ارائه الگوی اثرگذاری تصویرسازمانی با رویکرد سرمایه انسانی در صنعت گردشگری ایران

مجله توانمندسازی سرمایه انسانی

مقاله 3، دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 21، شهریور 1402، صفحه 145-158   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

آزاده فعلی نیا¹؛ داود کیا کجوری^{* 2}؛ محمد جواد تقی پوریان³

¹. دانشجوی دکتری رفتار سازمانی، گروه مدیریت دولتی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، ایران

²دانشیار گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس، ایران

³گروه مدیریت،واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران

چکیده

مقاله حاضر با هدف ارائه الگوی اثرگذاری تصویرسازمانی با رویکرد سرمایه انسانی در صنعت گردشگری ایران صورت گرفته است. این تحقیق از نوع توسعه ای و توصیفی- غیرآزمایشی است و از نوع پژوهش آمیخته است. در بخش کیفی، جهت گردآوری داده ها از دو روش کتابخانه ای و میدانی بهره گرفته شده است در گام اول، 25 منبع داخلی و خارجی مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل محتوای متنی این اسناد تا حد اشباع ادامه یافت و در نهایت 129 شاخص، با استفاده از روش تحلیل محتوای متنی به عنوان عوامل اثرگذار استخراج شدند. در ادامه با بهره گیری از 15 نفر خبره دانشگاهی فعال در صنعت گردشکری و با تکنیک دلفی کیفی، 47 زیرمعیار به عنوان زیرمعیارهای نهایی تصویرسازمانی با رویکرد سرمایه انسانی شناسایی شدند و در 7 دسته اقتصادی، برندسازی، کیفیت برند، پتانسیل گردشگری منطقه، فعالیت های تبلیغاتی، تصویر سازی متمرکز بر شغل و مدیریت کلان جای گرفتند. در بخش کمی باتوجه به هدف پژوهش پیش رو؛ جهت پاسخ به پرسشنامه ی تحلیل عاملی اکتشافی تعداد 440 نفر از کارشناسان صنعت گردشگری بعنوان جامعه ی مورد بررسی انتخاب شده و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 205 پرسشنامه در میان پاسخ دهندگان توزیع شده است و سپس تجزیه‌وتحلیل داده‌های تحقیق با استفاده از تکنیک ANP-DEMATEL صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان داد، معیار " اقتصادی" تأثیرگذارترین معیار بوده و در اولویت اول میان معیارها قرار دارد. همچنین زیرمعیار " ارز آوری" در اولویت اول میان زیرمعیارها قرار گرفت.

کلیدواژه‌ها

تصویرسازی سازمانی؛ سرمایه انسانی؛ گردشگری؛ تحلیل محتوای متنی؛ تکنیک ANP-DEMATEL

مراجع

ضرغام بروجنی. حمید، ایمانی خوشخو. محمدحسین، فیض آبادی. زهره (1398)، اولویت بندی عوامل موثر بر برندسازی مقصد گردشگری و سنجش آنها در ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت بازرگانی، دانشگاه علامه طباطبایی، فروردین 1398.

منوریان. عباس، ابوئی اردکانی. محمد، پورموسوی. سید موسی، رحیمیان. اشرف (1392)، مدل فرآیندی برندسازی شهری برای کلان شهرهای ایران، چشم انداز مدیریت دولتی، سال چهارم، شماره 13، ص 63-41.

امینی نژاد. سیدرامین، مرادی. زانیار (۱۳۹۵)، بررسی کاربردی نقش برند در مقاصد گردشگری با استفاده از رویکرد سیستمی مطالعه موردی: شهر دبی، کنفرانس بین المللی عمران، معماری، مدیریت شهری و محیط زیست در هزاره سوم، رشت، شرکت پیشگامان پژوهش های نوین.

امیدی کیا. کامران، مشبکی. اصغر، خداداد حسینی. حمید، عزیزی. شهریار (1391)، شناخت قابلیت های سازمانی جایگاه سازی برند شرکت در صنعت مواد غذایی با استفاده از نظریه داده بنیاد، اندیشه مدیریت راهبردی، شماره 1، ص 72-35.

اکبری، مرتضی، حسینی، سید محمود، حجازی، سید یوسف، رضوان‌فر، سید یوسف، (1392)، اعتبارسنجی مؤلفه‌های توسعة منابع انسانی: مطالعة اعضای هیئت علمی دانشکده‌های کشاورزی، تحقیقات اقتصاد و توسعة کشاورزی ایران، دورة 44، شمارة 4، تهران، 629-644.

قصوری علی. (1401). نقش مدیریت منابع انسانی در عملکرد سازمان. فصلنامه علمی تخصصی رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری.81-91. 6(84).

محمدی نجف آبادی،عبدالمجید ؛ اعتباریان خوراسگانی،اکبر ؛  ابراهیم زاده دستجردی،رضا.(1400)." شناسایی و اولویتبندی راهکارهای توسعة منابع انسانی صنعت گردشگری استان اصفهان". فصلنامه علمی - پژوهشی برنامهریزی فضایی (جغرافیا(.سال یازدهم، شماره دوم، (پیاپی 41).

Ishmael-Robertson, C.A., (2018). What are the key advances in human resource development that tourism in Guyana needs by 2025, Worldwide Hospitality and Tourism Themes, Vol 10, No 5‚ Pp 605-610.

Buhalis, D. (2000). Marketing the competitive destination of the future. Tourism Management, 21(1), 97–116

Chesser, J.W., (2016). Human Resource management in a Hospitality Environment, Apple Academic Press, Inc.

Diez Pisonero, R. (2013), "Brand City and Geomarketing: How to Promote a Destination in the Global Tourist Competition", International Journal of Humanities and Social Science, 3(14), 103-113.

Chow, H. Ling, G.J. Yen, I. and Hwang. K.P (2017), "Building brand equity through industrial tourism", Asia Pacific Management, Review 22 - 70e79.

Lin, L.Y. (2010), "The relationship of consumer personality trait, brand personality and brand loyalty: An empirical study of toys and video games buyers", Journal of Product & Brand Management, 19(1): 4–17.

Hall, D. (2002). Brand development, tourism and national identity; the re-imaging of former Yugoslavia. Brand Management, 9(4/5), 323–334.

Hankinson, G. (2005). Destination brand images: a business tourism perspective. Journal of Services Marketing, 19(1), 24–32.

Hosany, S. Ekinci, Y. and Uysal, M. (2006), "Destination image and destination personality: An application of branding theories to tourism place", Journal of business research, 59(5), 638-642.

Keller, K. L. (2003), "Building Customer-Based Brand Equity", Marketing Management, vol.10 (2), pp.14-19.

Janonis, V. Dovaliene, A. and Virvilaite, R. (2007), "Relationship of Brand Identity and Image", Engineering Economics, 1, 69-79.

Diez Pisonero, R. (2013). "Brand City and Geomarketing: How to Promote a Destination in the Global Tourist Competition". International Journal of Humanities and Social Science, 3(14), 103-113.

Ramanatan, J. R. B., and Ritchie, R. J. B. (2015). "The branding of tourism destinations: past achievements & future challenges". Journal of Retailing, 69(2), 193–215.

Ahmet. U, and Seyhmus B. (2015). "Brand personality of tourist destinations: An application of self- congruity theory". Tourism Management, 114-127.

Feng, P.H (2013). "Managing Brand Equity", Marketing Research, September, 24-34.

Robert J, and Ruomei. F. (2014). "Temporal destination revisit intention: The effects of. Tourism Management", Journal of Retailing, 75(1), 580–590.

Jago, L., Chalip, L., Brown, G., Mules, T., and Ali, S. (2003). "Building events into destination branding: insights from experts". Event Management, 8(1), 3–14.

Doyle, P. (2011). "Building Value-Based Branding Strategies", Journal of Strategic Marketing, 9, 255-268.

Framke, W. (2012). "The Destination as a concept: A Discussion of the business-related Perspective versus the Socio-cultural Approach in Tourism Theory", Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 2(2):92-108.

Mercer, D (1971). "The role of perception in the recreational experience: a review and discussion". Journal of Leisure Research, 3, 261-276.

Christina, C. and Hailin, Q. (2015). "Examining the structural relationships of destination image tourist", Tourism Management, 17, 624–636.

Cretu, A. E., and Brodie, R. J. (2013). "The influence of brand image and company reputation where manufacturers market to small firms: a customer value perspective". Industrial Marketing Management, 36(2), 230–240.

Baker, M. J., and Cameron, E. (2016). "Critical success factors in destination Marketing". Tourism and Hospitality Research 8 (2), 79–95.

Cai, L. A. (2012). "Cooperative branding for rural destinations". Annals of Tourism Research, 29(3), 720–742.

Castro, C.B., Armario, E.M., and Ruiz, D.M. (2007). "The influence of market heterogeneity on the relationship between a destination’s image and tourists’ future behavior", Tourism Management, 28, 175–187.

Chen, C. F., and Tsai, D. (2010). "How destination image and evaluate factors affect behavioral intentions? ", Tourism Management, 28, 1115–1122.

Konig, C. (2011). "City Branding of Hongkong: Imagineering Authenticity", Stockholm university.

Anholt, S. (2005). "Some important distinctions in place branding". Place Branding and Public Diplomacy, 1(2), 116-121.

Anholt, S. (2010). "Definitions of place branding–Working towards a resolution". Place Branding and Public Diplomacy, 6(1), 1-10.

Pike, S. (2009). Destination brand positions of a competitive set of near-home destinations.Tourism Management, 30(6), 857-866.