال شد؛ اما گروه کنترل مداخله‍ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس در نرم افزار SPSS.20 تحلیل شدند. درمان مبتنی بر روانشناسی مثبت در مقایسه با گروه کنترل بر رضایت زناشویی، ارتباط، حل تعارض و تحریف آرمانی زنان آسیب‍دیده از خیانت مؤثر است (001/0p<). آموزش این رویکرد درمانی به عنوان یک روش مداخله‍ای مؤثر در افزایش رضایت زناشویی زنان آسیب‍دیده از خیانت توصیه می‍شود

کلیدواژه‌ها

روانشناسی مثبتنگر؛ رضایت زناشویی؛ خیانت زناشویی؛ زنان

مراجع

Argyle M. (2001). The Psychology of Happiness. 2nd ed, London: Routledge.

Aslani J, Ahmaddost H, Bahmani M. (2016). The Effectiveness of Positive Psychotherapy on Depression Symptoms and Subjective Well - Being of Prisoners. Positive Psychology Research ; 1(4):67-76.

Azizi A, Esmaeli R, Dehghan Manshadi S, Esmaeli S. (2016). The Effectiveness of life Skills Training on Marital Satisfaction in Divorce Applicant Couples. IJN; 29 (99 and 100) :22-33

Bagarossi DA. (2008) Understanding and treating marital infidelity: a multi dimensional model. The American Journal of Family Therapy; 36,  1-17.

Bergstrand C, Williams JB. (2000). Today's alternative marriage styles: the case of swingers Electronic. Journal of Human Sexuality; 3,10.

Farnam A, & Hamidi M. (2016). The Effectiveness of Positivism Training on Enhancement of Hope with Emphasis on Qur'an and Islamic Issues. Clinical Psychology Studies; 6(22):23-46.

 

 

Farnam A. (2016). The effect of positive thinking training in enhancement of quality and hope of life among the elderly. Positive Psychology;2(1):75-88

Fowers BJ, Olson DH. (1993). ENRICH marital satisfaction scale: a brief research and clinical Tool. Journal of J Family Psychology; 7(2):176-85.

Hertlein K M, Piercy FP. (2005). A Theoretical Framework for Defining, Understanding, and Treating Internet Infidelity. Journal of Couple & Relationship Therapy; 4(1): 79-91.

Huffman JC, DuBois CM, Healy BC, Boehm JK, Kashdan TB, Celano CM, et al. (2014). Feasibility and utility of positive psychology exercises for suicidal inpatients. Genetic Hospital Psychiatry; 36 (1): 88-94.

Jabbari M, Shahidi S, Mootabi F. (2015). Effectiveness of group intervention based on positive psychology in reducing symptoms of depression and anxiety and increasing life satisfaction in adolescent girls. IJPCP;20(4):296-87.

kamalju  A, Narimani  M, Atadokht  A, Abolghasami  A. (2017). The prediction of affairs based on spiritual intelligence, moral intelligence, marital satisfaction, and use of virtual social networks with moderating role of gender. Journal of Family Counseling & Psychotherapy;2(22):39-67.

Kashdan TB, Rottenberg J. (2010). Psychological flexibility as a fundamental aspect of health. Clinical Psychology Review; 30, 865-878.

Kazem Beygi Barzi  M, Jafari F. (2016). Investigating the Effectiveness of Positive Psychotherapy on the Quality of Life and Marital Conflicts of Mothers who have Physical-motor handicapped Children (Ages 5 to 12, Tehran). International Journal of Humanities and cultural Student; special issue, 1610-1625.

King LA, Miner KN. (2000). Writing about the perceived benefits of traumatic life events: implications for physical health. Perespective Socho Psychology; 26, 220-230.

Kleine M. (2007). The Impact Of Accounts and Attributions Following Marital Infidelity. A Dissertation Presented in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree Doctor of Philosophy, University of Missouri-Columbia.

Lower L. (2005). Couple, with Young Children INM, Handbook for couple Couple therapyTherapy. New Jersey: Wiley.

Martin BAS. (2003). The influence of gender on Mood effects in advertising. Psychology and Marketing; 20(3): 249-273.

Mohammad Asgari  M, & Torkashvand F. (2018). The Effectiveness of Combined Positive Techniques Training on Marital Satisfaction of Women Referred to Medical Centers. Clinical Psychology Studies;  8(31):91-112.

Nooripour R, Bass, CK Apsche J. (2013). Effectiveness of Quality of Life Therapy Aimed at Improving Sexual Self-Efficacy and Marital Satisfaction in Addict Couples of Treatment Period. International Journal of Behavioral Consultion and Therapy; 8(2): 26-29.

Parks-Sheiner AC. (2009). Positive psychotherapy: Building a model of empirically supported self-help. East Eisenhower Parkway: University of Pennsylvania.

Pietrowsky R, Mikutta J. (2012). Effects of Positive Psychology Interventions in Depressive Patients—A Randomized Control Study. Psychology; 03(12):1067-1073.

Pittman F. (1989). Private Lies: Infidelity & Betrayal of Intimacy. New York: WW.Norton & Co.

Qarshi S,& Dokanei Fard F. (2015). The Consideration of Positive Perspective Psychotherapy on Hard Work and Happiness of Female Students of High School City of Marand 2015. Journal of education, Counselling and Psychotherapy; 4(15): 60-75.

Rashid T, Anjum A. (2007). Positive psychotherapy for young adults and children. In: Abela JRZ, Lankin BL, editors. Depression in children and adolescent: Causes, treatment and prevention. New York: Guilford press; 250-288.

Rashid T, Seligman MEP. (2013). Positive Psychotherapy in Current Psychotherapies By R.J. Corisini, & D. W. Belmont. CA: Cengage.

Rosen-Grandon JR, Myers JE, Hattie JA. (2004). The relationship between marital characteristics, marital interaction processes and marital satisfaction. Journal of Counseling and Development; 82(1): 58-68.

Ryff CD. (1989). Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology; 57, 1069-1081.

Saeedi Z, Bahrainian AS, Ahmadi SM. (2016). Effectiveness of positive psychology group therapy in reducing depression, stress and death anxiety in patients with cancer undergoing chemotherapy. Journal of Fundamentals of Mental Health; 18,547-52

Seligman MEP, Csikszentmihalyi M. (2000). Positive psychology: An introduction. American Psycholgyl; 55(1):5-14.

Seligman MEP, Rashid T, Parks AC. (2006). Positive psychotherapy. Am Psychol; 61: 774-88.

Spring JA, Spring M. (1996). After the affair: Healing the Pain and Rebuilding Trust When a Partner Has Been Unfaithful. New York, NY: Harper Collins Publishers.

Taniguchi ST, Freeman PA, Taylor S, Malcarne B. (2006). A study of married couples’ perceptions of marital satisfaction in outdoors recreation. Journal of Experiential Education; 28 (3): 253-256.

Vojdany SM. Golzari M, Borjali A. (2014). The Effectiveness of positive psychotherapy on depression and marital satisfaction of depressed women. Journal of Applied Psychology: 8(2): 7-21.

Whitty MT. (2003). Pushing the wrong buttons: Men's and women's attitudes toward online and offline infidelity. CyberPsychology & Behavior; 6, 569-579.

Wing JF, Schutte NS, Byrne B. (2006). The effect of positive writing on emotional intelligence and life satisfaction. Journal of Clinical Psychology; 62(10):1291-302.

Zola MF. (2007). Beyond infidelity-related impasse: An integrated, systemic approach to couples therapy. Journal of Systemic Therapies; 26(2): 25-41.