طراحی الگوی مشارکت ذینفعان در توسعه کارآفرینی دانشگاهی در ایران (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی)

پژوهش های مدیریت راهبردی

دوره 28، شماره 86، آذر 1401، صفحه 157-173   

نوع مقاله: علمی _ پژوهشی

نویسندگان

مهناز نوروزی¹؛ مرتضی موسی خانی^{* 2}؛ عبدالرضا سبحانی³

¹دانشجوی دکتری، گروه کارآفرینی (توسعه)، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

²استاد، گروه مدیریت دولتی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³استادیار،گروه مدیریت آموزش عالی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

در این پژوهش با طرح پرسش اساسیِ الگویی برای مشارکت ذینفعان در توسعه کارآفرینی دانشگاهی در ایران، به دنبال طراحی الگویی برای مشارکت ذینفعان در اقدامات کارآفرینانه دانشگاه آزاد اسلامی بوده‌ایم. به علت وجود طیف گسترده‌ای از متغیرهای اثرگذار و پیچیدگی‌های زمینه وقوع پدیده مورد مطالعه و ظرفیت نظریه مبنایی در اکتشاف الگوی مناسب از این روش استفاده شد. در جمع‌آوری داده‌ها از مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته با 18 نفر از افراد صاحب‌نظر در حوزة  کارآفرینی دانشگاهی، مدیران و خبرگان مراکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی و اساتید صاحبنظر در حوزه دانشگاه کارآفرین و اکوسیستم کارآفرینی، استفاده شد. داده‌ها با کشف رابطه مفاهیم، مقولات تحلیل شدند. نتایج نشان داد که عوامل تسهیلگر و بازدارنده آن شامل ساختار سازمانی، فرایندهای تصمیم‌گیری، شبکه‌سازی ارتباطی، جهت‌گیری مدیران و سیاستگذاران، رویکردها به تامین مالی، فرایندهای تقسیم سهام منصفانه می‌باشد که این عوامل تعیین کننده فرایند مشارکت شامل شناسایی ذینفعان، تجزیه و تحلیل ذینفعان، اولویت‌بندی ذینفعان، تعریف راهبردهای مشارکت ذینفعان، پایش ذینفعان هستند. در عین حال عوامل زمینه ای همانند بسترهای قانونی دانشگاه آزاد اسلامی، سیاست‌گذاری و قوانین حمایتی توسعه کارآفرینی در دانشگاه، بسترهای سازمانی دانشگاه آزاد اسلامی، ویژگی‌های ذینفعان درونی، ویژگی‌های اکوسیستم کارآفرینانه دانشگاهی، سیاست‌گذاری و مدیریت منابع مالی دانشگاه، فرهنگ کارآفرینانه در اکوسیستم کارآفرینی دانشگاه دارای قدرت تاثیرگذاری برا فرایند مشارکت ذینفعان درونی می باشند. پیامدهای مشارکت ذینفعان درونی شامل تحقق رسالت کارآفرینانه دانشگاه  و توسعه اکوسیستم کارآفرینی ملی می‌باشد

کلیدواژه‌ها

ذینفعان؛ ذینفعان درونی؛ مشارکت ذینفعان؛ کارآفرینی دانشگاهی

مراجع

 انوری، شاپور، عطائی، محمد، طاهرپور کلانتری، حبیب‌الله (1399)، شناسایی الگوی رفتاری کارآفرینان مستقل در ایران، پژوهش‌های مدیریت راهبردی، 26 (77)، 148-127.
قهرمانی، محمد، حاجی خواجه‌لو، صالح رشید، ابوچناری، عقیل (1390)، نقش رهبری تحولی در ارتقای دانشگاه‌ به سازمان کارآفرین (مطالعه موردی: دانشگاه شهید بهشتی)، فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی، 4 (4)، 204-185.
گودرزی، ریحانه، حسینی، سید رسول، طبائیان، سید کمال (1397)، چارچوبی برای توسعه کارآفرینی دانشگاهی در رشته‌های علوم انسانی در ایران، فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی، 11 (4)، 679-669.
مرجائی، سید هادی، پورآتشی، مهتاب (1395)، کاربست کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه‌های ایران به‌مثابه یک مساله، بررسی مسائل اجتماعی ایران، 7 (2)، 33-17.
یداللهی فارسی، جهانگیر، زالی، محمدرضا، باقری فرد، سید مرتضی (1390)، شناسایی عوامل ساختاری مؤثر بر توسعه کارآفرینی دانشگاهی؛ مطالعه موردی دانشگاه جامع علمی- کاربردی، سیاست علم و فناوری، 4 (1)، 33-17.

-Ayuso, S., Rodríguez, M. Á., & Ricart, J. E (2006), Using stakeholder dialogue as a source for new ideas: a dynamic capability underlying sustainable innovation. Corporate Governance: The international journal of business in society
-Dawkins, C (2015), Agonistic pluralism and stakeholder engagement. Business Ethics Quarterly, 25(1), 1-28
-Della Volpe, M (2018), Entrepreneurial university and business education: Towards a network model. International Journal of Business and Management, 13(3), 13-27
-Din, B. H., Anuar, A. R., & Usman, M. (2016). The effectiveness of the entrepreneurship education program in upgrading entrepreneurial skills among public university students. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 224, 117-123.-Dzisah, J., & Etzkowitz, H (2008), Triple helix circulation: the heart of innovation and development. International Journal of Technology Management & Sustainable Development, 7(2), 101-115.Friedman, A. L., & Miles, S (2006), Stakeholders: Theory and practice: OUP Oxford.-Gaddefors, J., & Cronsell, N (2009), Returnees and local stakeholders co-producing the entrepreneurial region. European Planning Studies, 17(8), 1191-1203.-Guerrero, M., Cunningham, J. A., & Urbano, D (2015), Economic impact of entrepreneurial universities’ activities: An exploratory study of the United Kingdom. Research Policy, 44(3), 748-764.-illasana, M , (2011) Fostering university-industry interactions under a triple helix model: the case of Nuevo Leon, Mexico. Science and public policy, 38(1), 43-53. -Jongbloed, B., Enders, J., & Salerno, C (2008), Higher education and its communities: Interconnections, interdependencies and a research agenda. Higher Education, 56(3), 303-324. -Krabel, S., & Mueller, P (2009), What drives scientists to start their own company?: An empirical investigation of Max Planck Society scientists. Research Policy, 38(6), 947-956.-Maia, C., & Claro, J (2013), The role of a Proof of Concept Center in a university ecosystem: an exploratory study. The Journal of Technology Transfer, 38(5), 641-650. -Novela, S., Syarief, R., Fahmi, I., & Arkeman, Y (2021), BUILDING INSTITUTIONAL MODEL OF ENTREPRENEURIAL UNIVERSITY. International Journal of Management (IJM), 12(1).
-Olearnik, J., & Pluta-Olearnik, M (2015a), Entrepreneurial university–from ideas to reality. Optimum. Studia Ekonomiczne.-Schlange, L. E (2009), Stakeholder identification in sustainability entrepreneurship. Greener Management International(55). -Tetřevová, L., & Sabolova, V (2010), University stakeholder management and university social responsibility. WSEAS transactions on advances in engineering education, 7(7), 224-233. -Wiesmeth, H (2020), Stakeholder engagement for environmental innovations. Journal of Business Research, 119, 310-320.-Zarurai, C (2017), Towards increasing stakeholder participation in community based recycling organizations: The Case of smart dispose gate recycling project in ward 25, Chitungwiza (Doctoral dissertation, BUSE)