تحلیل و ارزیابی تاب آوری بافت فرسوده شهری (محدوده مورد مطالعه: منطقه 7 تهران)

فصلنامه آینده پژوهی شهری

مقاله 4، دوره 2، شماره 2 - شماره پیاپی 5، آبان 1401، صفحه 56-78   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/uf.2022.1955864.1029

نویسندگان

محمد جواد خسروی¹؛ علیرضا استعلاجی^{* 2}؛ سعید پیری³؛ حمیدرضا صباغی³

¹دانشجوی دوره دکتری شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران

²استاد جغرافیای انسانی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³استادیار معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران

چکیده

    امروزه تاب­آوری شهری در حوزۀ بافت­های فرسوده به مسئله­ای اساسی در حوزۀ تصمیم­گیری­های فضایی و شهری تبدیل شده است. از این­رو، مدیران و سیاستگذاران شهری قسمت قابل توجهی از منابع و امکانات خود را در حوزۀ تدوین اسناد و فرآیندهای عملیاتی معطوف به تحقق و کاهش اثرگذاری آن در مواجه با بحران­های احتمالی شهری، نموده­اند. تحقیق حاضر با هدف تحلیل ابعاد تاب‌آوری اجتماعی و کالبدی منطقه 7 شهرداری تهران انجام شد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون‌های تی تک نمونه ای، همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون در نرم‌افزارهای SPSS و Arc GIS استفاده شدند. جامعه آماری پژوهش تعداد ۲۳۰ نفر از شهروندان ساکن در محلات منطقه 7 تهران بودند که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. نتایج داده ها در مطالعه حاضر نشان داد که بعد کالبدی در رتبه اول (2/71) و بعد اجتماعی در رتبه دوم (2/53) قرار دارد. در پایان می‌توان به این نتیجه رسید که تاب آوری شهری در منطقه 7 شهرداری تهران با توجه به ابعاد تاب آوری کالبدی و اجتماعی در وضعیت ناپایدار و ضعیف می باشد. بنابراین این منطقه در برابر سوانح و مخاطرات طبیعی از تاب آوری کالبدی و اجتماعی پایینی برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

تاب آوری کالبدی؛ تاب آوری اجتماعی؛ بافت فرسوده؛ منطقه 7 تهران

مراجع