فیلترینگ تلگرام از بایستگی امنیت ملّی تا نقض آزادی بیان

فقه و مبانی حقوق اسلامی

دوره 14، شماره 4، اسفند 1400، صفحه 29-48   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.3495/jiil.2022.692550

نویسندگان

مختار بیداروند¹؛ بابک پورقهرمانی^{* 2}؛ جمال بیگی³

¹دانشجوی دکتری تخصصی حقوق کیفری و جرم شناسی، واحد مراغه, دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران.

²دانشیار گروه حقوق جزا و جرم شناسی, واحد مراغه, دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران ( نویسنده مسوول).

³دانشیار گروه حقوق جزا و جرم شناسی, واحد مراغه, دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران .

چکیده

پیشرفت شتابان فناوری اطلاعات در سالهای اخیر دستاوردها و دگرگونی‌های بی‌شماری را در ابعاد گوناگون زندگی بشر به وجود آورده است. و دسترسی سریع و آسان به شبکه‌های اجتماعی مجازی و افزایش تصاعدی ضریب نفوذ آن در جامعه به دلیل تأثیرپذیری افکارعمومی از آن و بیان بی پروای اطلاعات، فارغ از صحت وعدم صحت آن، به مقوله ای حساس در بحث امنیت ملّی تبدیل شده است. همچنین ضرورت حفظ آزادی بیان به عنوان یکی از مهم ترین حقوق اساسی انسان ها در اسناد حقوق بشری، جهت انتقال پیام و اطلاعات در محیطی آزاد، جوامع را با چالش های جدی، در ضرورت حفظ امنیت ملی و مقوله آزادی بیان رو به رو کرده است. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی و از طریق گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای به دست آمده است. نتیجه اصلی: با توجه به اولویت اهم در حوزه مقررات حقوق بشر، مبنی بر تجویز اعمال محدودیت قانونی دولت ها بر فضای مجازی و لزوم اعمال فیلترینگ شبکه های اجتماعی، بر اساس قوانین موجود داخلی وخارجی که در مصوبات شورای حقوق بشر نیز به تصویب رسیده، در موارد امنیتی جهت حفظ امنیت ملّی را مجاز می باشد. در مقاله حاضر بر امر مکاشفه اولویت مفهوم آزادی بیان با بایستگی امنیت ملّی تلاش گردیده تا لزوم یا عدم لزوم فیلترینگ شبکه مجازی تلگرام به عنوان گامی در حفظ، تامین و ثبات امنیت ملی یا ناقض آزادی بیان، از ابعاد مشعر پژوهش حاضر استنباط گردد.

کلیدواژه‌ها

حقوق بشر؛ آزادی بیان؛ امنیت ملی؛ فیلترینگ

مراجع