تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 9,987 |
تعداد مقالات | 83,495 |
تعداد مشاهده مقاله | 76,810,064 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 53,906,659 |
پیمان در شاهنامه: جامعهپذیری و تربیت سیاسی (مورد مطالعاتی: هفت بزم نوشیروان) | ||
مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی | ||
مقاله 7، دوره 13، شماره 50، خرداد 1401، صفحه 119-139 اصل مقاله (493.74 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
سعید روشن ضمیر1؛ علی اکبر امینی* 2 | ||
1دانشجوی دکتری علوم سیاسی ،گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
2استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم سیاسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران: نویسنده مسئول | ||
چکیده | ||
موضوع این مقاله جایگاه عهد و «پیمان» در شاهنامه است. پرسش اصلی مقاله این است که پیمان چه معنایی در شاهنامه دارد؟ فرضیۀ مقاله بر آن است که این مفهوم متناظر با مباحث جامعهپذیری سیاسی و تربیت سیاسی در اندیشۀ سیاسی کلاسیک طرح شده است. دامنۀ تحقیق به بزم هفتم از هفت مجلس انوشیروان و بزرگمهر محدود شده است. دادهها به صورت کتابخانهای جمع آوری شده است و روش تفسیری و مقایسهای رویکرد مقاله را شکل می دهد. نتایج مقاله نشان داده است که پیمان و وفای به پیمان مفهوم مرکزی در گفتوگوی بزم هفتم است که دیگر نظام معانی بر محوریت آن ساخته می شود. پیمان در معنای گونهای قرارداد اجتماعی بین شاه و مردم به کار رفته است و بزرگمهر می کوشد تا ارزشها و هنجارها و فرهنگ سیاسی زمانه و ضرورت پاس داشتن بیعت با حاکم و نظم سیاسی مستقر را تبیین کند که شکلی از جامعه پذیری سیاسی و نهادینه کردن فرهنگ سیاسی است. | ||
کلیدواژهها | ||
فردوسی؛ پیمان؛ جامعهپذیری؛ فرهنگ سیاسی؛ هفت بزم؛ تربیت سیاسی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 129 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 145 |