مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به بتالاکتام ها در باکتری ها: بتالاکتاماز

دانش زیستی ایران

دوره 17، شماره 2، شهریور 1401، صفحه 67-80   

نوع مقاله: مقاله مروری

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/zisti.2023.1972119.1141

نویسنده

فاطمه نوربخش^*

گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، پیشوا، ایران

چکیده

مقدمه: یکی از داروهایی که درسراسر دنیا برای عفونت­های ناشی از باکتری­ها به کار می­رود داروهای خانواده بتالاکتام­ها می باشد. باکتری با تولید آنزیم­های بتالاکتاماز ازطریق هیدرولیز هسته­ی مرکزی در آنتی بیوتیک­های بتالاکتام، باعث غیر فعال شدن انتی بیوتیک شده و مقاومت بروز میابد.
هدف : در این مقاله به بررسی اجمالی انواع روش های غیرفعال شدن انتی بیوتیک های بتالاکتام توسط باکتری ها پرداخته می شود.
روش: این مقاله مروری با مطالعه مقالاتی که در رابطه با مکانیزم های غیرفعال سازی انواع انتی بیوتیک های خانواده بتالاکتام ها در مجلات علمی منتشر شده اند نگارش شده است.
نتیجه و نتیجه گیری: آنتی بیوتیکهای بتالاکتام با اتصال به پروتئین متصل شونده به پنی سیلین که در غشاء سلول باکتری وجود دارد، باعث مهار ترانس پپتیدازها و تخریب پپتیدوگلیکان و در نتیجه تخریب دیواره سلولی و مرگ باکتری می شوند.  آنزیم­های بتالاکتاماز آنتی بیوتیکهای بتالاکتام را قبل از اینکه به پروتئین متصل شونده به پنی سیلین در غشاء سیتوپلاسمی برسند هیدرولیز و غیرفعال می­کنند. تا کنون بیش از 140 نوع بتالاکتاماز مختلف شناسایی شده که بر اساس معیارهای مختلف طبقه بندی می شوند و بر کلاس­های مختلف آنتی بیوتیک­های بتالاکتام موثرند.

کلیدواژه‌ها

"بتالاکتاماز"؛ "Ampc بتالاکتاماز"؛ "بتالاکتاماز وسیع الطیف"؛ "متالوبتالاکتاماز"؛ "کارباپنماز"

مراجع